Gezin crepeert onder UMTS mast. Instanties kijken weg. Antennebureau blijft liegen.

Op 8 nov. 2012 ontving Stopumts onderstaand gedetailleerd ervaringsverhaal van een vader die de gezondheid van zijn gezin ziet aftakelen sedert de plaatsing van een zendmast voor mobiele telefonie op 25 meter van zijn woning:

----------------------------------------------

November 2012, Nederland , Lansingerland, Zuid Holland

Er klopt hier iets niet???

Het is een lang verhaal, maar alle zaken en bevindingen zijn onderdeel van elkaar en tonen het grotere verband aan van het gevaar van UMTS /GSM EMV straling, de klachten en de instanties die liegen dat het gedrukt staat. Eigenlijk is het een noodroep om hulp.

Wij zijn een gezin zoals vele anderen, die in het midden van ons leven staan. Echter de laatste jaren gaat het steeds slechter met ons. Wij wonen in een leuke wijk in de gemeente Lansingerland tussen Zoetermeer en Rotterdam. Twee opgroeiende kinderen, een zoon en een dochter, beiden in hun pubertijd en nog een hond en een kat.

Echter, het hele gezin is op dit moment inmiddels dagelijks aan het vechten tegen hoofdpijnen, slaapproblemen, duizeligheid, misselijkheid, chronische vermoeidheid, concentratie- c.q. leerproblemen, opvliegerigheid, vaak ziek zijn, zoem- en pieptonen in de oren, onwillekeurig aanspannende spieren, spierpijnen, krakende gewrichten in nek , torso en rug, tintelingen in armen en handen, aangezichtspijn, pijn in ogen, wel willen maar niet kunnen, bloeddruk problemen, darmproblemen en niet te vergeten dat onze kinderen erg achterblijven in de groei. De eerst genoemde klachten hebben we min of meer allemaal, maar vanaf de spierproblemen betreft het alleen mij. Het lijkt wel of de klachtenlijst steeds langer wordt en ook de klachten heviger worden.

De zoektocht naar de oorzaken en de onneembare hindernissen tijdens deze tocht is er een van vele jaren, maar het kan bijna niet anders meer dan te moeten concluderen dat wij ziek worden van de UMTS /GSM straling /EMV velden . Achteraf wijst alles in deze richting en alle puzzelstukken komen steeds meer op hun plek te liggen, echter niemand helpt ons en laat ons volledig barsten; de gemeente, de overheid, antennebureau, GGD, huisarts. Kortom, “wij zijn het gezin van de rekening”.

De zoektocht gaat 14 jaar terug in de tijd. Ik zat te werken in mijn kantoor aan huis te en zag dat er aan de overkant van de straat, op het dak van een bejaardenhuis van drie verdiepingen hoog (afstand tot ons huis 25 meter) een aantal werklieden een soort mast of iets dergelijks aan het plaatsen waren. Wat zou dat nou zijn? De dag erna terwijl ik naar mijn werk vertrok liep één van de werklieden bij z’n bus in de straat en ik dacht ik vraag het gewoon even . “O, dat is een mast voor mobiele telefonie”. Mooi, dacht ik in de eerste instantie, want op mijn mobieltje had ik altijd een behoorlijk slechte ontvangst in ons huis dat probleem is opgelost. “Ja, dat is opgelost “, zei de man. Nieuwsgierig als ik was vroeg ik derhalve nog wel “ is zoiets niet gevaarlijk?”. Hij antwoordde “als je er vlak voor staat is het heel gevaarlijk, maar u hoeft zich geen zorgen te maken, zo dichtbij komt u niet”. Mooi, dacht ik.

Ik weet niet hoelang het daarna was (er was geen verband op dat moment) dagen, weken of een paar maanden, maar het voorval kan ik me nog heel helder herinneren . Op een nacht, terwijl ik in bed lag kreeg ik een heel vreemd gevoel in mijn lichaam, ik kan het niet uitleggen. Alsof ik elke cel voelde branden, wat voelde ik me raar, ik voelde in heel mijn lichaam een soort van tinteling dat is misschien nog de beste omschrijving, het is alsof er een soort stroom door je lichaam gaat, een heel onprettig gevoel. Ik werd er onrustig van en voelde me opgefokt en de slaap was ver te zoeken. Op een gegeven moment, hoe ik erbij kwam geen idee, maar ik dacht dat de lucht in ons huis onder stroom stond of iets dergelijks. Steeds vaker kreeg ik een soort van aanvallen van compleet niet lekker worden, meestal thuis, overdag of midden in de nacht tijdens de slaap.

Verschrikkelijk duizelig, misselijk, eng , bang, stekende pijnen, een gevoel alsof ik niet in mijn eigen lichaam zat, overal tintelingen, druk op mijn borst ik voel de me vaak heel eng, alsof mijn laatste uur geslagen had. De keren zijn inmiddels nu niet meer te tellen. Steeds vaker kwam ik met mijn vage klachten bij de huisarts of huisartsenpost en ik kon het daar niet goed uitleggen, “ik voel echt helemaal niet lekker dokter” , uiteindelijk werd alles goed onderzocht, bloeddruk, mijn hart geluisterd, cardiologische onderzoeken, alles. Er werd niets gevonden?

De jaren verstrijken ons tweede kindje is op komst . De ideale situatie; goede baan, net als mijn vrouw, gezonde zoon en dochter, veel vrienden en weinig tegenslag. Het kan eigenlijk niet op! Maar waarom voel ik me dan zo verschrikkelijk vaak beroerd of ziek????? Door de vele huisarts bezoeken ben ik op de antidepressiva gezet, het wondermiddel volgens de huisarts en een miljoen mensen schijnen het te slikken, een tekort aan serotonine of iets dergelijks en bij het slikken van deze medicijnen hoort ook het bezoek aan de psycholoog. Ik ben 0,0 depressief, ik hou van het leven zelfs en niet zo n beetje ook.

Ik wilde wel werken maar het ging soms gewoonweg niet meer, compleet uitgeput, helemaal leeg. De arts noemde het overspannen maar zo voelde ik me niet, weer kon ik het niet uileggen wat ik wel mankeerde maar overspannen was het volgens mij niet. Na een tijdje weer een klein beetje uitgerust en dus weer lekker aan het werk. Tijdens de ziekte periodes zijn de aanvallen van “niet lekker worden” minder, maar blijven wel . Zoals gezegd dus, weer lekker aan de bak, totdat de batterij weer binnen no-time leeg was. Ook de sociale activiteiten worden in de loop der jaren minder, want daar is de batterij te leeg voor. Ik vecht me er keer op keer doorheen, niet aanstellen, maar doorbijten. Achteraf is het een helling waarop ik zit en de goede periodes worden minder en minder. We glijden af.

Tevens gaat in de loop der jaren mijn vrouw ook steeds slechter slapen en klaagt te vaak over hoofdpijn (nee, geen cliché). De kinderen zijn vaak ziek, verkouden of hebben hoofdpijn, vaker dan andere kinderen valt op, ze pakken alles uit de lucht, en wij ook, bij elke griep of verkoudheid is het raak. Ook behoren de kinderen beiden tot de kleinsten in de klas. De kinderen slapen de laatste jaren ook ronduit slecht en te kort. Drie of vier keer per week klagen ze over hoofdpijnen. Concentratie en leerproblemen op school volgen. Tijdens vakanties in het buitenland gaat het wel elke keer beter lijkt wel, maar ja vakantie is om bij te tanken denken wij dan, maar niets is minder waar, vermoedelijk!

Op een gegeven moment komen er in de media steeds vaker programma’s waarin UMTS masten ter sprake komen (o.a. Zembla) en niet positief. Ze zijn gevaarlijk en veroorzaken een hoop lichamelijke en psychische klachten. Op dat moment leg ik een verband. Potverdikke die mast!! Inmiddels zijn het masten want op 25 meter van ons huis staat er één maar ook op 50 meter , er is er eentje bijgeplaatst. Tijdens een van de ziekte periodes spreek ik een arbo-arts en ik uit mijn verontrusting over deze masten en wat blijkt, de man zit in één of andere onderzoekscommissie over deze masten. Bij het volgende gesprek bij de arbo dienst heb ik een andere arts, de UMTS man is weg??

De toevalligheden stapelen zich op en lijken een verband te hebben:
Binnen de straal van 200 meter van deze masten is een jonge puber overleden aan een hersentumor, verschrikkelijk. Toeval ? ik durf het niet te zeggen, maar de angst groeit bij ons.

Ik ga zelf dingen uitzoeken. Er staat ook een basisschool binnen de 200 m, wat blijkt, veel ziekte bij leerkrachten en kinderen, gedragsproblemen etc en ook verbazingwekkend, de school scoort het laagste in de hele omgeving met de Cito toetsen. Toeval??

De laatste jaren in het voorjaar, vind ik heel veel dode bijen in onze tuin of bijen die alleen maar rondjes lopen en dan een paar uur later dood zijn. Wat volgt in de media is dat bijen sterfte mogelijk veroorzaakt door UMTS masten. Toeval ???

Onze jonge hond van 3 jaar lag op de vloer en kreeg uit het niets een soort van stuipen, ging piepen alsof zijn laatste uur geslagen had, hij kon niet meer lopen lag daar maar. Dit herhaalde zich een aantal keren op exact dezelfde wijze en bij de laatste bleef de hond erin, dood. Vermoedelijk een epileptische aanval volgens de dierenarts, doodsoorzaak onbekend? Toeval ???

Onze jonge kat van 5 jaar is plotseling overleden aan een hartaanval. Toeval???
In onze straat zijn er, naar nu blijkt meer van deze onverklaarbare gevallen bekend en niet alleen bij dieren. Ook de mensen in de straat zijn in ziekenhuizen terecht gekomen met heel onverklaarbare zaken, bloeddruk wegvallen, bewusteloos raken, diagnose, geen ???

Visite en bezoek bij ons thuis is inmiddels ook minimaal, want we hebben al meerdere keren meegemaakt dat bezoek ook niet lekker werd, misselijk, hoofdpijn, duizelig en eng worden tot overgeven aan toe. En deze mensen wisten van niets, want dit hang je niet aan de grote klok op het moment dat je zelf niet eens weet wat er nu mis is!

Een artikel in de media van het TNO over bomen die ziek en/of dood kunnen gaan door UMTS straling. Ik loop een rondje binnen de 200 meter. Wat blijkt ca. 15 dode en zichtbaar zieke bomen.

Alle alarm bellen gaan bij ons af en we melden dit bij de huisarts, deze keek of hij water zag branden, nee joh, dat is nog helemaal niet bewezen, hoor je dan.
We kloppen aan voor hulp bij de GGD, maar deze verwijst ons eerst door naar het antennebureau, een instantie door de overheid in het leven geroepen over UMTS masten voor burgers. Nee meneer, u kunt niet ziek worden van deze straling, want we blijven binnen de norm die de WHO (World Health Organization) heeft vastgesteld als veilig. De lange termijn effecten zijn niet bekend. Op mijn vraag of deze persoon zelf op 25 meter van zo’n mast wil wonen, kwam het antwoord NEE dat wil ik niet.

De gemeente dan maar. Op de vraag wie er verantwoordelijk is voor deze masten, heeft het antwoord twee weken op zich laten wachten, want er was niemand verantwoordelijk voor. Uiteindelijk, na veel aandringen en veel medewerkers gesproken te hebben, ben ik nog erger teleurgesteld geraakt en zelfs banger geworden. Brutale antwoorden als; dan verhuis je toch gewoon (natuurlijk, we pakken even een ton verlies en ons huis zijn we zo kwijt), en nee, ik zou voor geen goud vlak bij zo’n mast willen wonen, want je hoort daar hele nare dingen over flappen ze er klakkeloos uit. Op mijn vraag wie er voor de veiligheid en haar burgers verantwoordelijk is, komt geen antwoord. Ik wil de burgemeester spreken maar dat kan niet. Uiteindelijk krijg ik een wethouder aan de lijn. Nog krijg ik geen antwoorden en wordt ik gewoon afgewimpeld als lastige burger.

De GGD dan, er komt een huisbezoek van de GGD. Het enige wat daar uitkomt zijn de verhalen dat er nog niets bewezen is en dat wij ons maar tot de huisarts moeten richten met onze, zoals dat blijkt te heten, A-typische klachten, klachten overigens waar veel mensen last van hebben bevestigd de GGD . De GGD meldt wel dat er een groot landelijk onderzoek loopt naar de EMV straling en de gezondheid echter het onderzoek is allang klaar maar de onderzoeksresultaten komen maar niet, ze zijn inmiddels een jaar over tijd. Toch is het ook erg vreemd dat de GGD en huisartsen niet een totaal beeld kunnen vormen in een wijk of stad/dorp met woonhuizen en de “zieken” in relatie tot de afstand tot een mast??

De lijst met klachten wordt bij ons langer en erger, pijn in oogbollen, steken in/op het hoofd, pijnlijke gewrichten, het slapen is werkelijk dramatisch, huidproblemen en onverklaarbare jeuk. Continue vastzittende nek-, schouder- en ribgewrichten. Wekelijks fysiotherapie bezoeken om alles weer los te maken, maar binnen een nacht zit alles weer compleet vast. Ook last van vergeetachtigheid , verwardheid en oorsuizen, om gek van te worden, dit alleen als we thuis zijn.

De meting
Straling is niet zichtbaar, we zien het niet, voelen het niet bewust, ruiken het niet, maar horen het misschien wel , die zoem! We besluiten om een meting te laten doen. De schrik slaat ons om het hart.

Er komt iemand met een futuristisch apparaat met een groene antenne en na een korte kennismaking gaan we eens meten . De meter geeft een akoestisch signaal welke harder wordt naarmate de straling hoger is en er verschijnen getallen op de display. De woonkamer wordt gemeten en er klinkt een vervelende soort kraaktoon het is het geluid dat de meter straling detecteert. Raar, om straling te horen .

De meter geeft volgens de deskundige een enigszins verhoogde waarde. Om even wat aan te tonen moeten we de magnetron even aanzetten. De meter maakt een bijna oorverdovend lawaai en de display geeft een waarde in de duizenden aan. We schrikken ons kapot. We lopen naar boven en de meter zoemt niet hard, we lopen de slaapkamer in en naarmate de meter in de buurt van ons bed komt, schiet de waarde en het geluid omhoog . De deskundige kijkt zeer bedenkelijk! De meter komt ter hoogte van ons hoofdkussen en hij maakt alleen maar meer geluid en de waarden worden hoger en hoger.

Last van hoofdpijn of slecht slapen? vraagt de man “dat kan wel kloppen met deze waarden”. De zijde waar mijn kantoortje zit geeft een nog hogere waarde en harder geluid. Nu de zolder; we staan op gelijke hoogte met de dichtstbijzijnde mast en zien de mast dus staan op zo’n 25 meter, de stralingsmeter knalt uit z’n voegen naarmate we in richting van het raam lopen en de plek waar het bed van onze dochter staat. Maximaal geluid en stralingsniveau, meldt de deskundige, net zo hoog als bij de magnetron!

Er volgt verdere uitleg en een advies om maatregelen te treffen. En dat is dus best vervelend, er zijn goedkope oplossingen maar esthetisch niet de meest mooie. Er zijn ook professionele oplossingen maar dan loopt de financiële meter fors op. De keuze om voor je gezondheid te kiezen is op zich geen moeilijke, want op je gezondheid bezuinigen doe je niet, echter, het is wel een belachelijke keuze . Hier geldt niet de vervuiler betaald! We meten buiten nog even verder en ook hier knalt de meter compleet uit z’n voegen. We krijgen binnen, zowel als buiten echt de volle laag !

Gaandeweg hadden we al, omdat er steeds meer twijfels ontstonden over straling, een dect-arme telefoon, internet via het snoer en andere stralingswerende maatregelen getroffen, echter de klachten blijven. Daarom gaan we ook verder in het uitzoeken, ik krijg de vinger er niet achter maar mijn gevoel zegt me het klopt niet. In mijn zoektocht naar informatie over de straling en mogelijk schadelijkheid van deze masten, kan ik maar één ding heel hard concluderen; het stinkt aan alle kanten, het is een groot verstoppertje spelen en een aaneenrijging van vaagheden en informatie.

Inmiddels zijn er bloeddruk problemen om de hoek gekomen, terwijl we al zoutarm eten en echt wel gezond bezig zijn qua voeding en beweging, want je hebt maar één gezondheid, toch?

Misschien ben ik wel extra gevoelig voor straling, tenslotte ook niet iedereen krijgt suikerziekte in zijn of haar leven, of longkanker door het roken! Wie zou kunnen vaststellen of ik extra gevoelig ben? Bij de huisarts kijken ze me aan alsof ik compleet geschift ben en ze weten het dus niet. De GGD weet het tot op heden ook niet.

Waar we inmiddels achter zijn is dat het wel heel veel toevalligheden zijn en als de straling inderdaad onschadelijk is, dan had dat toch al lang onderzocht moeten zijn. En niemand, maar dan ook niemand, durft hardop te zeggen: het is 100% onschadelijk. Het enige onderzoek waar alle limieten op vastgesteld zijn, is een onderzoek gebaseerd op opwarming (zoals in de magnetron)en ook nog een eens onderzoek van ik meen, een paar uur. Het is toch vreemd te noemen dat bij iets onduidelijks als straling, waarvan bekend is dat bij alle soorten een hoge dosis gewoonweg op de lange termijn dodelijk is, ik noem UV straling teveel – gevolg verbranding of zelfs huidkanker, warmte straling – gevolg verbranding, koude straling – gevolg bevriezing , alpha bèta en gamma straling - teveel kankerverwekkend of dodelijk.

Er zijn uiteraard ook positieve zaken te noemen alle stralingen kunnen in sommige gevallen in een heel erg lage dosis helend werken. Maar iets teveel en het is volledig mis. Hoe is het mogelijk dat we in 2012 niet een grondig onderzoek kunnen doen. We kunnen zelfs het kleinste Higgs deeltje zien en in de verste uithoek van het heelal kijken. Een gedegen onderzoek van huisartsen en GGD als eerder genoemd, geeft m.i. al meer informatie dan het onderzoek van een paar ratten die een uurtje in de buurt van een soort nagebouwde UMTS mast werden gezet om te meten of hun temperatuur stijgt. Asbest was niet schadelijk, verfluchten ook niet , glaswol idem , uitlaatgassen geen probleem, roken niets mis mee. Inmiddels weten we beter!

Het is gewoon duidelijk dat we ons thuis het slechtste voelen, heel af en toe had ik onderweg wel eens het gevoel, hé ik voel me gewoon kiplekker, maar dat duurde niet langer dan een paar minuten en helaas ook nog eens zeer sporadisch. Ook was het apart dat we op vakanties in het buitenland vaak extreem goed de slaap konden vatten, dieper sliepen en ons veel fitter voelde, alerter ook, ook al was er soms zelfs stress of meer gespannenheid door een situatie als een overlijden van een naaste of het veranderen van baan. Bij terugkomst was het meteen weer mis, binnen een paar uur. Eigenlijk is er de laatste jaren nooit een lange periode dat we ons gewoon normaal voelen. De keren dat ik thuis moet zeggen, gadverdamme ik voel me weer zo raar, lopen in de honderden keren. De keren dat de kinderen zeggen: ik ben misselijk, duizelig en ik heb hoofdpijn, veel te vaak.

In onze zoektocht komen we te weten dat in alle ons omringende landen veel lagere limieten aangehouden worden, omdat er mogelijk toch schadelijke effecten zijn door deze masten en de straling. Zo ook dat er op scholen in België en Frankrijk voor kinderen wifi en mobiele telefoons gewoon verboden zijn. Op het internet zie ik in deze periode toch steeds vaker verontrustende of beter gezegd alarmerende berichten over het ontstaan van kanker (hersentumoren) en het verband met zendmasten verschijnen.

We weten in Nederland ook dat je het mobieltje niet op je nachtkastje moet leggen, want dat is schadelijk en dat je niet in de magnetron moet turen of je gerecht klaar is vanwege de straling, want dat is gevaarlijk. Op televisie in gerenommeerde programma’s als Radar, Zembla, Eén Vandaag komen ook steeds vaker onderwerpen aan bod of het allemaal wel zo veilig is, die masten inclusief straling. Op de prangende vraag ja of nee komt ook hier geen antwoord, het is een dikke mist van vage, onduidelijke en ontwijkende antwoorden van instanties en gemeenten. Het inmiddels het ook door ons ontdekte van het kastje naar de muur!!!

Met al deze wetenschap in het achterhoofd, maar weer eens contact opgenomen met de GGD en ja hoor, weer naar het antennebureau doorverwezen. “Ja meneer, de straling valt net binnen de door Nederland gehanteerde maximale norm dus niets aan de hand”. IS HET SCHADELIJK? vraag ik weer. En het antwoord, welke ze volgens mij aflezen van een briefje, volgt weer, bla bla maar de lange termijn effecten zijn nog niet bekend. En weer stel ik de vraag of ze zelf zo dicht op zo’n mast zouden willen wonen. Er volgde weer een negatief antwoord, nee dat lijkt me niet prettig! Lekker geruststellend is dit alles.

Ik snap ook wel dat we in een tijd leven die aan verandering onderhevig is en ook ik vind het prettig als ik overal en nergens te bereiken ben, maar het moet veilig althans, zo veilig mogelijk. Hier in Nederland neemt dus niemand echt de verantwoordelijkheid en ach, die paar tienduizenden die ziek worden, dat weegt niet op tegen de voordelen en de vele miljarden die er mee gemoeid zijn. Het is toch ook ronduit vreemd te noemen dat ons omringende landen andere lagere limieten hanteren en dat daar wel een verband wordt gezien. Mocht er ooit toch uitkomen dat het schadelijk is, dan is niemand thuis.

Helaas is het zo dat mijn gezin en ik steeds meer moeite hebben met alles, dit door het vele onverklaarbare “ziek zijn”. Of dit nu het nu ziek zijn is door de straling of ziek zijn van het verstoppertje spelen door de instanties? Inmiddels hebben wij ook ervaren dat je werkelijk het vertrouwen in onze maatschappij kan verliezen, de gemeente , de huisarts, de GGD, het antennebureau en de regering, ze laten je gewoon barsten! Dat is voor je gezondheid ook niet best!

Het is gewoon een rekensommetje op dit moment hebben er nog te weinig mensen grote hinder van deze straling , dus 10.000 zieken en de daarbij behorende kosten wegen niet op tegen het treffen van maatregelen.

Naam en adres bekend bij de redactie van Stopumts

Opm. Stopumts:
Dit verhaal zou voorgelezen moeten worden in de vergadering van de klankbordgroep van het Kennisplatform Elektromagnetische Velden, vandaag 8 november 2012 bijeen in Den Bosch.

is niet gedaan, natuurlijk



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie