Engelse baby lijdt op 150 meter van zendmast
zondag, 19 juni 2005 - Categorie: Verhalen
Engelse baby lijdt op 150 meter van zendmast
Wij verhuisden in 2000 naar ons nieuwe huis, rond de tijd dat professor Stewart zijn rapport presenteerde, waarin hij ons verzekerde dat er geen gezondheidseffecten zouden zijn door het wonen naast een installatie voor mobiele telefonie. Ons huis is ongeveer 150 meter verwijderd van een kolossale zendmast met antennes.
Mijn vrouw en ik waren enthousiast en richtten het huis in, we waren vol energie; mijn vrouw was toen 27 en ik 35. Binnen zes maanden voelden we ons beide erg moe zonder echte oorzaak. Twaalf maanden later kreeg ik problemen met het bonzen van mijn hart. Het hart ontvangt zijn instructies van de hersenen door 'delta'-golven. Volgens mij interfereert de straling van zendmasten en telefoons met onze 'delta'-golven, die we ook ervaren in diepe slaap.
Tot maart 2004 voelden we ons langzaam aan slechter. In feburari 2004 beviel mijn vrouw van een prachtige baby, een jongen van 7,5 pond. De twee maanden daarna gingen steeds slechter. In maart werd de Orange antenne-installatie voor 3G (UMTS) gemonteerd. De baby groeide niet. Hij huilde altijd en werd niet lekker tijdens het voeden. We merkten op dat hij niet huilde en normaal at als we weg waren van huis.
In juni had mijn vrouw er genoeg van en we kwamen samen tot de conclusie dat we het huis moesten verlaten. Ik kon geen tweede hypotheek veroorloven en kon ook niet huren. Mijn vrouw kwam op het idee om een caravan te kopen en ergens neer te zetten en van juni tot december hebben we daar gewoond. We stonden versteld over de resultaten. We konden meteen goed slapen en James begon te groeien. Als mijn vrouw met de baby naar ons huis ging om iets te regelen, dan begon de baby meteen constant te huilen zonder duidelijke reden. We hielden hem zoveel mogelijk van huis weg.
Mijn vrouw en ikzelf ontdekten dat we weer droomden in onze slaap - iets wat thuis niet vaak meer gebeurde. We gingen op zoek en vonden de informatie van Gerard Hyland over hoe gepulste straling onze delicate biochemie en het functioneren van onze hersenen kan beïnvloeden. Ik sprak met mijn oom en hij deed de suggestite om het huis af te schermen, wat absurd leek. In december moesten we terug, omdat het caravan park gesloten is tijdens de winter. We kochten afschermingsmateriaal voor de zolder en de ramen. Tussen kerstmis en nieuwjaar konden we niet slapen en de baby was erg onrustig, maar toch beter dan voorheen. We vermoeden dat het komt omdat hij geen zachte delen meer heeft aan zijn hersenpan. In de eerste week van januari voltooiden we de afscherming en tot onze verbazing konden we daarna alle drie goed slapen. We hopen het huis te kunnen verkopen, maar zijn nu in ieder geval afgeschermd.
John O'Hanlon
bron (met foto's van de mast): www.mastvictims.org/index.php?content=journal&action=view&type=journal&id=15 .
Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie