Door DECT en WLAN overgevoelig geworden

Sinds anderhalf jaar ben ik ervan overtuigd overgevoelig te zijn voor elektromagnetische velden. Het kwartje viel toen ik op internet een overzicht van de symptomen zag en vrijwel alle van toepassing waren.

Wat zijn de klachten?
Wanneer ik een paar minuten achter het beeldscherm van mijn computer zit, word ik licht in mijn hoofd, voelen mijn armen zwaar aan en begint mijn buik te rommelen. Wanneer ik doorga worden de klachten langzaam erger. Ook mijn benen voelen zwaar en zwak en mijn hoofd loopt vol zoals bij een verkoudheid. Soms wordt de kramp in de buik zo heftig dat ik naar het toilet moet. Als ik te lang achter de computer heb gezeten duurt het meer dan een uur voordat het gevoel alsof ik groggy ben verdwijnt. Televisie kijken geeft vergelijkbare klachten, zodat ik als meer dan een half jaar geen tv meer kijk. Op mijn werk laat ik de mails beantwoorden door een medewerker. Deze en andere klachten hebben zich stapsgewijs ontwikkeld. Het begon ooit twee en een half jaar geleden met het uitproberen van een nieuwe auto. De ene auto veroorzaakte duizeligheid, de ander het gevoel van zeebenen, een derde gaf buikkramp. Alle auto’s die ik heb uitgeprobeerd, meer dan 25, gaven dusdanig klachten, dat ik er niet in kon rijden.
Uiteindelijk heb ik een auto gekocht die relatief de minste problemen gaf. Na enige tijd verdwenen die klachten met deze auto. Je kunt er dus blijkbaar ook aan wennen. Een soort desensibilisatie lijkt dus mogelijk.

Wat heeft het uitgelokt?
Behalve door de auto zijn de problemen vooral ontstaan door een combinatie van factoren bij ons thuis denk ik. We hadden 3 draadloze DECT telefoons in ons huis, waarvan één station op de slaapkamer. Daarnaast hadden we draadloos internet laten installeren.. Deze combinatie heeft er in ieder geval voor gezorgd dat er opeens gevoeligheid ontstond voor meerdere apparaten tegelijkertijd.. In eerste instantie ging dat om beeldschermen, mobiele telefoons en zendmasten. Later kwamen daar lampen, televisie en gewone telefoons bij. Net als bij onze auto merk ik wel dat klachten kunnen verdwijnen, dat je lichaam er soms aan went. Telefoneren gaat bijvoorbeeld op het moment vrij goed, zeker met onze aangepaste vaste telefoon, een vaste telefoon met piezo techniek.
Aan sommige bronnen wen ik echter niet. In ons vakantiehuis op Vlieland merkte ik zo’n anderhalf jaar geleden dat ik me in en rond het huis steeds gejaagder voelde. ’s Nachts kreeg ik last van krampen en een branderig gevoel in de buik. Sindsdien ben ik nog drie keer op het eiland geweest en de klachten zijn steeds heftiger geworden. Oorzaak: een verzameling zendmasten - GSM, UMTS en C 2000 – die op het hoge duin voor ons huis staan, op zo’n 500 m. afstand. We hebben zo juist de beslissing genomen om ons vakantiehuis te verkopen.

Wat hebben we eraan gedaan?
In ons permanente woonhuis zijn de laatste anderhalf jaar allerlei aanpassingen doorgevoerd om de elektromagnetische belasting te verminderen: allereerst de DECT telefoons en draadloos internet verwijderd. Verder: netvrij schakelaars, afgeschermde kabels, het vervangen van alle TL lampen, spaarlampen en halogeenspots. Bepaalde klachten zoals slapeloosheid zijn daardoor verbeterd. De belangrijkste beperkingen zijn echter gebleven, zoals niet meer kunnen werken met beeldschermen en geen TL licht kunnen verdragen.
Daarnaast hebben wij al onze amalgaam vullingen laten verwijderen. Dit gaf gelijk al verlichting. Vaak deden de kiezen pijn als we in de buurt van zendmasten kwamen en we hadden veel last van stijve kaken. Dat is zeer verbeterd.

Zijn er nog andere oplossingen?
Er zijn volgens mij nog geen oplossingen gevonden voor de problemen van een elektrohypersensitieve. Behalve het verminderen van de belasting.Volledig mijden van schadelijke bronnen lukt je natuurlijk nooit. Het zou helpen wanneer er gebieden of dorpen zouden komen waar de belasting met zendmasten minimaal is. In die gebieden zouden alleen mensen moeten wonen die geen DECT telefoons, draadloos internet of mobieltjes gebruiken. Dergelijke gebieden kunnen als toevluchtsoord dienen om weer op adem te komen of wellicht om permanent te wonen. Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld aan Zweden nemen waar dergelijke gebieden gerealiseerd zijn..

Jos Timmer, Eelde



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie