Of we een mobieltje hebben? Na onze ervaringen met zenders? Nee, dankjewel! (Upd+ext)

Ervaringsbericht van een Nederlandse dame in Zwitserland.

Ons verhaal begint in de zestiger jaren van de vorige eeuw, maar heeft nog niets aan actualiteit verloren.

In 1966 huurden wij een woning aan de Erlenweg in Münchenbuchsee (CH). Daar kreeg mijn man slaapproblemen.
In 1974 verhuisden we naar een grotere woning aan de Weierweg. In deze woning voelde mijn man zich zeer onprettig.

Iemand meende, dat misschien aardstralen de oorzaak hiervan waren. Ik had geen idee, wat aardstralen waren en zocht in een encyclopedie naar de betekenis. Daar stond: Aardstralen maken zich in het bijzonder merkbaar in de buurt van telegraafstations. Telegraafstations? Ik woonde al 9 jaar in dit dorp en werd me voor het eerst bewust, dat we dicht bij een kortegolf-radiostation woonden. De woning aan de Weierweg lag op ongeveer 670 m afstand van deze zender.

Mijn man bleef zich beroerd voelen en zo verhuisden we naar een andere woning op de Weierweg, waar hij zich beter voelde. Deze toestand duurde niet lang, want kort erop werd in het zenderpark een nieuwe draaibare logaritmisch-periodieke antenne bij de bestaande gevoegd, die waarschijnlijk vaak in onze richting straalde.
Vanaf dat moment werd het nog dramatischer. Mijn man kreeg hartritmestoornissen, zijn lever zwol op en hij had voortdurend bilirubine (galkleurstof) in zijn bloed. En had bijna geen energie meer.

Onze buren hadden ook slaapstoornissen, hartproblemen en gebrek aan energie. (Ze verhuisden na twee jaren naar een andere gemeente en schreven op de adreswijziging: “We kunnen weer slapen.”)

Per toeval ontdekte ik, dat ik op onze tv, die met een kamerantenne was uitgerust, kon zien, of het mijn man goed of slecht ging. Ging het hem slecht, waren, òf op het beeldscherm schuine strepen te zien, die zich op “morse-manier” bewogen, òf in het geluid morsetekens te horen.
Andere mensen in ons dorp hadden gelijktijdig met mijn man hartritmestoornissen. En gelijktijdig betekent hier: op dezelfde minuut, of misschien zelfs op dezelfde seconde.
Ik herinner mij een telefoongesprek, waarin voorkwam: “Ja, mijn man had ook om 22.26 uur hartproblemen”. Deze hartritmestoornissen kwamen alleen voor, als de mensen zich in het dorp bevonden. Waren ze elders, was hun hart gezond.

Mijn man informeerde de artsen in het dorp. En zocht contact met de Radio Schweiz AG, de eigenaar van de zender. De Radio Schweiz AG verzorgde o.a. de communicatie vanuit Zwitserland met de Zwitserse koopvaardijschepen.

Een gemeenteraadslid, dat ook met hartritmestoornissen te kampen had, zei, dat hij het probleem in de gemeenteraad ter sprake wilde brengen, als de arts van mijn man meewerkte. Nu, de arts, die in Bern woonde en praktiseerde, wilde niet meehelpen. De artsen in Münchenbuchsee al helemaal niet. Hoewel enige van hen vaststelden, dat bij patiënten uit ons dorp de genezing van infecties langer duurde dan normaal was op andere plaatsen. De patiënten reageerden ook niet “normaal” op de medicamenten, die normaliter voorschreven werden. Geen arts, die daar in de openbaarheid iets over wilde zeggen.

De PTT heeft na schrijven van mijn man voor onze woning de straling gemeten.
Ik kwam van school naar huis en zag een “meetwagen” voor ons balkon staan. We woonden op een bel-etage.
Ik deed de TV aan. Het beeld en de geluid waren fantastisch, geen storing te zien of te horen.
Mijn man kwam naar huis en was gelukkig. Hij voelde zich, alsof hij een nieuw lichaam had gekregen. Hij had zich sinds jaren niet meer zo goed gevoeld.
Hoe dat mogelijk was? Welnu, men had de signaalsterkte van de zender sterk verminderd om gunstige meetwaarden te krijgen.
Tegen de avond was de stralingstoestand weer zoals altijd. Een maand later kregen we een brief van de PTT. Volgens deze brief konden wij zelfs bij volle signaalsterkte van de zender onmogelijk problemen hebben. Alles lag duidelijk onder de grenswaarden.

Voor ons was het nu genoeg. Mijn man had nu ook pijnen in de lever, die steeds gezwollen was. We moesten vluchten.

Onze nieuwe woning lag 5 kilometer verder, van de zenderinvloed gescheiden door een heuvel. Mijn man had weer het gevoel, een nieuw lichaam te bezitten. Hij had weer energie. De problemen met hart en lever verdwenen binnen de kortste keren.

In de tachtiger jaren werd de kortegolfzender afgebroken. In 1990 keerden wij terug naar Münchenbuchsee.

Of we een mobieltje hebben? Na onze ervaringen met zenders? Nee, dankjewel!

(Naam en adres bekend bij de redactie van Stopumts).

Van Bürgerwelle Schweiz ontnamen wij de volgende achtergrondinformatie:

Der Hintergrund dieses Betroffenenberichtes

In Münchenbuchsee wurde 1920 für den Völkerbund der erste feste Radiosender der Schweiz gebaut. Ab 1922 war es der Sender der Marconi Radio AG (Bild nebenan; Quelle www.skyguide.ch). Diese wurde 1928 in Radio Schweiz AG umbenannt. 1931 übertrug das Eidgenössische Luftamt der Radio Schweiz AG die Zuständigkeit für die Flugsicherung. Der Sender war überdies eine Funkstation für die Schweizer Hochseeschiffahrt, wurde aber wegen seiner Zuverlässigkeit dem Vernehmen nach auch von ausländischen Reedereien benutzt. 1982 wurde die Antennenanlage gesprengt.

Bei allen grossen Lang-, Mittel- und Kurzwellen-Radiosendern beobachten wir dasselbe: Schwarzenburg, Beromünster, Sottens und Münchenbuchsee in der Schweiz, Cesano (Radio Vatikan), Valley (Bayern) und andere Namen im Ausland stehen für Orte mit jahre-, jahrzehntelang beobachteten Beschwerden und teils schwersten Gesundheitsschäden bei der umliegenden Bevölkerung. Die massgeblichen Stellen wussten davon. Aber bezüglich Schädlichkeit der Strahlung konnte nicht sein, was nicht sein durfte. Wohlbefinden und Gesundheit vieler Menschen wurden einem „übergeordneten Interesse“ geopfert. Die Tatsache, dass die offizielle Strahlungsmessung in Münchenbuchsee – wie oben anschaulich berichtet – bei reduzierter Sendeleistung durchgeführt wurde, ist ein Hinweis auf diese Grundhaltung.

Nach der Stilllegung der Sender Schwarzenburg und Valley wurde der Rückgang der schädigenden Auswirkungen für die umliegende Bevölkerung wissenschaftlich bestätigt. Die günstige Wirkung der Abschaltung des Landessenders Beromünster Ende 2008 machte sogar die Runde durch die Presse. Die NZZ vom 18.02.09 titelte: „Glück im Stall seit dem Aus des Landessenders“ und berichtete auch von der Erleichterung der Menschen. Vom Ausmass des Leidens, das um Beromünster herum während über einem halben Jahrhundert mancherorts ausgehalten werden musste, erhalten die Leser indessen nicht die geringste Vorstellung.

In Bezug auf die Strahlung von Mobilfunk, digitalem Fernsehen und Radarstationen ist es heute nicht anders. Industrie und Bundesbehörden wissen von deren Schädlichkeit, bestreiten sie jedoch. Die Behauptung, diese Schädlichkeit sei „wissenschaftlich nicht erwiesen“, wird der tatsächlichen Beweislage aber keineswegs gerecht. Das kann jeder wissen, der sich aktiv um Informationen von unabhängiger Wissenschaftsseite sowie aus der Praxis bemüht. Und im Unterschied zu dem zu Ende gegangenen Zeitalter der wenigen, grossen Radiosender stehen heute die Sender aller Art so dicht, dass wir alle betroffen sind. Die Elektrosensiblen als „Frühwarnsystem“ für die ganze Bevölkerung finden kaum mehr einen Ort, wo sie menschenwürdig leben können. Und ihr Anteil an der Bevölkerung steigt und steigt.

www.buergerwelle-schweiz.org
01.04.09



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie