Technicus ziek geworden door draadloze technologie pleit voor radicale veranderingen nu.

In het kort mijn ervaringsverhaal van (Man 38jr. Technicus) van de afgelopen jaren met de draadloze digitale technieken.

Zo’n 6 jaar geleden begon ik verschillende gezondheidsklachten te krijgen als, en nadat, ik belde met mijn GSM telefoon. (Gelukkig) was ik iemand die weinig belde maar na deze klachten werd dit uiteraard zo veel mogelijk geminimaliseerd. Na de aanschaf van een speciale headset kon ik de GSM-telefoon, zonder klachten, toch af en toe gebruiken. Probleem toen voor mijzelf grotendeels verholpen en me er verder niet echt druk om gemaakt.

Maar deze onbezorgdheid was niet van lange duur want in korte termijn daarna kwam de grote opmars van o.a.Dect /Wifi Deze doken op diverse (werk-) plekken op en zo werd het op sommige plaatsen, voor mij, slecht uit te houden want de eerdere GSM- klachten (duizeligheid, hartkloppingen, hoofdpijn, dizzy...) begonnen zich weer, in significante mate, op te spelen. Dus dat betekende dat ik veelal niet-optimaal mijn werk kon doen, beroerd thuiskwam, meerdere keren dan maar vrije dagen opnam.

In overleg, probeert de werkgever (met tegenzin weliswaar) wel rekening hiermee te houden maar de vraag is of dit ook op langere termijn nog gaat lukken. Aangezien de opmars van de draadloze technieken nog in alle hevigheid doorgaat zal er waarschijnlijk een punt komen dat ik, ofwel moet kiezen om te blijven en er op gezondheid op achteruit te gaan, of te zoeken naar een andere baan. En dan een baan zoeken waar de draadloze toepassingen nog niet grondig zijn doorgevoerd. Maar vind die nu nog maar. Duidelijk is dat je werk- en privéleven hierdoor in hoge mate wordt verziekt.

Omdat ik in de techniek werk en de opmerking „dat het waarschijnlijk tussen de oren zit“ meerdere malen voorbij kwam heb ik mezelf meerdere keren serieus getest of deze klachten toch echt door deze zenders kwamen en geen andere oorzaak hadden. Ik heb dit bij elkaar toch echt tientallen keren beproefd door deze zenders uit te schakelen. Daarbij bleek elke keer, vrijwel direct, dat mijn klachten als sneeuw voor de zon verdwenen. Hierdoor tot de conclusie gekomen dat deze link tussen de zenders en de klachten dus echt 100% is.

Me toen wat meer verdiept in de werkingswijze van deze zenders, de normen (die totaal niet voldoen), de onderzoeken ( die voor het op de markt brengen nagenoeg niet zijn gedaan). Onderzoeken die nu in grote meerderheid de mogelijke gezondheidsklachten onderstrepen.

En ook in de nieuwe opkomende ‚aandoening’ EHS waar ik nu blijkbaar aan lijdt (Net als een exponentieel groeiend aantal anderen) Een gezonde man, de laatste 15 jaar geen enkele dag echt ziek geweest, wordt nu dus ingedeeld als iemand met een aandoening. Nu moet elk beestje een naam hebben, (en dat is op zich niet erg ) maar waar ik wel problemen zie is het feit dat je nu wordt ingedeeld in een groep die apart kan worden weggezet en waar dan „hopelijk ooit een therapie, pilletje, voor wordt gevonden“ wat dan het probleem oplost. (Terwijl de echte oplossing toch verbijsterend simpel is).

Dit is misschien wat de telecomindustrie graag ziet maar dit is gewoon grote kortzichtigheid. Het simpelweg wegzetten van mensen die problemen ondervinden kan zo grote consequenties hebben. Want als deze draadloze (digitale) zenders / gadgets al zo’n grote impact kunnen hebben op de gezondheid van een volwassen man, wat kan het potentieel dan al niet veroorzaken bij pubers, kleuters, baby’s...?

De meesten zeggen geen last te ondervinden maar is dit ook werkelijk zo? Raken lichaamscellen niet beschadigd, is er geen DNA-schade, kunnen deze wel gerepareerd worden als je constant in een elektrosmog-volle omgeving verblijft? Is er geen schade aan de spermacellen, eicellen? Kan dat bij opgroeiende kinderen geen last bij hun celgroei en celdelings-processen? Worden zenuwstelsels en immuunsysteem niet zwaar belast en kunnen ze na meerdere jaren blootstelling mogelijk permanent beschadigd raken?

Zal de tijd het leren of kunnen we nu beter preventieve maatregelen nemen? Gezien de wetenschappelijke stand van zaken wordt het nu ondertussen hoog tijd voor preventief beleid. Pas over 5 of 10 jaar ingrijpen en dan zeggen: „we hebben het niet geweten“ is met de nu bekende informatie een totaal onverantwoorde uitspraak.

Velen zien nu nog deze technieken als een technologische vooruitgang maar wordt het nog steeds gezien als een vooruitgang als je qua gezondheid een grote achteruitgang krijgt?

Oké, mobiele communicatie is handig en is ook soms wel essentieel. Maar is het draadloos online-games spelen ook essentieel? Is het overal online videostreams bekijken ook essentieel? Naar mijn idee zijn we nu veel te ver doorgeslagen. Wat eerst essentieel was is nu totaal doorgeslagen en is verworden tot eén grote entertainment-business. Dit ten bate van een miljarden industrie maar ten koste van de gezondheid van miljoenen mensen.

Om ten eerste even in te gaan op het zendmastbeleid. Waar in het begin, bijvoorbeeld bij het plaatsen van GSM- masten (bellen, sms) veelal nog wel goede, enigszins veilige, locaties werden gekozen (hoog, met redelijke afstand van woonwijken) worden nu de UMTS masten (entertainment) in het hele land op de meest slecht denkbare plekken neergezet. Dit veelal tot grote protest van omwonenden (en terecht).

Waar we heen zouden moeten is een veilig draadloze bel- en sms netwerk met masten die verstandig worden geplaatst (voldoende ruimte tot bewoning) . En voor de entertainment kun je bijvoorbeeld thuis via je bedrade modem via bijv. een docking station je Iphone, Blackberry enz. volzetten met allerlei games, gadgets die je dan onderweg (offline) naar hartenlust kunt gebruiken. Zo is het overgrote deel van onverantwoord geplaatste zendmasten niet meer nodig.

Voor interne bedrijfscommunicatie zouden we i.p.v. dect / wifi enz gewoon weer terug moeten gaan naar de veilige bedrade netwerken, net zoals we de afgelopen tientallen jaren hebben gedaan. Veilig, betrouwbaar en niet veel duurder. (Zeker niet duurder als je de verminderde productiviteit en het oplopende ziekteverzuim meerekent die hoogstwaarschijnlijk gaan optreden bij draadloze toepassingen)

Daarbij moet ook komen:
Adviseren van bevolking om het gebruik van de mobiele telefoon / dect / wifi enz. te minimaliseren. Verwijderen / minimaliseren van draadloze digitale technieken (in ieder geval) in crèches, scholen, ziekenhuizen. Ofwel plaatsen waar kwetsbare groepen verblijven.
Werkomgeving algemeen: het creëren van (deels) elektrosmog-vrije werkplekken en het wired-first principe. Altijd kiezen voor een bedrade toepassing en indien toch niet mogelijk een stralingsarme (bijv. eco mode plus dect) toepassing.

Op deze manier zijn we volgens mij verstandig, gezond en verantwoord bezig.

Alhoewel er veel instanties zijn en regelgeving is om veilig en verantwoord bezig te zijn (Arbo, VCA...) wordt nu een potentieel gigantisch groot gezondheidsrisico door deze instanties compleet genegeerd. Onbegrijpelijk. In ieder geval hoop ik dat desbetreffende instanties hun verantwoordelijkheid willen nemen om deze problematiek pragmatisch aan te pakken.

Ikzelf sla en manoeuvreer me er de komende tijden wel doorheen maar belangrijker vind ik het voor de toekomst van vooral de jonge generatie. Als je als kind (enigszins) dezelfde klachten ervaart als ik nu doe, dan staat je nog een serieus zwaar leven te wachten.

Want wat voor leven staat deze generatie te wachten? Als baby geboren worden in een ziekenhuis vol met Dect en Wifi zenders. De eerste jaren pal naast een Dect-babyfoon liggen. Vanaf de kleuterschool tot de universiteit dagelijks via het wifi-netwerk met een I-pad / laptop op schoot worden opgevoed. Vanaf hun 4e met een mobieltje in de hand rondlopen. En dan afgestudeerd gaat wonen in een stad met aan alle kanten UMTS masten....

Laten we dan maar hopen dat al die (tien-)duizenden negatieve onderzoeken het allemaal verkeerd hebben en dat alle personen die zeggen last te hebben, allemaal collectief gek zijn geworden. Maar ik ben bang (en weet zeker) dat dit niet het geval is.

Dus het wordt NU tijd voor een veilige leefomgeving voor iedereen!

Naam en adres bekend bij de redactie van Stopumts.



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie