Icking im Isartal, Duitsland

27 maart 2006

Dit is onze ervaring met een antenne 100 meter van ons huis.

Wij waren een gezond gezin met een in 2000 vijfjarige zoon. Mijn man werkte als zelfstandig bioloog en schrijver in zijn bureau op de zolderverdieping. Ik heb mijn werkplek in een ruimte in de kelder. De kamer van onze zoon ligt op het westen. We hebben geen draadloze telefoon en ook geen draadloze computer, we gebruiken ook geen mobiele telefoon.

In de jaren 1997 en 2000 werden twee mobiele telefoonzendmasten van e-Plus en Vodafone geplaatst op een gebouw 100 meter ten oosten van ons huis. Ze bestralen ons huis op de eerste verdieping op ooghoogte, we hebben vastgesteld dat we in de hoofdstraal wonen. Het gaat om antennes waarvan de officiële veiligheidsafstand volgens www.regtp.de 14,26 meter is en zij hebben een reikwijdte van 12 tot 15 kilometer.
Wij gingen ervan uit dat de antennes geen gevaar voor onze gezondheid zouden zijn, omdat 100 meter voldoende zou zijn.

In de lente van 2001 kreeg mijn man (geboren in 1950) zonder aanleiding een gewrichtsontsteking in zijn rechter knie. Daarbij kreeg hij ook psoriasis, tinnitus en zwellingen van zijn lymfeklieren. Een punctie en cortison-injecties verminderden de klachten aan zijn knie.

In de winter van 2002 kreeg mijn man een ontsteking aan zijn linker voet, elleboog en schouder. Geen arts kon helpen.

In de zomer van 2004 waren de spieren van zijn benen zo zwak geworden, dat hij alleen nog met krukken kon lopen. Hoewel mijn man voorheen een gezond gebit had, ontstaken twee tanden. Door spijsverteringsproblemen kwam zijn gewicht onder de 50 kilo. Hij kon nauwelijks nog 100 meter lopen en trappenlopen was zeer moeilijk.

Ikzelf (geboren in 1953) had in 2001 last van achteruitgang van mijn gehoor en in de winter van 2004 kreeg ik een hevige oogontsteking. Onze 10-jarige zoon is gezond, maar groeit extreem langzaam.

Onze problemen duurden zo lang (vier jaar) totdat we in de herfst van 2004 gewezen werden op de straling van de antennes als oorzaak van onze klachten. Die klachten werden altijd minder op onze jaarlijkse kampeervakanties. We hebben eerst onze slaapkamer afgeschermd. Mijn man werd meteen een stuk beter.

We hebben de oostgevel van ons huis met metaalgaas bekleed. Waar op het balkon eerst 1070 mikroWatt/m2 werd gemeten, bleef nu nog 20 tot 30 mikroWatt/m2 over. Zonder afscherming werd in de slaapkamer 600 mikroWatt/m2 gemeten. Na deze maatregelen kwam onze levenskracht langsaam terug, we werden met de dag actiever. Mijn man kon weer lopen, traplopen en fietsen, zijn gewicht nam langzaam toe. Ik had zelf geen oogontstekingen meer, werd 's ochtends uitgeslapen wakker en was overdag niet zo moe. We sliepen onder een afschermende klamboe.

Wat we aan planten en dieren zagen: zelfs de marmotten van onze zoon hadden de laatste jaren permanent oogontstekingen. Na het afschermen waren de symptomen binnen enkele dagen verdwenen. In 2004 waren de jongen van de pimpelmezen in de nestkasten aan de oostgevel van ons huis gestorven. Ook horzels die zich in een nestkast hadden gevestigd vertrokken, er lage dode horzels in de nestkast. In 2005 kwamen helemaal geen mezen meer, hoewel we een natuurlijke tuin hebben. Sinds een paar jaar zijn er ook geen jonge merels meer. De twee appelbomen die ook in de hoofdstraal van de zender staan, dragen sinds vier jaar nauwelijks nog vruchten.

Wij beschouwen de straling van mobiele telefonie als een inbreuk op onze huisvrede. De geplande UMTS-techniek is voor ons een ramp.

We zijn in november 2005 uit ons huis vertrokken en wonen nu in een stralingsarme omgeving aan de rand van de Alpen. We zijn daar alle drie zichtbaar verbeterd. De ontstekingen zijn verdwenen, mijn man kan weer lopen. Sinds de verhuizing zijn we niet eenmaal bij een arts geweest. We hebben geen afscherming meer nodig en zijn overtuigd dat de straling ons lijden heeft veroorzaakt.

In de laatste maanden voor de verhuizing had ik nauwelijks nog trek en verloor gewicht. Ik voel me nu weer vitaal zoals vroeger. Onze zoon groeit nog zeer langzaam. Zijn groeicurve vertoont een duidelijke knik in de zomer van 1997 en in de zomer van 2000, toen de antennes in gebruik werden genomen.

(Vertaald/ingekort)

Mit freundlichen Grüßen
Ingrid v. Brandt
14.03.2006
e-mail: Ingrid.von.Brandt@t-online.de



Lees verder in de categorie Verhalen | Terug naar homepage | Lees de introductie