Open brief aan Mark Rutte naar aanleiding van zijn pagina grote advertentie in het AD op 17 december

Open brief aan Mark Rutte

Hooggeachte heer Rutte, beste Mark,

In uw brief aan het Nederlandse volk vergelijkt u Nederland met een teer vaasje waar we voorzichtig mee moeten zijn. Maar een vaasje kan niet groeien, daarom lijkt me een boompje als vergelijking beter. Een vaasje kan stukvallen maar een boom kan nog groeien en dat heeft Nederland nodig. We hebben een aantal voorrechten, maar er kan nog veel verbeterd worden. U vindt dat mensen die alleen aan hun eigenbelang denken te hard aan uw vaasje trekken. Maar dat velen aan hun eigenbelang denken is niet meer dan logisch, als u bedenkt dat er mensen in armoede leven; naar de voedselbank moeten; niet voldoende zorg krijgen; en hoe ze ook hun best doen toch in de kou blijven staan en niet gehoord worden door de overheid.
En dan denk ik aan het fooitje wat Q koortspatiënten krijgen; dat er, hoewel bekend is dat de verf kankerverwekkend is, nog steeds mee gewerkt wordt; hoe de aardbevingsslachtoffers nog steeds niet weten waar ze aan toe zijn. Zij willen uw vaasje niet kapot maken, maar ze hopen dat ze door de overheid geholpen worden.

En dan is er nog een grote groep die al jaren aandacht vraagt, maar waar de overheid niet op reageert, om economische belangen niet te schaden. En dat zijn de duizenden mensen die niet tegen de straling van draadloze communicatie kunnen. En dan denk ik aan de man van 78 jaar die niet meer in zijn huis kan wonen omdat hij daar te ziek wordt door de straling die daar is en noodgedwongen in een caravan woont, ook in de winter. En dan denk ik aan de vrouw die als haar gezin ’s avonds thuis is in haar achtertuintje in de caravan zit omdat ze niet meer tegen de straling van de draadloze apparaten van haar familie kan en niet weet hoe ze de winter moet overleven en nu het kouder wordt en ze last van haar gewrichten krijgt. En de man die, als hij te ziek wordt door de straling van de buren en de mast tegenover zijn huis af en toe met zijn camper zijn huis ontvlucht naar een stralingsarme plek. En de vele mensen die dat mooie Nederland hebben verlaten om ergens in de middle of nowhere een plek te vinden waar ze kunnen leven. En de mensen die niet meer kunnen werken omdat er geen werkplek meer te vinden is zonder deze straling. De kinderen die niet meer naar school kunnen omdat ze ziek worden door de wifi op school. Het meisje dat vanaf haar dertiende al drie jaar niet meer naar school is geweest omdat ze daar ziek wordt en met haar ouders in een camper in het buitenland rondtrekt, op de vlucht voor de leerplichtambtenaar. Gezinnen die dicht bij een mast wonen en waarvan alle gezinsleden ziek zijn geworden. Mensen die ver weg op een camping af en toe moeten bijkomen van het stralingsgeweld. En de mensen die niet meer weten waar ze nog naar toe kunnen.

Maar in Nederland wordt deze, ik noem het gemakshalve ‘ziekte’ (het is geen ziekte, mensen worden ziek gemaakt) niet erkend. En daarom leven veel mensen die ernstig ziek zijn geworden door deze ‘geweldige’ nieuwe technologieën in een sociaal isolement en vaak in mensonterende omstandigheden. Ze hebben al hun geld uitgegeven aan alternatieve geneeswijzen, afschermende maatregelen en beunhazen die hen voor veel geld voorhouden dat hun product de klachten wel oplost.
Beste Mark, u vindt dat dit land zo mooi is geworden door compromissen te sluiten en lastige problemen op een verstandige manier op te lossen. Maar wordt het niet de hoogste tijd om ook aan de hierboven genoemde problemen voldoende aandacht te besteden en om niet alleen economische belangen te laten voorgaan? Want als u Nederland als een boom wil laten groeien steek dan niet uw kop in het zand voor de grote groep mensen die het erg moeilijk heeft. Dan pas zal Nederland een land zijn voor ons allen.

Met vriendelijke groet,
Eke Vriens
…



Lees verder in de categorie Reacties | Terug naar homepage | Lees de introductie