Gezondheidsraad zou aangeklaagd moeten worden door Irak's Ministerie voor de Mensenrechten.

In 2002 gaf een Commissie van de Nederlandse Gezondheidsraad volgens het toonaangevende Australische EMFacts een misleidend advies met betrekking tot de vermeende veiligheid van het gebruik van afgewerkt uranium.

De Nederlandse Gezondheidsraad, volgens EMFacts ''de zogenaamde groep van onafhankelijke experts op wie je kunt vertrouwen als het er om gaat om hun veiligheidsstempel te zetten op ieder schadelijk product waarover hun mening gevraagd wordt'' gaf met dat rapport (Passchier en Tuyn et al) het groene licht voor het gebruik van afgewerkt uranium in de oorlog tegen Irak.

Vanwege de bekende gevolgen een gegronde reden om in de lopende rechtszaak, die door het Iraakse Ministerie voor de Mensenrechten op dit moment gevoerd wordt, ook de Nederlandse Gezondheidsraad te betrekken, aldus Don Maisch van EMFacts.
(Zie ook diens onlangs verschenen proefschrift over de verwante machinaties van de Telecomindustrie).

Onderstaand eerst een commentaar over deze zaak door onze juridisch adviseur, vervolgens de Engelstalige berichtgeving van EMFacts.

(HCN = Health Council of the Netherlands)

------------------------------------

Een woordvoerder van Rechtspraktijk BAWA gaf aan Stopumts de navolgende reactie:

In deze zaak betreft het de rol van een Nederlandse Gezondheidsraadcommissie m.b.t. ioniserende straling in Irak. In de Nederlandse kwestie rondom de umtszendinstallaties gaat het om het feit dat de Nederlandse regering respectievelijk het ministerie van VROM zich in de beoordeling van de effecten van niet-ioniserende elektromagnetische velden op de mens zich eveneens laat leiden door de standpunten van de Gezondheidsraad. Die zijn gebaseerd op analyse van bestaande wetenschappelijke literatuur. De Gezondheidsraad publiceert regelmatig, gevraagd en ongevraagd, adviezen hierover.

De Rijksoverheid heeft de afgelopen jaren ook onderzoek gefinancierd naar de effecten van
elektromagnetische velden op de mens. Het gaat hierbij met name om het COFAM l-onderzoek 2003 en het vervolg daarop (Cofam ll- 2006) dat in Zwitserland is uitgevoerd.

Op dit moment is ons kantoor in een dispuut verwikkeld met de Nederlandse Gezondheidsraad over het functioneren van de commissie elektromagnetische velden m.b.t. het advies terzake het Zwitserse Cofam ll onderzoek (Elektromagnetische velden: jaarbericht 2006 van 15 februari 2007.)

De beweerdelijke standpunten van de Gezondheidsraad zijn gebaseerd op een afweging van alle literatuur die, qua opzet, methode, analyse etc., als wetenschappelijk wordt aangemerkt. De advisering n.a.v. het Zwiterse Cofam ll rapport aan en de samenstelling van de gezondheidsraadscommissie elektromagnetische velden hebben wij nader tegen het licht gehouden.

Een zich zelf respecterende Gezondheidsraad kan niet volhouden te beweren dat qua opzet, methode, analyse etc. het Zwitserse Cofam 11 nderzoek als wetenschappelijk behoort te worden aangemerkt.

Dit alles heeft aanleiding gevormd om voor onze Nederlandse cliënten een schriftelijke verzoek aan de voorzitter van de Gezondheidsraad te doen laten toekomen waarbij met klem is verzocht om de commissie EMV te ontbinden althans alle publicaties, adviezen en rapporten die zijn verschenen en waarin uit de samenstelling van de commissie blijkt dat een nader aangeduide persoon aan de totstandkoming daarvan heeft deelgenomen publiekelijk terug te nemen.
Cliënten hebben geen belang bij een verdere traagmalendheid en het is daarom dat er een termijn is gesteld.

-----------------------------------

Bron: EMFacts 30 juli 2010

Depleted Uranium litigation and The Health Council of the Netherlands

In 2002 the Health Council of the Netherlands, that so-called group of independent experts who can be relied upon to give their mark of safety to any toxic product they are asked to rule on, gave the all-clear for the use of depleted uranium. Below are a few excerpts from the 2002 HCN report “Depleted Uranium Report from the Health Council of the Netherlands”, by W F Passchier and J W N Tuyn, Journal of Radiological Protection, Volume 22, Number 1, March 2002. Note that Passchier is Chairman and scientific secretary of the Committee on Depleted Uranium of the Health Council of the Netherlands. Link: iopscience.iop.org/0952-4746/22/1/603 .

“For relevant exposure scenarios the Committee does not anticipate that exposure to DU will result in a demonstrable increased risk of diseases and symptoms among exposed individuals as a result of a radiological or chemical toxic effect exerted by this substance.”

SNIP

“The radiation dose caused by incidental exposure to DU in the exposure scenarios considered is limited compared with the radiation dose received during a lifetime of exposure to natural uranium. As at the common levels of exposure to natural uranium a contribution to the induction of cancer in the population cannot be demonstrated, the Committee concludes that the same is true for exposure to DU. This general conclusion is also valid for the appearance of lung cancer and for the appearance of leukaemia after the inhalation of dust containing slightly soluble uranium compounds.”

SNIP

“Although the risks associated with exposure to DU for the exposure scenarios considered appear to be very limited,….”

SNIP

“The answers to the foregoing questions are not only of importance for experts and authorities but also for the population in the vicinity of the place where DU has been liberated and for persons who for occupational reasons have to stay there. Open communication can prevent unnecessary anxiety. For this the Committee refers to another recently published advisory report of the Health Council `Local environmental health concerns’.”

SNIP

So, to sum it up, in the HCR’s imaginary world, environmental concerns that communities may have, be it over depleted uranium, toxic chemicals, mobile phones, etc., etc. – you name it, - basically boil down to a simple problem of needing to provide the proper communication to comfort ignorant communities so as to avoid unnecessary anxiety.

This is Orwellian industrial risk management speak that can be traced back to “the sound science movement” that was created by Tassc, the Advancement of Sound Science Coalition for Philip Morris (Big Tobacco). This, in turn, can be linked to the risk assessment and management practices used by both ICNIRP and the WHO International EMF project, both established by Michael Repacholi. (See The Procrustean Approach-Chapter 1) All the roads lead to tobacco science and spin if one takes the time to dig up the shit - and there’s plenty of that at the Health Council of the Netherlands.

There is a good case for Iraq’s Ministry for Human Rights to expand his government’s lawsuit (last message) to include the HCN for giving deceptive advice in 2002 that sanctioned the continuing use of DU in Iraq.

Don (Maisch)

Voor het originele artikel zie:
www.emfacts.com/weblog/?p=1337 .



Lees verder in de categorie Juridische Informatie | Terug naar homepage | Lees de introductie