Camping Waldruh te Getelo (Dld) d.d.: 02-04-2019.

woensdag, 03 april 2019 - Categorie: Verhalen

Ervaringsverhaal van een goede kennis

Dag Leendert,

Ik schrijf dit bericht omdat ik hier nu exact 1 jaar vertoef. De camping is stralingsarm (onder de 0,1 MicroWatt per m2) en het gaat goed met me, in beterende zin. Voorgeschiedenis: Maart 2013 een woning gekocht in een wijk te Emmen en volledig onderuit gegaan. Lang verhaal kort: bleek EHS.
Teruggetrokken in de in de verkoop staande studio waaruit ik kwam. Ook daar trok ik het niet (meer) vanwege de inmiddels opgelopen EHS. Maart 2014 hulp gevraagd (de formulieren daartoe) bij levensbeëindiging bij Stichting de Einder. Voor mij was het een jaar lang gefolter/gemartel en dat wil men nou eenmaal niet, vandaar. Toen ik dat punt bereikt had (niet meer willen lijden en willen overlijden) besefte ik dat ik léven wou en heb het gekeerd idzv me openstellen voor wat straling, cq emv (Elektro-magnetische-velden) mij 'te zeggen' hadden. Ik ben daarin wat ver gegaan maar heb er veel inzicht voor terug gekregen. Ben ervan overtuigd dat 'aan-doeningen' iets te 'zeggen' hebben. Een goede vriend van me, nam kontakt met me op. 'Waarom kom je niet hier'? Zou het daar dan beter zijn? Hij had een boot (zeg maar voor bewoning: een ruime camper) en de stalen boot zou me kunnen beschermen.

Dat heeft gewerkt; een derde van de klachten verdwenen (gevoelsmatig; 'de kop eraf') en ik kon weer eea aan. Na maanden bleek dat het restant van de klachten mij weer parten ging spelen. Het was als een ui. Telkens weer een volgende ring/schil. Er kwam een nieuwsbrief binnen omtrent deze camping.

Kijk- en voeldagen. Ik ben vorig jaar maart daarop afgegaan en heb 1 v/d 2 kijk- en voeldagen bezocht. Nadien (ik was inmiddels 'zombie') besloten deze kans te wagen en voor 1 maand een plekje met opstal/onderkomen gehuurd. Op dát plekje zit ik nu, na een jaar, nog.

De boot is verkocht en de woning waarin ik EHS opliep, ook. En nu ben ik hier een jaar op deze camping. Het is een camping waar zelfwerkzaamheid voorop staat. De eigenaar is een paardenhouder en heeft de camping zeg maar, erbij. Hij vind het fijn en goed wanneer mensen met EHS cq stralingsklachten hier komen, maar maakt er geen hoofdzaak van en vind het ook niet altijd even gemakkelijk omdat velen van ons vele klachten hebben, welke niet altijd even goed worden begrepen door een niet-ehs'er. Toch verdiept hij zich erin en is bereid op vele fronten mee te denken en aan te passen, wanneer het EHS betreft. Het is geen stralings-vrije camping. Waar zijn die er wel? Overal is 'straling'. Hier is het iig stralingsarm. Het gaat mij beter dan ooit, sinds de afgelopen 5 a 6 jaren, en ik heb nog een derde te gaan. Een volgend plekje op deze camping lonkt en daar ga ik deze maand naartoe over. We hebben hier ervaren (er zijn zo'n 2 handen vol EHS'ers hier neergestreken afgelopen jaar) dat er vwb het laagfrequente (lees: stroom-net) de aarding voor verbetering vatbaar is. Dit is gemeten en het werk eraan wordt komende maand in gang gezet. Betekent: iedere stroomkast op de camping krijgt na aarde-meting, een eigen aarding, te beginnen bij de hoofdkast. In Duitsland wordt er veelal geaard op het netwerk. Hier op de camping is gebleken dat dat voor verbetering vatbaar is. En gaat dus worden gedaan. Mijn volgend plekje 'trekt' me. Heeft het ook al veel gedaan in het verleden alhier. Maar ik kon gewoon eerst niet meer (nu wel) omdat ik steeds 'schuiling' heb gezocht en weer verkaste, en tot de konklusie kwam: 'vluchten kan niet meer'. Kan dus wel, maar eerst voor mij de hoofdzaak: bijkomen/herstellen. Ik kan inmiddels weer dingen doen en zintuiglijk weer beter waarnemen. De oren zijn weer enigszins in orde. Het zicht (de ogen) idem. Probeer iets te betekenen voor lotgenoten hier op de camping. Veelal gaat dat goed, soms is er wrijving en verschil van mening. Heeft veelal vandoen met de verwachtingen waarmee men komt en het zich verkijken op de zelfwerkzaamheid. Gelukkig zijn er hier 1 a 2 mensen, die ik schaar onder 'woonbiologie' en die zeker kunnen helpen bij het 'saneren' van de meest directe leefomgeving, zijnde veelal stawagen en (met) voorbouw/serre. Afstand van dergelijk EMV-smog is nog altijd de vriend. Hoe het verder met me zal gaan hiero, weet ik niet. Ik heb denk ik, een goed kontakt met de eigenaar van de camping en probeer altijd hoofdzaak (EMV) van bijzaak te scheiden (verstopt riool bijvoorbeeld). Kan er veel meer over schrijven, maar doe ik nu maar niet omdat ik dit vooreerst voldoende acht. Natuurlijk vervolg ik dit
graag.

Met vriendelijke groet,
Geert.



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie