''Kopje koffie net zo schadelijk als zendmast'', De Twentsche Courant Tubantia

vrijdag, 26 november 2004 - Categorie: Berichten Nederland

Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 26-11-2004
''Stralingsprofessor'' Leferink legt verantwoordelijkheid neer bij gemeente en providers
''Kopje koffie net zo schadelijk als zendmast''

Op basis van de huidige wetenschappelijke gegevens is het effect van een UMTS-mast op de gezondheid ongeveer te vergelijken met het drinken van een kopje koffie. Maar die wetenschap ontslaat de gemeente niet van de plicht om haar burgers een goed leefklimaat te bieden. Deze opmerkelijke boodschap is afkomstig van ''stralingsprofessor'' Frank Leferink.


Als het om electromagnetische straling (of velden) gaat, mag Leferink zich een autoriteit noemen. Hij is als hoogleraar Electromagnetische Compatibiliteit verbonden aan de Universiteit Twente. Om te beginnen wijst Leferink erop, dat de term ''straling'' in de discussie over de effecten van GSM-masten niet helemaal juist is. ''Straling associeer je toch meer met röntgenfoto's. Eigenlijk praten we hier over electromagnetische velden.''

Of zendmasten zoals die op bedrijventerrein De Greune op langere termijn schadelijk zijn voor de gezondheid, is volgens hem nog niet te zeggen. Daarvoor is deze technologie nog te jong en moet er eerst over een langere periode wetenschappelijk onderzoek worden verricht. Op korte termijn is er in elk geval geen reden tot ongerustheid: ''Een mobiele telefoon of een GSM-mast verhoogt de lichaamstemperatuur met minder dan ééntiende graad. Of dat schadelijk is'' Dan zou traplopen veel schadelijker zijn!''

Leferink benadrukt dat de blootstellingslimiet in Nederland gebaseerd is op de internationale limiet. ''Daar zitten we echt niet ver boven. Vanuit het voorzorg-principe proberen we een zo laag mogelijke blootstelling te realiseren. Dus toen mijn vrouw zwanger was, kwam ze echt niet in de buurt van een magnetron. En mijn kinderen zitten ook niet met hun neus voor zo'n apparaat. Het stralingsniveau van een magnetron is vele malen hoger als dat van een zendmast.''

Proefkonijnen

Een jaar geleden, vertelt Leferink, deed TNO onderzoek naar de mogelijke gevaren van GSM- en UMTS-masten. Een groep mensen werd opgesloten in een soort kooi, waarbij het GSM-signaal aan en uit werd gezet. De resultaten gaven geen reden tot grote bezorgdheid, maar waren wel opmerkelijk. Wat bleek: de proefkonijnen voelden zich prettiger op het moment dat de mast ''aan'' stond. ''Maar'', merkt Leferink fijntjes op, ''alleen het negatieve effect van dat onderzoek stond in de krant.''

De hoogleraar maakt onderscheid tussen drie categorieën. Van zaken als benzeen en asbest staat vast dat ze schadelijk zijn. Daaronder komen bijvoorbeel de uitlaatgassen van dieselmotoren. ''D'r is iets gevonden en we vertrouwen het niet helemaal.'' In categorie drie hoort volgens Leferink de regelmatige consumptie van cafeïne thuis. ''De invloed van zendmasten op de gezondheid komt in de buurt van dat kopje koffie. Wie echt op zijn gezondheid wil letten, moet meer onbespoten sla eten, minder koffie drinken en minder witbrood eten.?''

Leferink geeft toe dat een ''hele kleine groep mensen'' overgevoelig is voor bepaalde velden. Hij gelooft echter niet dat het wonen in de nabijheid van een zendmast de kans op kanker aanzienlijk vergroot. ''Zo'n gegeven wordt pas geaccepteerd als een ander wetenschappelijk onderzoek hetzelfde aantoont.''

''Ik geloof niet dat je ziek kunt worden van electromagnetische velden. Maar je kunt wel ziek worden van onbehagen. Dus waarom niet zo'n mast verplaatsen als'ie ook ergens anders kan staan' Op de UT hebben ze voor het gebouw waarin ik werk ook een UMTS-mast geplaatst. Ik heb nog geen last van hoofdpijn. Maar ik vind het ook niet prettig. Nou is het wel zo, dat ik op die hoogte met m'n neus midden in zo'n bundel zit. En dan is effect wel duizend keer erger dan als je op de grond staat.''

''In Engeland worden vaak harde afspraken gemaakt met providers. Zij willen economisch gewin behalen. Als zij stellen dat er geen sprake is van negatieve effecten, dan kunnen daar toch goede afspraken over worden gemaakt'' De gemeente legt de bal zo neer waar''ie hoort.''

Kritisch is de hoogleraar over het convenant dat de overheid in 2002 met de providers heeft afgesloten. Een vrij soepele overeenkomst die de providers bijna een ''vrijbrief'' opleverde. Die meegaandheid van het rijk had ook te maken met het grote economische belang van die deal.



Lees verder in de categorie Berichten Nederland | Terug naar homepage | Lees de introductie