Ervaring ziekenhuis met WiFi

Ingezonden ervaringsverhaal
5 okt. 2014

Ik heb 3 ziekenhuizen aangeschreven in de Achterhoek mede op advies van mijn huisarts (die mijn stralingsgevoeligheid gelukkig serieus neemt) om eens te kijken wat men bereid is te doen voor mensen met EHS.
Niet lang daarna moest ik halsoverkop richting ziekenhuis Zutphen. Hen heb ik de volgende brief geschreven:

Afgelopen jaar heb ik met Gelre ziekenhuizen gemaild over het probleem, dat ik stralingsgevoelig ben. Dit betekent dat ik gezondheidsklachten krijg van de elektromagnetische velden (EMV) van draadloze communicatie, zoals zendmasten, mobieltjes, WiFi, DECT telefoons. Ik vroeg: Stel dat ik plotseling naar een ziekenhuis moet, zijn er dan ruimtes waar ik wezen kan?

In een reactie werd mij verteld, dat in Zutphen overal Wifi is en in de poli Lochem deels. Verder werd ik terugverwezen naar mijn huisarts; tegen de tijd dat ik naar het ziekenhuis zou moeten, zou hij dit probleem kunnen kortsluiten met de behandelende specialist in uw ziekenhuis.

Met dat antwoord schoot ik toen niet zo veel op, en helaas afgelopen week ook niet: ik moest op dinsdag 30 september jl. plotseling naar het ziekenhuis vanwege een scheurtje in mijn netvlies. De oogarts was 40 minuten uitgelopen en ik kon niet zo lang in de WiFi zitten. Uw personeel was uitermate vriendelijk, en ik mocht in het stiltecentrum zolang wachten. Ik had mijn afschermvitrage van onze slaapkamer meegenomen en drapeerde dat over mij heen. Toen ik terug moest naar de ruimte van de oogkliniek mocht ik in een apart kamertje wachten, zodat ik niet tussen de drukke wachtende mensenmassa met een aantal smartphonende mensen hoefde te zitten. Men was uiterst behulpzaam, dat moet gezegd. Maar tussen de behandelingen door moest ik toch in de wachtkamer verblijven, in totaal heb ik 3 uur in het ziekenhuis moeten doorbrengen.
Ondanks de behulpzaamheid van het personeel liep ik toch behoorlijk wat EMV op met bijbehorende klachten.
Ik ben na 4 dagen nog herstellende van de stralingsaanval in uw ziekenhuis ondanks mijn afschermvitrage; die kon ik ook niet omhouden tijdens de behandeling. Donderdag 2 oktober kon ik bij de poli Lochem terecht voor controle; daar was het stukken beter toeven voor mij al bemerkte ik ook daar wel velden, maar lang niet zo veel als in Zutphen.
Dinsdag 14 oktober moet ik echter weer naar Zutphen, want de mogelijkheid bestaat dat mijn oog weer gelaserd moet en dat kan alleen in Zutphen.
Intussen heb ik zelf snel afschermkleding aangeschaft, zodat ik een beetje toonbaarder ben dan met zo'n afschermvitragedoek over me heen. Dergelijke afschermkleding helpt ook maar deels, niet volledig.

U kunt naar mijn huisarts terugverwijzen, maar als er plotseling een spoedbehandeling is, is er helemaal geen tijd om te overleggen!
De klachten die ik krijg van EMV beginnen met spierkrampen, eerst in de nek en dan in het hele lichaam; bloeddrukdaling, energieverlies en soms ook hartkloppingen. Als ik in de EMV blijf zak ik op een gegeven moment door mijn benen. Ik heb gemerkt, dat mijn allergische reacties op voeding en medicatie toenemen na blootstelling aan EMV. Deze klachten lijken mij ook niet bevorderlijk voor de behandeling en zeker niet bij een plotselinge operatie onder narcose. Het is mijn grote schrikbeeld: wat gebeurt er dan met mijn lichaam?

Ik werd dit keer wel even flink geconfronteerd met het feit, dat je zomaar plotseling naar een ziekenhuis moet. Ik als cliënt moet daar toch ook normaal heen kunnen? Op uw site staat nota bene ''veilige patiëntenzorg staat hoog op de agenda van Gelre ziekenhuizen, maar soms doet zich toch een ongewenste gebeurtenis voor''. Mijn ervaring is zo'n ongewenste gebeurtenis.

Los van het feit dat ik van mening ben dat al die draadloze velden voor niemand goed zijn, is nogmaals mijn verzoek of er in elk geval een aantal stralingsarme wachtruimtes in uw ziekenhuis aanwezig kunnen zijn. Dat is toch het minste dat ik vragen kan? Er zou een protocol opgesteld moeten worden door uw ziekenhuis hoe om te gaan met mensen, die ziek worden van EMV, want ik ben absoluut de enige niet. Ik zou graag met u willen meedenken over het opstellen van zo'n protocol.

Ik hoop op een positieve reactie uwerzijds.

Vriendelijke groet

Alice Lentjes
Ruurlo.

De brief gaat over een belangrijk probleem, ook wachtruimtes bij huisartsen, tandartsen, enz. geven vaak problemen.



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie