Ziek geworden tussen de zendmasten van mobiele telefonie en elektrosmogbronnen in eigen huis.

Op 8 sept. 2011 ontving de redactie van Stopumts onderstaande schrijnende brief:

----------------------------------------

Geachte redactie,

Ter inleiding, sedert 2008 heb ik de volgende gezondheidsklachten, dikke benen, voeten en met name mijn enkels, hierdoor kreeg ik moeite met lopen en mijn balans. In 2009 ontstonden evenwichtsproblemen, ik had last met opstaan, bukken en staan, terwijl het lopen steeds minder werd. Consulten bij huisarts en specialisten, voor elk van de problemen, leverden behalve medicatie en steunkousen weinig meer op. In september 2009 ben ik voor nader uitgebreid onderzoek naar het ziekenhuis verwezen. De uiteindelijke conclusie was positief op het gebied van bloedonderzoek uitslagen, maar vaag t.o.v. reeds genoemde klachten.

Nu de relevantie van mijn huidige klachten met betrekking tot “ elektrostress”, ik heb de overtuiging dat deze klachten hierdoor veroorzaakt worden, maar de artsen willen mij niet geloven. Tot op heden is er nog steeds geen oplossing gevonden, terwijl de klachten in bestaande literatuur over dit fenomeen, wel degelijk genoemd worden.

Ter ondersteuning werden lichamelijke, bloed, en radiologische onderzoeken verricht. Denk hierbij aan ECG, röntgenfoto, CT- en MRI-scans gemaakt, van mijn hart en vaten verschillende echo’s, hierdoor ben ik aan hoge dosis straling blootgesteld.

In oktober 2010 ben ik vanwege die dikke voeten gevallen en liep daarbij 7 ribfracturen op, resulterend in vier weken ziekenhuisopname, waarvan twee weken op de intensive care.
Tijdens de periode op IC heb ik wederom een dosis straling opgelopen, enerzijds door complicaties, anderzijds door een verkeerde diagnose. Redenen voor nog meer foto’s, scans, echo’s etc. en niet te vergeten de dagelijkse mobiele hart-longfoto. Ik had ooit begrepen dat straling niet goed voor je is en cumuleert in het lichaam.

Ik werd ontslagen uit het ziekenhuis, met rollator en het advies het voorlopig rustig aan te doen, ik moest aansterken en het was hard nodig. Ik bracht de tijd lezend in bed door , naast mijn stand-by mobiele telefoon die tevens als wekker diende. Verder liggend digitale tv, of dvd’s kijkend tot diep in de nacht, omdat ik mij verveelde en niet kon slapen door het alsmaar liggen. De eerste weken werden boodschappen gedaan en werd er voor me meegekookt, het eten werd gebracht en ik opwarmde het op in de (stralings) magnetron.

Nadat het beter ging ben ik begonnen weer wat te werken, door de opname e.d. was ik achterop geraakt, het werd tijd dit in te halen en vast vooruit te werken, ik kon toch nog nergens heen. Achteraf heeft het veel achter de computer zitten, ik heb een administratiekantoor in afbouw, veel bijgedragen aan in ieder geval weer een grote dosis straling. Door ondermeer ,vlak naast mijn computer stonden, de router voor internet, basisstation DECT- telefoons en printer met trafo en de daarbij behorende bekabeling, als een warboel.

In maart 2011 zijn er in verband met aanhoudende evenwichtsklachten, na consult bij de neuroloog twee MRI scans gemaakt van hoofd tot onderrug, aangevuld met extra foto’s. Dit vond plaats op een vrijdag en de daarop volgende maandag en nam veel tijd in beslag. Het betekende opnieuw een flinke dosis straling bovenop de al eerder ontvangen portie. Hier komt nog bij, dat ik al jarenlang lichttherapie kreeg, vanwege de ziekte psoriasis en daarnaast periodiek moet worden gecontroleerd d.m.v. een cystoscopie, door de uroloog.
Mijn vermoeden is, dat hierdoor de klachten van overgevoeligheid voor ''elektrostress” zijn ontstaan, alleen weet ik dat niet zeker, reden voor onderzoek lijkt mij, maar wie wil, mag en kan dit doen?

Ik kan uit ervaring zeggen, dat ik niet wist wat me overkwam toen zich voor mij onbegrijpelijke klachten aandienden, vooral omdat je er geen enkele ervaring mee hebt. Aan derden, o.a. artsen, zijn de klachten moeilijk uit te leggen, zeker als de gesprekspartner er geen enkele ervaring mee heeft en van elektrostress niets af weet, of er zelfs maar van gehoord heeft.
Bij mij begon het met getril onder mijn voeten, zoiets als een muziekinstallatie, waarvan de bassen resoneren of als een machine, een pomp of i.d., het moest zeker weten uit het gebouw komen.

Ik heb week na week gezocht naar de oorzaak, op bezoek zijnde familieleden en vrienden merkten echter niets.
Voor mij werd het trillen steeds heftiger bonken en draaien, net alsof je de zitbank of je bed onder je voelt bewegen, om horendol van te worden. In slaap komen valt in een dergelijke situatie niet mee.
Ik voelde me steeds beroerder worden en ontvluchtte het huis door lange wandelingen te gaan maken, dit valt niet mee met evenwichtsproblemen en een versleten knie. Het verminderde wel tijdelijk de klachten.
Op een dag stond ik voor het raam in de hal, waar ik regelmatig stond op mijn zoektocht naar de oorzaak, toen ik een eerder, opgemerkt soort van energie voelde, het klopte raar in mijn hoofd en trilde onder mijn voeten.
Opeens ging mij een licht op, het kon de zendmast verderop wel eens zijn. Toevallig had ik eerder een TV programma gezien over mensen met klachten over zendmasten, destijds heb ik er geen aandacht aan besteed en vond het maar onzin. Nu weet ik helaas beter.

Ik had voordien een vriend gevraagd, een bouwkundig ingenieur, te helpen zoeken naar de oorzaak van de klachten, die als maar verergerden.
Tijdens zijn bezoek heeft hij, in en om het huis, alles nagegaan, echter zonder resultaat. Maar er was een andere nieuwe mogelijke oorzaak, de ontdekte zendmast. Omdat ik met internetten en telefoneren direct last kreeg, was dit de reden deze vriend te vragen op onderzoek uit te gaan.
Hij heeft bij zijn zoektocht, de Stichting EHS, bereid gevonden mee te denken en te adviseren, daardoor zijn we in contact gekomen met een bouwbiologisch bedrijf voor het geven van advies en het doen van metingen naar mogelijk aanwezige straling.

Uit het ruim vier uur durende onderzoek, bleek ik last te hebben van de straling van maar liefst drie masten in plaats van een. Er stonden twee masten binnen een straal van 200 meter van mijn woning, die overigens zichtbaar zijn vanaf mijn bank. Ik zat er letterlijk tussenin, hiervoor wordt gewaarschuwd in o.a. relevante literatuur, zoals n het boek Elektrostress & Gezondheid, waardoor er aandacht aan wordt besteed.
Twee masten aan de achterkant van mijn appartement straalden in mijn slaap- en werkkamer, daarbij kreeg de slaapkamer gelukkig de minste straling.

De bouwbioloog adviseerde de werk- en speciaal de woonkamer zoveel mogelijk te mijden. Liefst zo snel mogelijk te gaan verhuizen, of in de huidige woning te gaan afschermen met daartoe in, speciaal zaken, aan te schaffen materialen. Aangezien het hier niet over eerste levensbehoeften gaat, als je er over nadenkt, hangt er logischerwijs een stevig prijskaartje aan.
Verdere metingen brachten, de in onwetendheid aangeschafte draadloze apparatuur en andere straling gevende producten aan het licht, niet te vergeten de huisinstallatie en zelfs de DECT telefoon van de buurman.
Inmiddels door ernstiger wordende klachten geplaagd, heeft de huisarts de hulp van de GGZ ingeroepen.
Ik wist niet meer wat ik er mee aan moest met mijn klachten en problemen in de woning, waar ik 20 jaar woonde.

Door oprechte bezorgdheid over mijn gezondheid, mede gezien mijn laatste ervaringen en verhalen kwam ik op het idee om de Gemeente, met name de afdeling WMO om hulp te vragen.
Deze afdeling voert de AWBZ uit, zij stuurden een consulente, waaraan die ik de praktische kant van mijn problemen heb uitgelegd, d.w.z. bemiddeling bij verhuizen, bijdrage in de verhuiskosten en zo nodig een bijdrage voor de eventuele te maken afschermkosten in nieuwe of oude woning. In een nieuwe situatie zouden de kosten aanzienlijk lager zijn vanwege nieuwe regelgeving m.b.t. tot de inmiddels verouderde voorzieningen.

Dit gesprek heeft geleid tot een aanvraag, een voorlopige toezegging, wel afhankelijk van een medisch advies. Het rapport van deze adviseur, geen ervaringsdeskundige op het gebied van “elektrostress” en de daarbij behorende klachten, althans volgens zijn zeggen, leidde tot een afwijzing van mijn aanvraag.

De Gemeente ging bij haar afwijzing volledig af op het rapport en het bijbehorend advies van deze adviseur. .Zelf hadden zij geen onderzoek gedaan naar straling op locatie, in deze n.m.m. toch uitzonderlijke situatie.
Verder hebben zij niet de moeite genomen tot weerwoord op het rapport van de medisch-adviseur.
Het rapport bevatte onjuistheden en was niet zorgvuldig, het betrof vermoedens en suggesties.
Inzake mijn klachten werd uiteindelijk geschermd met de Gezondheidsraad, die ook in dit geval gebruikt wordt om de zaak in gijzeling te houden. Zolang hier geen duidelijkheid komt gebeurt er medisch en technisch weinig.
Ondanks wetenschappelijke studies, rapporten, aanbevelingen van instanties, die waarschuwen voor de gevaren en risico’s wordt met name de zorgplicht en het voorzorgbeginsel niet toegepast, je zou er triest van worden.

Ik kreeg 6 weken de tijd bezwaar te maken tegen voornoemde afwijzing bij het College van B en W, mocht de afwijzing onherroepelijk zijn, rest mij weinig perspectief, zowel financieel, gezondheid en woongenot, immers de bemiddeling voor een ander huis werd mede afgewezen.

Er restte mij geen andere keus dan in bezwaar te gaan , hiertoe heb ik mijn DAS rechtsbijstandverzekering in de arm genomen met het verzoek om juridische bijstand. Mijn advocaat had een tegenverklaring nodig voor het rapport van de medisch-adviseur van het WMO, echter mijn behandelende artsen konden of mochten deze mij niet geven. Uiteindelijk heb ik toch enkele niet medische verklaringen gekregen en ben ik zo brutaal geweest te refereren aan een aan mij opgevallen verklaring van dr. K. Deze verklaring was gedeponeerd bij de Raad van State, naar aanleiding van de zitting over een lopende zaak in “Nieuwkoop”.
Hier geeft dr. K. als klinisch psycholoog/psychotherapeut, zelf elektrosensitief , derhalve op beider gebied ervaringsdeskundig, haar getuigenverklaring. Deze verklaring kon voor mij als tegenwicht dienen t.o.v. het advies uitgebracht aan het WMO.

Ik wil hierbij mijn dank en respect betuigen aan de redactie en andere medewerkers, die zich belangeloos en met veel ijver inzetten, door ons lezers op de hoogte te houden van nieuwe ontwikkelingen. Daarom laat ook uw protest horen en wel nu. Dit is het minst wat we kunnen doen, de overheid helpt, niet “echt” en de industrie denkt “aan geld”, en wij worden “de dupe” wat komt me dit bekend voor.

Waar moeten de middelen vandaan komen, zoals geld, mankracht en publiciteit om aan deze ellende een eind te maken, wanneer onze eigen overheid niets doet, kan misschien de EU (Brussel) ondersteuning verlenen bij een project om deze zaak nog beter voor het voetlicht te brengen. Helpen voorkomen, dat het leidt tot een tsunami van land- en lotgenoten.
Er wordt geschreven, dat kinderen en ouderen het meest kwetsbaar zijn, laten die ouderen helpen, zij die over de nodige tijd en kennis beschikken en hierbij niet te vergeten de moeders en vaders, waarvan de kinderen straks misschien ziek worden of het al zijn.
Ik wil mijn bijdrage leveren, helpt u ook mee umts te stoppen.

Een bezorgde EHS'er en Opa,
J.V. te Zoetermeer

(Volledige naam en e-mailadres bekend bij de redactie)



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie