Frankrijk: Zij zou een leven willen leiden zoals iedere andere jonge vrouw.

Bron: Maxi mei 2012 pag 60-61

Korte samenvatting door de redactie van Stopumts:

''Ik zou gewoon een plek willen vinden waar ik in vrede kan leven''.

Anne-Laure is 25 en zou een leven willen leiden zoals iedere andere jonge vrouw, maar zij is allergisch voor elektromagnetische velden. Zij kan niet uitgaan, vrienden bezoeken of lange wandelingen maken maar is veroordeeld tot een leven in afzondering. Als zij het huis uitgaat voor doktersbezoek draagt zij stralingswerende kleding.

Haar lijdensweg begon tijdens haar ingenieursstudie in Toulouse. Op een gegeven moment kreeg ze zo'n verschrikkelijke hoofdpijn dat ze niet meer aanspreekbaar was. Doordat ze onmiddellijk herstelde bij haar beste vriendin ontdekte ze het verband tussen haar aandoening en haar verblijfplaats; haar studentenkamer lag op 30 meter afstand van een antenne voor mobiele telefonie, Anne-Laure was allergisch geworden voor de overal in de maatschappij voorkomende elektromagnetische velden. Een geraadpleegde arts constateerde dat zij EHS had en dat daar op dit moment geen behandeling voor was. ''Je leven zal niet gemakkelijk worden'', aldus de arts.

Anne-Laure moest haar studie, waar ze zo hard voor gewerkt had, opgeven en trok weer in bij haar ouders. Ze heeft na enige tijd haar studie kunnen hervatten aan een andere universiteit maar vermeed de centra van grote steden en sprak niet met andere mensen over haar aandoening omdat de meeste mensen dan dachten dat ze gek was.
Na het behalen van haar ingenieursdiploma was ze van plan verder te studeren in Spanje, maar dat bleek door haar handicap totaal onmogelijk. Terug bij haar ouders bleken die ook steeds meer last te hebben van zendmasten die er tussentijds in de buurt waren bijgekomen. De familie ging wanhopig op zoek naar een stralingsvrije plek, die moest toch in Frankrijk wel te vinden zijn!

Na een dwaaltocht van 5 maanden, kriskras door Frankrijk zonder zo'n plek te vinden is de familie nu teruggekeerd naar hun woning en hebben zij deze totaal afgeschermd; leven in een bunker. Gelukkig bleken de maatregelen afdoende.
Anne-Laure, thans onder behandeling bij Prof. Belpomme in Parijs, zet zich nu in voor lotgenoten en hoopt op een spoedige verlaging van de emissienormen en de instelling van witte zones, zodat ook zij op een dag, hoewel verbannen uit de normale maatschappij, een gewoon leven kan gaan leiden.

Voor het originele Franstalige artikel met aardige foto's van Anne-Laure zie het bijgevoegde PDF bestand.

Bekijk het PDF bestand


Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie