Overleden

In 2001 is Ena Bambrough in Newcastle overleden. Zij klaagde dat ze langzaam vergiftigd werd door de mobiele telefoonmasten op het dak.

De 87-jarige Ena woonde sinds 1964 op de bovenverdieping van een flatgebouw in Newcastle, Groot-Brittannië. Volgens een vriend, Paul Easton, begon zij achteruit te gaan vanaf de dag dat de masten geplaatst werden. ''Voor die tijd was ze actief en ging elke dag naar buiten.''

Ena was één van de oudere bewoners die klaagden over hevige hoofdpijnen en ernstig onwelzijn nadat Orange zijn apparatuur had uitgebreid met straalzenders, antennes en een installatiekast. Ze woonde op de bovenste verdieping van Todd's Nook, Westgate Road, Newcastle.

Ena Bambrough vertelde The Chronicle eerder over haar zorgen. Ze zei: ''Ik heb geluiden in mijn oren en hoofdpijnen. Het maakt me bang. Ik heb geen kracht meer over. Gelukkig zorgen mijn buren voor me. Ik denk dat ik spoedig dood zal gaan. Als ik ga zitten kom ik niet meer overeind, als ik naar bed ga, kan ik niet meer opstaan.''

Dit verslag door Amy Cartmell verscheen in 2001 in the Newcastle Chronicle & Journal.

De ervaring van Ena Bambrough is door talloze andere voorafgegaan en gevolgd. Mensen zoals zij zijn nog nooit uitgekozen voor een epidemiologisch of provocatief onderzoek. Dat wordt alleen met jonge, gezonde mensen gedaan. De slachtoffers van de milieuvervuiling door elektromagnetische velden kunnen niets doen, niet eens aangifte van mishandeling. Het enige wat Ena Bambrough heeft kunnen doen is klagen bij de buren en bij de krant. Hulp is er niet geboden, wel zijn de buren bang geworden en hebben ná haar dood een onderzoek gevraagd. Het is voorspelbaar wat het resultaat daarvan is geweest: de vermogensdichtheden lagen vér onder de grenswaarden ...

Hoe lang nog moeten mensen zoals Bambrough een marteling doorstaan?



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie