E-mail naar alle fractievoorzitters van de Tweede Kamer

Verstuurd op 27 juni 2016

Geachte fractievoorzitters van de Tweede Kamer,

Onderstaande mail met het GGD standpunt over de schadelijkheid van elektromagnetische velden, EMV (de straling van zendmasten, smartphones, wifi enz.) en de tegenargumenten is 24 juni naar de GGD 's in alle regio's gestuurd.
We vinden dat deze mail eindelijk eens serieus genomen moet worden, gezien het aantal mensen die ziek zijn geworden door EMV en die er in toekomst ziek door zullen worden. Vooral is het van groot belang dat kinderen in de groei beschermd worden tegen de overdosis straling die ons land nu al teistert en die nog steeds toeneemt.

Een experiment waar kinderen de dupe van zullen worden is moreel verwerpelijk.

We verwachten een serieuze reactie te krijgen op dit bericht.

Met vriendelijke groet
Eke Vriens
met adres


Knegsel, 24 juni 2016

Aan de GGD ’s in alle regio’s

Betreft: GGD standpunt t.a.v. gezondheidsschade door mobiele communicatie


Geachte heer/mevrouw,

In oktober 2015 hebben we mede namens dertien andere organisaties alle gemeenten in Nederland een mail/brief gestuurd en hulp gevraagd voor elektrogevoeligen. Zij worden ziek door de elektromagnetische velden (EMV), c.q. straling, van zendmasten, wifi, smartphones, enz., ook onder de door de overheid ingestelde blootstellingslimieten. Naar aanleiding van deze mail hebben een aantal gemeenten bij de regionale GGD ’s geïnformeerd wat hun standpunt is. De GGD in Groningen heeft ons een uitgebreide mail gestuurd met het GGD-standpunt.

Het komt er op neer dat de GGD ‘s niet het standpunt onderschrijven dat je ziek kunt worden door EMV zoals die voorkomen in de woonomgeving, maar dat ze dit evenmin met zekerheid kunnen uitsluiten. De GGD stelt dat ze de klachten van elektrogevoeligen personen wel serieus neemt maar niet de oorzaak. De GGD meent dat er niet voldoende aanwijzingen zijn maar de ervaringen van elektrogevoeligen wijzen anders uit.
Door ontkenning van elektromagnetische velden (EMV) als mogelijke oorzaak van lichamelijke klachten bieden de GGD ‘s in de praktijk echter geen hulp aan elektrogevoeligen. Wij kennen geen enkele elektrogevoelige die door een GGD geholpen is.

De (zorg)vraag wordt niet serieus genomen. Volgens de GGD ’s moeten deze personen met hun klachten leren omgaan (o.a. door cognitieve gedragstherapie) ongeacht de oorzaak.

Het onzinnige van het GGD standpunt lichten we met enkele voorbeelden toe:

Als je te lang in de zon zit en verbrandt en toch in de zon blijft kun je ook niet leren omgaan met de verbranding die steeds erger wordt. Iemand die astmatisch is en in een rokerige ruimte erg benauwd wordt zal de rook moeten vermijden. Leren omgaan met de klachten in een rokerige ruimte is onmogelijk. En zo is het ook met elektrogevoeligen. Als zij door cognitieve gedragstherapie moeten leren omgaan met de klachten, en gedwongen worden in een omgeving met EMV te verblijven, voor velen dagelijkse praktijk, zullen ze steeds zieker worden en gevoeliger voor EMV. Sommigen krijgen zelfs brandwonden. En daar kun je door gedragstherapie niet mee leren omgaan.


Enkele feiten over EMV:

Het Kennisplatform Elektromagnetische Velden en Gezondheid (waarin onder meer TNO, GGD, KEMA en RIVM en sinds dit jaar ook Milieu Centraal samenwerken) heeft in 2012 wel erkend dat ernstige lichamelijke klachten door elektromagnetische velden/straling veroorzaakt kunnen worden, ook ver onder de blootstellingslimieten, zie:
www.kennisplatform.nl/Kennisbericht%20Elektrogevoeligheid%2020120419.pdf
Dat betekent dat het huidige standpunt van de GGD strijdig is met dit mede door de GGD tot stand gekomen Kennisbericht.

De Gezondheidsraad (GR) beweert dat er niet voldoende bewijs is voor gezondheidsschade mits de stralingsintensiteit lager is dan de door de overheid ingestelde norm. Die norm houdt echter alleen rekening met opwarming van ons lichaam. Dit standpunt, al meer dan tien jaar verkondigd door de commissie EMV van de GR is gebaseerd op de aanname dat alleen hoge stralingsintensiteiten, waarbij ons lichaam opwarmt, schadelijk voor de gezondheid kunnen zijn.

Het bestaan van niet-thermische biologische effecten, waarbij opwarming verwaarloosbaar is, wordt door de GR erkend, maar niet hun mogelijke schadelijkheid, al wordt dit ook door de GR niet uitgesloten. Alle ervaringen van slachtoffers worden door de GR genegeerd, evenals de duizenden wetenschappelijke publicaties waarin niet-thermische biologische effecten zijn aangetoond die wel degelijk schadelijk voor de gezondheid zijn. Bovendien is ook niet bewezen dat deze straling onschadelijk is!

Het Europees Parlement riep de lidstaten in 2009 op om het voorbeeld van Zweden te volgen en elektrohypersensitiviteit (EHS) van personen als handicap te erkennen en ze bescherming en gelijke kansen te bieden. Het EP noemt de bijzondere kwetsbaarheid van kinderen bij blootstelling aan EMV.
De Raad van Europa beveelt (2011) aan om alle redelijke maatregelen te treffen om de blootstelling aan EMV te beperken, i.h.b. die van mobiele telefonie, en i.h.b. de blootstelling van kinderen die het grootste risico lopen hersentumoren te krijgen.
De WHO heeft deze straling in 2011 ingedeeld in de categorie ‘mogelijk kankerverwekkend’.
In een artikel in de Lancet Oncology, door de IARC-WHO specialisten die beslist hebben over de 2B classificatie, staat vermeld dat: ‘when mobile phones are used by children, the average RF energy deposition is two times higher in the brain and up to ten times higher in the bone marrow of the skull, compared with mobile phone use by adults,’ hetgeen impliceert dat kinderen een groter risico lopen.
In Zweden wordt EHS al sinds 2000 als functionele handicap erkend en de officiële Oostenrijkse artsenorganisatie ÖAK heeft in 2012 een 17 pagina’s lange richtlijn uitgegeven voor diagnose en behandeling van elektrogevoelige personen.

In veel landen zijn voorzorgsmaatregelen genomen. Ik noem enkele uit 2016:

20 april, Israël : De burgemeester van Haifa, Yona Yahev, in coördinatie met het hoofd van het

departement van onderwijs, verordonneert per direct WiFi af te sluiten in alle scholen in afwachting van een grondige studie van het onderwerp. Tegelijk promoot Yahav installatie van de veiliger bedrade systemen.

28 maart, Argentinië : Presentatie van een wetsvoorstel in de ‘Cámara de Diputados de la Nación’ om ‘contaminación electromagnética’ te voorkomen, reduceren en controleren en om sancties op te kunnen leggen. Enkele van de meest belangrijke aspecten van het voorstel zijn dat zendmasten minstens 100 meter van bewoond gebied dienen te staan, dat WiFi in scholen en ziekenhuizen verboden wordt en dat voor digitaal gepulste signalen een maximum toelaatbaar stralingsniveau vastgesteld wordt van 1000 μW/m², een factor 10.000 lager dan de limiet in Nederland.

24 maart, Duitsland : Het ‘Bundesamt für Strahlenschutz (BfS)’ stelt dat er onzekerheden zijn wat betreft de mogelijke risico’s voor de gezondheid van langdurig gebruik van mobiele (hand-held) telefonie. Om deze risico’s te reduceren publiceert het BfS een gedetailleerde lijst van aanbevelingen om de stralingsbelasting te reduceren.

11 jan., Spanje : De gemeentelijke overheid van de stad Taragona neemt een ‘live saving’ plan aan voor personen met ‘central sensitivity syndromes’, i.h.b. voor diegenen die lijden aan MCS en/of EHS. Het plan impliceert een ‘housing protocol’ (witte zones zonder elektromagnetische straling en witte ruimten in overheidsgebouwen).

9 jan., Filipijnen : Telecom firma’s worden verordonneerd om zendmasten weg te halen. De belangrijkste redenen zijn de gezondheidsrisico’s voor de bewoners, in aanmerking genomen dat er verschillende kankerslachtoffers zijn, waarvan een aantal overleden en velen nog ziek.

4 jan., Oostenrijk : Publicatie van de ‘Wiener Ärztekammer’ van een nieuwe versie van een brochure waarin de Oostenrijkse bevolking gewaarschuwd wordt voor de mogelijke gevaren voor de gezondheid van mobiel bellen en met tien aanbevelingen om de straling van mobieltjes te reduceren.

3 jan., Cyprus : Het ‘Cyprus National Committee on Environment and Children’s Health’, een

overheidsorganisatie, adviseert in een video om de blootstelling van kinderen aan straling van draadloze communicatie te verminderen. In de video wordt gerefereerd aan de WHO classificatie van deze RF straling als ‘mogelijk kankerverwekkend’, er wordt gesteld dat deze straling kan leiden tot een verandering van de ontwikkeling en functies van de hersenen, het voortplantingssysteem, een invloed kan hebben op de ontwikkeling van embryo’s en kinderen, op onze lichamen op cellulair en DNA niveau, op onze concentratie, angstgevoelens kan opwekken en tot andere neurologische problemen kan leiden.

In de compilatie: pdf/Compilatie-RF-straling-april-2016.pdf
kunt u meer vinden over eerder genomen voorzorgsmaatregelen in andere landen en wordt een overzicht gegeven van de situatie in de wereld.

Petitie. In de link hieronder (op pp. 6 t/m 56) een selectie van verhalen die StopUMTS toegestuurd kreeg naar aanleiding van een petitie (2015) voor het behoud van stralingsarme ‘witte zones’. Deze verhalen geven een duidelijk beeld van de ernst van de situatie. Zie:
pdf/Oproep%20behoud%20'witte%20(stralingsarme)%20zones'.pdf

Volgens de GR moet er nog jarenlang onderzoek gedaan worden en is er niet voldoende wetenschappelijk bewijs, terwijl ze niet uitsluiten dat biologische effecten toch schadelijk kunnen zijn. Er zijn nu al duizenden peer-reviewed onderzoeken die niet-thermische biologische effecten aantonen, waarvan een aantal schadelijk voor de gezondheid zijn.

Als er gewacht wordt op 100% bewijs voor de schadelijke effecten voor de gezondheid van EMV zal dat er niet komen. Want slechts in de wiskunde en de logica zijn er dergelijke bewijzen.


Ik haal hier een gedeelte aan uit het artikel ‘Overheidsbeleid gebaseerd op ontkenning
van gezondheidsschade door EMV’ door Leendert Vriens, Jan van Gils en Michiel Haas:

•’Lang voordat bacteriën en virussen ontdekt waren, en men een wetenschappelijke verklaring had van hun mogelijke werkingen, was het door waarnemingen bekend dat men mensen kon immuniseren door besmetting en preventieve inenting (Edward Jenner, pokken, 1796), dat men kraamvrouwenkoorts kon voorkomen door antiseptisch te werken (Ignaz Semmelweis, 1847) en cholera door geen besmet water te gebruiken (John Snow, 1854).

• Ook kunnen we de aangeboren afwijkingen veroorzaakt door geneesmiddelen zoals softenon en DES noemen, die in de praktijk ontdekt werden. Recent was er de Q-koorts met doden en ernstig zieken als gevolg. Wetenschappelijk onderzoek speelde geen rol bij het onderkennen van de ernst van de situatie. Bij de indeling door de WHO van asbest en tabak in de categorie kankerverwekkend waren de praktijkervaringen eveneens doorslaggevend.’

In al deze voorbeelden zijn ervaringen en waarnemingen doorslaggevend geweest voor acceptatie als bewijs. Wetenschappelijke verklaringen kwamen achteraf, vaak pas veel later, en zijn van ondergeschikt of geen belang geweest.


Wij vragen de GGD ’s dringend niet alleen de klachten maar ook de oorzaak van de klachten van elektrogevoeligen serieus nemen en hun beleid daar op af te stemmen. Er zijn nu al veel slachtoffers en door niet adequaat te handelen zal dit aantal met de almaar uitbreidende stralingsintensiteit enorm toenemen.


Uw antwoord tegemoet ziende,
met vriendelijke groet,
Eke Vriens
dr. Leendert Vriens,
www.stopumts.nl



Lees verder in de categorie Reacties | Terug naar homepage | Lees de introductie