Verhuizen na veel klachten en chronisch knarsetandende dochter

Na zeker een jaar van vage klachten hebben we in juli dit jaar een stralingsrapport laten maken. De gemeten straling van de gms-mast, pal naast onze woning in Amsterdam Oud-West, (horizontaal zo'n 7-10 meter verderop) was volgens de persoon die de meting verichtte erg hoog.

De meter sloeg uit, soms zo ver dat het niet meer meetbaar was.
Dat bracht bij ons in de eerste instantie opluchting teweeg, (we zijn niet gek) en vervolgens kwam alsnog de schok.

Daarvoor ben ik een paar keer naar de dokter geweest om mijn klachten ten aanzien van oververmoeidheid, slecht slapen en achteruitgaand zicht te melden. Ook ben ik met mijn dochter van 4 naar de tandarts geweest voor haar nachtenlange knarsetanden. Men weet de oorzaak niet en er is ook niets aan te doen. Het zou vaker voorkomen bij kinderen met stress of mishandelde kinderen... (De straling in haar kamertje is de hoogst gemeten straling in het rapport.)

Verder ben ik naar een opticien gegaan om mijn ogen op te laten meten.
Concentratiestoornissen, wazigheid, slecht zien; ik had er nooit last van. Er is niets met mijn ogen aan de hand, volgens de opticien. Mijn man was veel in het buitenland en dacht uiteraard wanneer hij thuis was dat hij moe was van de jetlags en het werken/reizen. Hij is nu veel vaker thuis en heeft dezelfde klachten als ik (hartkloppingen, gespannen spieren, slapeloosheid, oververmoeidheid... noem maar op)

Uiteindelijk, na onze overgebleven energie eerst te besteden aan het zoeken van een nieuw huis, hebben we de volgende stappen ondernomen:

De ramen van de kamers hebben we allereerst afgeplakt met folie.
Voorts hebben we contact opgenomen met de woningbouwvereniging
van wie we huren. Met het hoofdbedrijfsonroerendgoed van de Dageraad.

We weten dat je als werkgever verplicht bent werknemers in te lichten dat ze bij een mast werken. Dit geldt voor dakbedekkers, schilders, glazenwasers en dergelijke, maar als mijn man (hij heeft thuis een bedrijf en ik werk ook meestal thuis) een werknemer in dienst zou hebben/krijgen, zou hij moeten weten wat de schadelijke effecten zijn van de mast.

Dat leek voor ons een goede ingang om de boel aan te zwengelen. En om tenminste serieus te worden genomen.

Ook de eigenaar van de mast, T-Mobile, hebben we een brief gestuurd. Van T-Mobile hebben we antwoord gekregen dat 'het niet schadelijk is zolang men zich niet recht voor de antenne binnen drie meter afstand van de antenne bevindt.

De overheid heeft begin jaren '90 richtlijnen opgesteld voor veiligheid.' Het is binnen de normen en blablabla...

ga maar eens naar de dokter om te kijken wat de andere reden is als oorzaak van de klachten.

Dit was een reactie van T-Mobile op een door ons ingestuurde schadeclaim, die we van www.stopumts.nl hebben gedownload.

Dezelfde schadeclaim hebben we ook aangetekend verstuurd naar de Dageraad en naar de deelraad Oud-West, gemeente Amsterdam.

Van die laatste hebben we antwoord gekregen: 'het stadsdeel is niet de eigenaar van de masten, dus wij accepteren de schadeclaim niet en de gemeente heeft geen invloed op plaatsing van de masten omdat ze zonder bouwvergunning opgericht mogen worden.'

Ook heb ik eens met de woonconsulent van de woningbouwvereniging gebeld. Iedere woningbouwvereniging heeft iemand die zich over sociale vraagstukken buigt. Deze woonconsulent had alle begrip, maar bleef uiteraard ook schermen met de normen.

Van de Dageraad hebben we nog steeds geen antwoord op de schadeclaim.

Wel kregen we van T-Mobile een telefoontje dat via de Dageraad bleek dat hun antwoord niet bevredigend is gebleken.

(kennelijk heeft de Dageraad met T-Mobile contact gehad). De vraag was wat er aan gedaan kon worden.

(Nou gewoon, die mast weghalen, lijkt me een goed idee?!)

We hebben een afspraak gemaakt voor een meting. Die meting wordt morgen door T-Mobile gedaan.

Ik heb mijn scepsis erover uitgesproken. 'Het zal natuurlijk binnen de normen zijn.' Het zijn de normen die aangepast moeten worden. Toch ben ik benieuwd wat er morgen uit zal komen.

We hebben gelukkig een nieuwe huisvesting in het vooruitzicht. (Na anderhalf jaar zoeken.) Daar willen we ons met dat beetje energie graag verder op richten. Maar ook wij dus, zijn vanwege de straling genoodzaakt te verhuizen. Wee degenen die niet de middelen of de kracht hebben om aan dergelijke terreur te ontsnappen.

Als iemand nog een suggestie heeft na dit verhaal gelezen te hebben... graag!

De straling ontziet onze buren tenslotte ook niet.

Met vriendelijke groet,


Nienke Gaastra



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie