Duitsland: Observations from a Psychotherapy Practice on Mobile Telecommunications. (upd+ext.)

Bijgevoegd PDF document bevat een artikel van de Duitse Psychiater Dr. Aschermann met een verhandeling die de vloer aanveegt met de psychologische studies van Simon Wessely, James Rubin (Psychology Department, King's College London) en nu ook weer Stovner en 144 pagina's van Kaul www.baua.de/nn_11598/de/Publikationen/Fachbeitraege/F5212,xv=vt.pdf? .m.b.t. het zgn. nocebo-effect.

Rubin c.s. heeft herhaaldelijk beweerd dat Electrosensitivity (overgevoeligheid voor elektromagnetische velden) weliswaar een serieus ziektebeeld is maar niets te maken kan hebben met genoemde elektromagnetische velden omdat deze velden door proefpersonen in provocatiestudies niet konden worden waargenomen.

Dit argument wordt ook met graagte geciteerd door Repacholi, voormalig hoofd van de WHO Artikelen/3754 . 'Mensen kunen niet vaststellen of een mobiele telefoon aan staat of uit'', aldus Repacholi. ''Derhalve kunnen de gezondheidsklachten ook niet afkomstig zijn van de straling van mobiele telefonie''.
Alsof de mogelijkheid tot perceptie van de aanwezigheid van een stof iets zou kunnen zeggen over de schadelijkheid van die stof. (Asbest/radioactieve straling/ fijnstof, ook niet waar te nemen; niet schadelijk?).
Het valse argument van Repacholi wordt overigens ook in Nederland en niet door de minsten gebruikt in de discussie en steunt op de studies van Rubin.

Stovner ( www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18439225?dopt=Abstract . ) toonde recentelijk aan dat mensen hoofdpijn krijgen als zij verwachten bestraald te worden bij het gebruik van mobiele telefonie. Afgezien van het feit of dergelijke studies ethisch verantwoord zijn kunnen ook mensen die verwachten met radio-actieve straling belast te worden van de stress hoofdpijn krijgen, ook als ze niet onderworpen zijn aan de straling. Provocatiestudies spelen slechts de telecomindustrie in de kaart, en zijn van nul en generlei waarde om de schadelijkheid dan wel onschadelijkheid van draadloze communicatie aan te tonen. (Alleen epidemiologische onderzoeken kunnen uitsluitsel geven maar daar is men in Nederland niet in geïnteresseerd. Het is thans ook buitengewoon moeilijk geworden om nog een onbestraalde samplegroep te vinden!)

Christine Aschermann, psychiater in Duitsland, gaat in haar betoog uit van een volledig ander perspectief gebaseerd op haar professionele ervaring met stralingslachtoffers. Zij biedt inzicht in de complexiteit van het onderwerp en waarom het onwaarschijnlijk is dat met simpele dubbelblind uitgevoerde provocatiestudies vooruitgang geboekt kan worden in deze discussie.

Leest u de interessante Engelstalige verhandeling (13 pag.) in bijgevoegd PDF document.

Bekijk het PDF bestand


Lees verder in de categorie Onderzoeken | Terug naar homepage | Lees de introductie