Introductie

StopUMTS

De website www.stopumts.nl is bedoeld als informatiebron op het gebied van elektromagnetische velden en gezondheid (EMV & G). Bijna dagelijks komt er nieuws binnen van over de hele wereld. De meer belangrijke en interessante informatie zetten we op de website, onderverdeeld over verschillende rubrieken, zoals voorlichting, artikelen, onderzoeken, berichten Nederland, ervaringen, juridische zaken, enz. De website fungeert daarmee als database en voor sommigen als dagelijkse krant. De meer belangrijke informatie zetten we tevens in de rubriek hoofdzaken op de home page, direct volgend na deze introductie.

Behalve het verzorgen van de website overleggen we regelmatig met andere organisaties die op dit gebied werkzaam zijn. Met deze organisaties zijn wij van mening dat de Nederlandse overheid onverantwoorde risico's neemt, door het niet nemen van voorzorgsmaatregelen en niet, c.q. verkeerd, voorlichten van de bevolking over de gezondheidsrisico's van EMV. Dit heeft tot gevolg dat veel Nederlanders met onverklaarde lichamelijke klachten niet gediagnostiseerd worden op elektrogevoeligheid en daardoor veelal onnodige medische onderzoeken ondergaan. Indien geen oorzaak gevonden wordt is dat vaak een voldoende reden voor de artsen en andere hulpverleners om de klachten, die op de lange duur steeds ernstiger kunnen worden, als psychisch probleem te zien: 'het zit tussen de oren'. Hiermee worden de elektrogevoeligen, de elektrohypersensitieven (EHS) in het bijzonder, dubbel gepakt.

Ook geven we lezingen en voorlichting betreffende gewenste maatregelen. Wat die voorlichting betreft staat aan het eind van deze introductie een lijst van door ons gewenste en voorgestelde maatregelen, waarvan sommige door de overheid genomen zouden moeten worden, maar waarvan andere direct door de individuele burgers te realiseren zijn.

Onder 'EMV & G' verstaan we vrijwel alles wat met blootstelling van mensen, dieren en planten aan EMV - en de gevolgen voor de gezondheid - te maken heeft. Het gaat daarbij om zowel de radiofrequente (RF) EMV van draadloze communicatie als om de laagfrequente (LF) EMV van hoogspanningsleidingen en aan het net aangesloten huishoudelijke apparaten.
Onder de RF EMV vallen GSM, UMTS, LTE, 5G, C2000, smartphones, mobieltjes, DECT telefoons, WLAN, WiFi, bluetooth, slimme meters, slimme babyfoons, enz.

De naam elektromagnetische velden (EMV) is correct in het hele frequentiegebied, zowel RF als LF. Daarnaast wordt de benaming elektromagnetische straling (EMS) gebruikt, maar over EMS kunnen we per definitie alleen spreken indien de elektrische en magnetische veldsterktes een speciale vaste verhouding hebben.
Aan die voorwaarde is alleen voldaan in een deel van het RF gebied (het zogenaamde verre veld) en niet in het nabije RF veld (vlak bij de antenne) en niet in het LF gebied. In het hele LF gebied (0 - 100 kHz) en in het nabije RF gebied is het dus onjuist om over EMS te spreken.
In bovenstaande drie links is verwezen naar de Engelstalige Wikipedia sites vanwege de veel betere kwaliteit daarvan t.o.v. de Nederlandstalige sites.

Van bijzonder belang voor de relatie tussen EMV en gezondheid zijn:
* de biologische effecten veroorzaakt door deze elektromagnetische velden,
* de gezondheidsproblemen die daar een gevolg van (kunnen) zijn en
* het beleid van overheden en artsen ten aanzien van deze problematiek.

We gaan nu in op een aantal deelonderwerpen.

Toename van de stralingsbelasting

In 1990 waren er de grote zenders voor radio en televisie, maar zendmasten voor mobiele communicatie waren nog nauwelijks te bekennen. Inmiddels (aug. 2018) zijn ruim 45.000 GSM, UMTS en LTE antennesystemen in ongeveer 9000 zendmasten geplaatst. Daarbij komen nog zo'n 580 C2000 masten en grote aantallen WiFi hotspots, van Ziggo alleen al meer dan één miljoen.

Binnenshuis is de situatie met alle draadloze apparatuur - WiFi, DECT telefoons, slimme meters, babyfoons, thermostaten, enz. - eveneens compleet veranderd. Net als de GSM-, UMTS- en LTE-zenders buitenshuis stralen de meeste van deze apparaten 24 uur per dag, ook als u ze niet gebruikt.
Het gevolg is dat de gemiddelde veldsterkte, c.q. stralingsbelasting, waar de Nederlander continu aan blootgesteld wordt honderden tot duizenden malen hoger is geworden dan 20 jaar geleden.

Biologische effecten bij niet-thermische stralingsbelasting

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat blootstelling aan RF EMV (straling) - bij intensiteiten waarbij opwarming van ons lichaam, of delen daarvan, verwaarloosbaar is - in biologische effecten resulteert. Sommige daarvan kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid.
Waargenomen zijn onder meer een toename van het aantal DNA-breuken en van het aantal vrije zuurstof- en andere radicalen. Ook worden er micronuclei en stress hormonen gevormd en wordt de bloed-hersenbarrière meer doorlatend voor toxische stoffen. Bovendien zijn effecten geconstateerd op het centraal zenuwstelsel, op neuronale activiteit, ECG (hartritme), EEG (hersenfrequenties), cerebrale bloeddoorstroming, werking van de hersenen en op het cognitief functioneren. Zie ook de wetenschapsfolder.

Nu zijn er op dit gebied ook de nodige publicaties waarbij geen biologische effecten bij niet-thermische stralingsbelastingen zijn aangetoond. Op zichzelf is dit niet verwonderlijk, niet alle cellen of weefsels zijn even gevoelig, niet alle personen en dieren zijn even gevoelig, net zomin als bij allergieën. Ook treden biologische effecten veel sneller op bij gepulste RF straling, zoals gebruikt bij mobiele communicatie, dan bij ongepulste RF straling, waardoor men bij blootstelling aan gepulste straling vaak wel effecten meet en bij blootstelling aan niet-gepulste straling met dezelfde stralingsintensiteit vaak niet.
Tevens dient vermeld te worden dat de meeste onafhankelijke onderzoeken wel effecten laten zien, terwijl de meeste geheel of gedeeltelijk door de Telecomindustrie betaalde onderzoeken geen effecten laten zien.
Biologische effecten zijn voorts niet alleen aangetoond bij blootstelling aan RF EMV (straling), maar ook bij blootstelling aan laagfrequente elektromagnetische velden (LF EMV), zoals afkomstig van hoogspanningsleidingen en huishoudelijke apparaten.

Ervaringen / Klachten

Steeds meer mensen ondervinden last van de blootstelling aan EMV, de RF EMV/EMS in het bijzonder. Veel voorkomende klachten zijn: oververmoeidheid, slapeloosheid, geheugen- en concentratieproblemen, oorsuizingen (tinnitus), hoofdpijn, duizeligheid, hartritmestoringen, depressies, maag-darmklachten, verhoogde bloeddruk, brandende huid, oogproblemen en tintelingen.

In de meeste gevallen krijgt men één of meer van die klachten echter pas na langdurige - veelal jarenlange - blootstelling aan EMV (RF en/of LF), waardoor het verband met de oorzaak niet gelegd wordt. Vervolgens duurt vaak nog eens jaren voor men inderdaad dit verband weet te leggen. Een belangrijk criterium daarbij is dat bij vermindering van de EMV belasting, door het verwijderen van stralingsbronnen en het aanbrengen van geleidende isolatie, de klachten verminderen of verdwijnen.
Men blijft wel extra gevoelig en de klachten komen terug bij herhaalde belasting. Men spreekt dan van elektrosensitiviteit (elektrogevoeligheid) of elektrohypersensitiviteit (EHS). De blootstellingsduur waarna klachten optreden kan individueel zeer verschillend zijn. Op StopUMTS staan vele honderden ervaringsverhalen.

Indien mensen eerst gevoelig geworden zijn voor RF straling dan is het vaak zo dat zij ook klachten ondervinden van laagfrequente (LF) EMV, de 50 Hz met netvervuiling en soms slechte aarding. Er zijn ook personen die geen hinder ondervinden van de hoge frequenties maar juist wel van de lage frequenties.

Uit epidemiologische onderzoeken is voorts gebleken dat blootstelling aan EMV op langere termijn een verhoogd risico geeft op kanker en op degeneratieve ziekten zoals Alzheimer. Ook het sterk toenemen van het aantal mensen met ADHD-achtig en autistisch gedrag is in recente publicaties onder meer gekoppeld aan de toenemende stralingsbelasting.

Ook is meermalen in het nieuws geweest dat steeds meer mensen, vooral jongeren, lijden aan lichamelijk onverklaarde klachten (LOK), zoals vermoeidheid, slapeloosheid, hoofdpijn, oorpijn, depressiviteit en burn-out. Het aantal mensen met deze klachten was in Nederland medio 2013 reeds één miljoen. Aangezien de klachten bij velen overeenkomen met die van elektrogevoelige personen, EHS-ers in het bijzonder lijkt het niet onlogisch te veronderstellen dat bij velen die klachten ten dele of in belangrijke mate veroorzaakt worden door EMV.

Beleid van de overheid; de Gezondheidsraad

Het beleid van onze overheid is gebaseerd op adviezen van de Gezondheidsraad (GR), meer specifiek van de commissie EMV van deze raad. De GR stelt dat alleen thermische effecten, met een opwarming boven 1 °C schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid. Het bestaan van niet-thermische biologische effecten wordt wel erkend, maar niet de mogelijke schadelijkheid daarvan. Althans, de GR stelt dat het niet bewezen is dat deze effecten schadelijk zijn voor de gezondheid. De GR baseert haar adviezen, naar haar zeggen, uitsluitend op wetenschappelijke publicaties in peer-reviewed tijdschriften. Bij de beoordeling van deze publicaties past de GR echter een weging toe waarbij publicaties waarin geen biologische effecten geconstateerd zijn steevast hoger beoordeeld worden dan publicaties waarin wel biologische effecten geconstateerd zijn. Bij vele publicaties van de overheid op dit gebied kan van misleiding gesproken worden.

Ervaringsverhalen van personen, waarvan velen door EMV belasting ernstig ziek en gehandicapt geworden zijn, worden door de GR en de overheid genegeerd. De GR sluit niet uit dat er in de toekomst wel mogelijk schadelijke niet-thermische effecten wetenschappelijk bewezen worden, maar vindt het niet nodig ook maar enige voorzorgsmaatregel te adviseren. Dat zou de mensen maar ongerust maken.

In verschillende andere landen zijn wel maatregelen genomen en wordt het voorzorgsprincipe in beperkte mate toegepast, zie de Compilatie , een overzicht van in het buitenland genomen maatregelen. Elektrogevoeligheid is als handicap erkend in Zweden en Cyprus en in Oostenrijk door de medische autoriteiten.

Overheids- en andere instanties in Nederland, zoals het Antennebureau, de GGD, het UWV, artsen en de Arbo Unie volgen tot dusver de GR in hun beleid, sterk ten nadele van EHS personen, die niet gediagnostiseerd worden op elektrogevoeligheid, in plaats daarvan vaak allerlei medische onderzoeken ondergaan waar meestal niets uitkomt en dan vervolgens in de psychische hoek gedrukt worden. Het aantal arbeidsongeschikten neemt toe, de onnodige medische kosten nemen sterk toe en elektrogevoeligen worden niet geholpen, integendeel.

Het beleid van de overheid ten aanzien van de gevaren voor de gezondheid van de burgers vertoont veel gelijkenis met het eerdere beleid aangaande het gebruik van asbest en roken.
In al deze gevallen lijken de economische belangen voor de overheid vele malen belangrijker te zijn dan de gezondheid van burgers.

Het Kennisplatform ElektroMagnetische Velden en Gezondheid (EMV&G)

Dit in 2007 bij ministerieel besluit ingestelde Kennisplatform EMV is momenteel samengesteld uit vertegenwoordigers van RIVM, TNO, DNV GL, Agentschap Telecom, GGD GHOR Nederland, ZonMw en Milieu Centraal. De Gezondheidsraad heeft een adviserende functie. Het Kennisplatform geeft kennisberichten uit en maakt deel uit van een overlegorgaan met burgergroeperingen (NGO's) die bezorgd zijn over, dan wel protesteren tegen, de toenemende stralingsbelasting. StopUMTS was één van de deelnemers (NGO's) in dat overlegorgaan, de Klankbordgroep EMV&G. De meest belangrijke publicatie van het Kennisplatform is het op 19 april 2012 verschenen kennisbericht: 'Een elektrogevoelige zoekt hulp', speciaal bedoeld voor huisartsen.
Uit de publiekssamenvatting van dit kennisbericht reproduceren we de eerste twee alinea's:

Stel u bent huisarts en bij u op het spreekuur komt een patiënt die de volgende gezondheidsklachten beschrijft: hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn, hartritmestoringen, huidproblemen, moeheid en concentratieproblemen. De patiënt geeft aan dat hij deze klachten ervaart als hij in de buurt komt van hoogspanningslijnen, omroepzenders, mobiele telefoons en het WiFi modem thuis. Verder legt de patiënt uit dat zijn dagelijks functioneren inmiddels ingrijpend wordt beperkt door de gezondheidsklachten. Hij is al een aantal weken ziek thuis van zijn werk en hij komt nauwelijks nog de deur uit.

U onderzoekt de patiënt, maar dit levert geen duidelijk aanwijsbare oorzaak op voor de klachten die hij omschrijft. De patiënt zelf legt in zijn toelichting aan u duidelijk de relatie tussen zijn klachten en elektromagnetische velden. U weet dat de wetenschap nog geen duidelijkheid geeft over de gezondheidsklachten van elektrogevoeligen en dat deze duidelijkheid ook niet op korte termijn te verwachten is uit nog lopende of binnenkort startende onderzoeken. Dit geheel maakt dat u de oorzaak van de klachten niet kunt vaststellen. U kunt slechts uitgaan van de drie mogelijke verklaringen die er zijn voor de gezondheidsklachten:

* De klachten worden veroorzaakt door EMV.
* De klachten hebben een psychische oorzaak.
* De klachten worden veroorzaakt door andere milieufactoren of ziekten.

Een combinatie van bovenstaande factoren is ook mogelijk.

Deze tekst houdt duidelijk een erkenning in van het bestaan van elektrogevoeligheid van personen. Het grote probleem is echter dat geen enkele andere overheidsinstantie tot dusver blijk geeft van het bestaan van dit kennisbericht op de hoogte te zijn. Tot eind 2014 werd het Kennisplatform volledig betaald door de overheid, vanaf begin 2015 voor 65% door energie- en telecombedrijven.
Eind 2014 is StopUMTS samen met het Nationaal Platform Stralingsrisico's (NPS) en het Nederlands Instituut voor Bouwbiologie en Ecologie (NIBE) uit de Klankbordgroep gestapt omdat we verdere deelname als zinloos beoordeelden.

Artsen

Over artsen kunnen we kort zijn. Vele jaren lang was er in Nederland één reguliere arts die patiënten diagnosticeert op elektrogevoeligheid, daarbij gebruik makend van het door Zweedse artsen opgestelde diagnosetool. Momenteel kan niet iedere EHS-er meer bij haar terecht. De meeste huisartsen weten niets van dit onderwerp af of willen er niets van weten omdat het bestaan van EHS in Nederland niet officieel erkend is. Veel alternatieve artsen nemen dit probleem wel serieus. Wel was er een door het Kennisplatform ingestelde 'Denkgroep Medische Hulp bij Elektrogevoeligheid', en was er het plan ook voor Nederland een diagnosetool te ontwikkelen om elektrogevoelige personen te diagnosticeren. Dat diagnosetool zou volgens ZonMw in 2016 gereed zijn, en dat terwijl deze er reeds geruime tijd zijn in Zweden en Oostenrijk. Van dit voornemen is in Nederland niets terecht gekomen. Erkenning van het bestaan van EHS van personen zou kennelijk te grote economische consequenties hebben.

Blootstellingslimieten

Tussen de in verschillende landen vastgestelde maximaal toegestane stralingsbelastingen bestaan grote verschillen.
In Nederland, evenals in een aantal andere landen, worden de ICNIRP (International Commission of Non-Ionizing Radiation Protection) limieten, daterend uit 1998, gebruikt. Voor UMTS is deze bovenlimiet 10.000 mW/m2. In landen als Rusland en China is deze limiet 100 mW/m2, een factor 100 lager. In Italië zijn RF waarden boven deze 100 mW/m2 zelfs strafbaar volgens de strafwet. Of men zich daaraan houdt is natuurlijk de vraag. In delen van Oostenrijk (Wenen en Salzburg) worden nog lagere waarden, van 1 mW/m2 of lager gehanteerd.
De door bouwbiologen voorgestelde en veilige geachte SBM-2015 (Standard der Baubiologische Messtechnik) limieten zijn 0,01 mW/m2 buitenshuis, 0,001 mW/m2 (in huis) en 0,0001 mW/m2 op de slaapplek. Dit zijn ook de streefwaarden vastgelegd in de Oostenrijkse richtlijn voor diagnose en behandeling van elektrogevoelige personen, welke richtlijn in 2012 gepubliceerd is door de reguliere Oostenrijkse artsenorganisatie OAK.
StopUMTS is ook van mening dat de SBM-2015 normen de streefwaarden zouden moeten zijn.


Gewenste maatregelen

Overheid
1. Voorlichting aan de burgers over het feit dat langdurige blootstelling aan straling van mobieltjes, smartphones, zendmasten, WiFi, e.d. bij sommige mensen ernstige lichamelijke klachten en ziektes kan veroorzaken.
2. Erkenning van elektrogevoeligheid als handicap, zoals in Zweden en Cyprus.
3. Voorlichting aan artsen en het gebruik van het Zweedse en/of Oostenrijkse diagnosetool aanbevelen.
4. Voorlichting aan de burgers over hoe zij de stralingsbelasting zelf kunnen beperken (zie hieronder).
5. Hulp voor personen die in ernstige mate (EHS) gevoelig geworden zijn voor EMV.
6. De huidige (ICNIRP) normen voor blootstelling aan RF EMV (straling), die alleen rekening houden met thermische effecten vervangen door normen die ook rekening houden met niet-thermische biologische effecten.

Burgers
1. De stralingsbelasting in eigen huis en vooral op de slaapplek(ken) beperken door zoveel mogelijk (niet-stralende) bedrade verbindingen te gebruiken.
2. Indien het gebruik van bedrade verbindingen als te lastig gezien wordt, dan alle 24-uurs stralers vervangen door Eco-apparaten. Concreet:
* de normale DECT huistelefoon, waarvan het basisstation (tegelijk oplader, ontvanger, zender) 24 uur per dag straling uitzendt, kan vervangen worden door een Eco-DECT, waarvan het basisstation in de Eco-mode-plus alleen straalt wanneer er gebeld wordt,
* de normale WiFi router kan vervangen worden door een Eco-WiFi router, met (momenteel) 95% stralingsreductie bij geen gebruik,
* de 'normale' babyfoon kan vervangen worden door een Eco-babyfoon, die reageert op het huilen van de baby en dan pas begint te stralen,
* de 'slimme' meter te weigeren, c.q. te vervangen door een niet-stralende meter,
* geen 'slimme' thermostaat te gebruiken,
* enz.

Buren
Momenteel is het zo dat burgers vaak niet alleen bestraald worden door hun eigen draadloze DECT, WiFi en evt. bluetooth, maar ook door die van de buren. Elektrogevoelige personen kunnen daar bijzonder veel last van hebben. In dat geval, en indien de buren geen maatregelen willen treffen om de stralingsbelasting te verminderen, dan verdient het aanbeveling een geleidende afscherming aan te brengen aan de zijden waar de straling vandaan komt. Dit kan door geleidende verf (die is zwart, maar er kan overheen geverfd worden) of fijnmazig metaalgaas of aluminium dekens (is goedkoper maar minder mooi).

Erkenning en voorlichting van groot belang omdat men dan de stralingsbelasting kan verminderen, waardoor er minder mensen elektrogevoelig worden. Bovendien kan dan tevens een diagnose gesteld worden waardoor talloze overbodige medische onderzoeken niet meer gedaan hoeven te worden.

Bij het vervangen van 24-uurs stralers zal een aanzienlijke reductie van de stralingsbelasting gerealiseerd worden, terwijl dat vrijwel geen economische consequenties heeft..
De velen die nu al in ernstige mate elektrogevoelig zijn, dienen geholpen te worden. Ten eerste door ze niet verder te stigmatiseren. Voor deze groep is een stralingsvrije woonruimte in een stralingsarme omgeving essentieel. Om dat te realiseren zal veelal financiële steun nodig zijn. Werknemers die op het werk ziek geworden zijn door een te hoge EMV belasting dienen in een re-integratietraject niet elke keer weer, twee jaar lang, gedwongen te worden naar de werkplek terug te gaan, terwijl ze daar steeds zieker worden.

Contact
infostopumts@gmail.com



Lees verder in de categorie Voorlichting | Terug naar homepage | Lees de introductie