Bodemzaak Raad van State: ''Bij de GGD afgebekt'' (Updated nu met ingezonden commentaar)

Bron Cerebus 4 december 2008

KPN-zendmast doet bloed van Hagenaar 'koken'

DEN HAAG
„Het begint met een tinteling in mijn tenen en trekt dan door mijn hele lichaam, het is alsof mijn bloed gaat koken. Maar zodra ik tien minuten van huis en de KPN-zendmast aan de Zichtenburgerlaan weg ben, is het weg.''
Dat zei Hagenaar Adriaan Spaargaren maandag tijdens een rechtszaak over de omstreden 155 meter hoge KPN-digitennemast in de wijk Zichtenburg. Spaargaren zegt last te hebben van de straling van de KPN-zender voor digitale televisie. De zender is afgelopen april in gebruik genomen nadat de Raad van State de milieuvergunning tijdens een spoedprocedure in stand liet.

Gisteren behandelde de Raad de bodemzaak.
Omwonende Spaargaren is niet te spreken over de handelwijze van de gemeente Den Haag en gezondheidsdienst GGD. „De gemeente Den Haag zei dat ik met mijn gezondheidsklachten bij de GGD terechtkon. Toen ik die belde werd ik afgebekt. Vervolgens beloofde een gemeenteambtenaar dat ik zou worden teruggebeld, waarna ik nooit meer iets heb gehoord. Ik wil nu eindelijk dat iemand de straling bij mij thuis komt meten en mijn gezondheid checkt. Want mijn huisarts zegt geen verstand van straling te hebben. En als ik bij mijn huisarts sta is de tinteling weg, omdat ik te ver van de zendmast ben,'' aldus Spaargaren.
Staatsraad M. Simons-Vinckx kon hem weinig hoop geven. „Een milieuvergunning is gemaakt om de gemiddelde burger te beschermen en niet de zeer gevoelige burger. Als we honderd procent bewijs willen dat iets honderd procent onschadelijk is, kunnen we niet meer leven,'' zei de staatsraad.
Tijdens de zitting werd ook duidelijk dat de gemeente en KPN fouten hebben gemaakt in de milieuvergunning. Aanvankelijk bleek dat KPN behalve een digitale tv-zender ook mobieletelefoonzenders (gsm en umts) in de mast mocht hangen. Dat was een fout, aangezien er alleen onderzoek was gedaan naar de milieu- en gezondheidseffecten van een tv-zender.
Daarop schreef KPN een brief aan de gemeente of ze de vergunning zo wilde aanpassen dat die alleen voor digitale tv kan worden gebruikt. De vraag is of de juiste procedure is gevolgd.
Voor de bezwaarmakende omwonenden maakt het weinig uit. Zij willen sowieso van de zendmast af en als de vergunning sneuvelt is dat prima voor hen.
De vraag is evenwel of er inhoudelijk veel mis is met de vergunning. Naast Spaargaren zijn Wijkberaad Houtwijk en Stichting Bescherming Leefomgeving(SBL) fel gekant tegen de zendmast, omdat die te veel gevaarlijke elektromagnetische straling zou opleveren.
Volgens KPN en de gemeente Den Haag bestaat voor de volksgezondheid geen gevaar nu de elektrische veldsterkte met drie volt per meter (V/m) ruim onder de maximaal toelaatbare 28 V/m blijft. Mocht de vergunning toch sneuvelen, dan zal KPN de zender weer moeten afzetten.

Uitspraak volgt over enkele weken. (Cerberus)

Ingezonden Commentaar op de uitspraak van staatsraad Simons-Vinckx:

'Staatsraad M. Simons-Vinckx kon hem weinig hoop geven. ''Een milieuvergunning is gemaakt om de gemiddelde burger te beschermen en niet de zeer gevoelige burger. Als we honderd procent bewijs willen dat iets honderd procent onschadelijk is, kunnen we niet meer leven,'' zei de staatsraad.'

Dat meldt www.stopumts.nl onder 'Juridische informatie' op 4 december 2008. Ik neem aan dat het citaat correct is, want de bron, Cerberus, is betrouwbaar. Het gaat om een verslag van een zitting van de Raad van State.

Dat staatsraad Simons-Vinckx zich als jurist moet buigen over de rechtmatigheid van de milieuvergunning, kan ik begrijpen. Dat hij kennelijk vindt dat de burger die ziek of gehandicapt is door klachten door elektromagnetische velden geen bescherming behoeft, ‘omdat we dan niet meer kunnen leven’, is ronduit schandalig.

Een milieuvergunning is gebaseerd op de wetgeving. Nergens in de wetgeving vind ik terug dat ‘een milieuvergunning is gemaakt om de gemiddelde burger te beschermen.’ Het is onzin. Een milieuvergunning is bedoeld om het milieu te beschermen en om negatieve gevolgen te voorkomen.

Als ik de Wet milieubeheer (Wm) (volledig te vinden op www.st-ab.nl) lees, dan worden onder gevolgen voor het milieu in ieder geval verstaan gevolgen voor het fysieke milieu, gezien vanuit het belang van de bescherming van mensen, dieren, planten. Bestuursorganen geven daartoe beschikkingen.

Artikel 1.1a1 van de Mw: 1. Een ieder neemt voldoende zorg voor het milieu in acht. 2. De zorg, bedoeld in het eerste lid, houdt in ieder geval in dat een ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen of nalaten nadelige gevolgen voor het milieu kunnen worden veroorzaakt, verplicht is dergelijk handelen achterwege te laten voor zover zulks in redelijkheid kan worden gevergd, dan wel alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs van hem kunnen worden gevergd teneinde die gevolgen te voorkomen of, voor zover die gevolgen niet kunnen worden voorkomen, deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan te maken.

De redelijkheid en proportionaliteit speelt in de wetgeving wel een rol, maar dat de bescherming de ‘gemiddelde burger’ zou betreffen komt in de wetgeving niet voor. Kennelijk wel in het hoofd van de staatsraad.

Staatsraad Simons-Vinckx vergist zich verschrikkelijk. Alle burgers maken aanspraak op bescherming tegen negatieve gevolgen van milieufactoren, niet slechts de bovengemiddelde helft van de burgers. Het zou een mooie boel worden. Dan zou alles waarbij minder dan de helft van de burgers ziek wordt, toegestaan zijn.

Redelijk, billijkheid, afweging van risico's en kosten van maatregelen voor de zorg voor slachtoffers, dat is allemaal nog aanvaardbaar. Absolute zekerheid bestaat niet. Maar de mededeling dat de 'zeer gevoelige burger' geen bescherming behoeft, is onverantwoord. De staatsraad zou zijn woorden moeten terugnemen.

Frans van Velden



Lees verder in de categorie Juridische Informatie | Terug naar homepage | Lees de introductie