Zeegse heeft eerste stralingsarme camping van Drenthe (met commentaar)
donderdag, 27 juli 2017 - Categorie: Berichten Nederland
Bron: www.rtvdrenthe.nl/nieuws/111508/Zeegse-heeft-eerste-stralingsarme-camping-van-Drenthe
23 juli 2017
ZEEGSE - Drenthe heeft voor het eerst een camping die zich richt op mensen met elektrohypersensitiviteit (EHS). Dat is overgevoeligheid voor straling van bijvoorbeeld mobiele telefoons.
GESCHREVEN DOOR
Nico Swart
Een van de bezoekers van de camping is Rigobert Schoor. Hij zegt bijvoorbeeld klachten te krijgen als mensen met mobieltjes in de buurt zijn. ''Dan begint na een half uur mijn gezicht rood te worden en ontstaat hersenmist. Je wordt wat wazig in je denken.'' Ook heeft hij dan last van hoofdpijn en vermoeidheid.
Vijf procent
Ongeveer vijf procent van de bevolking heeft klachten die bij EHS horen. Overigens is de medische wetenschap er nog niet over uit. Schoor zegt dat hij zich veel beter voelt, als hij niet in de buurt van straling is.
Stralingsarme camping
Volgens Edgar Valk, eigenaar van camping De Groene Valk in Zeegse, zijn er in Nederland maar dertig van dergelijke kampeerplaatsen. Hij kwam op het idee, toen hij hoorde dat de camping ver van zendmasten af staat. Valk zag er wel brood in en maakte er een stralingsarme camping van. Met de camping mikte hij al op mensen die van rust en natuur houden.
Vooralsnog is het nog rustig op de nieuwe camping. Wat er moet gebeuren als mensen telefoons meenemen of wifi willen, weet hij niet. ''Misschien komen er dan wel borden waarop staat dat je hier niet mag komen met je mobiel.''
Binnen een dag na bovenstaande erop gezet te hebben kwam bij ons het volgende commentaar binnen. Dit (geanonimiseerd) ter info.
Maar Zeegse heeft geen stralingsarme camping voor de échte elektrogevoelige.
Wij zijn er naar toe geweest op ..-6-2017 en de bedoeling was tot ..-7-2017. Ideaal een weekendje weg terwijl ze in de H. het jaarlijkse oranje-feest vieren. Daar kan ik ook niet wezen met al die smartphones dus we gaan niet meer. De vrijdagavond is voor de jeugd en het geluid van de muziek is een verschrikking voor omwonenden die thuis blijven. Veel en veel te hard en geen enkele oorbeschermers houd de snoeiharde muziek buiten. Dan maar weg wezen. De reis naar Zeegse (op de grens van Drenthe met Groningen) viel tegen. De laatste jaren staan er werkelijk om de 400 meter een antennemast langs de wegen. Of ik dit oppik weet ik niet maar ik kon niet zitten van de pijn aan mijn zitvlak. Misselijk werd ik en ik moest de auto uit. Ja, je moet ook weer verder maar op de camping zal het goed zijn. Dan krijg ik de beloning voor alle pijn. Aangekomen werden we netjes opgevangen door de beheerder die ons het desbetreffende chaletje aanwees. Ja, we waren gewaarschuwd dat er niet veel luxe was maar dit was écht niet leuk meer. Geen TV, geen radio, kleine tafel waar je niet aan zitten kon om spelletjes te spelen en maar twee kleine pannen. Koken kon dus ook al niet, maar gelukkig wel koffie zetten met een koffiezetapparaat. Tja, toch alles beter dan in de H. blijven. Alleen het chaletje stond midden tussen de andere chaletjes. In een straal van 15 meter tot 25 meter stonden er zes. Oei, dan moeten die mensen ook geen wifi hebben. Dit moet wel, anders is het geen stralingsvrije camping. Ja, de masten staan genoeg veraf had ik al gezien op Antenne-bureau, maar de chaletjes dus niet. Die ellende kennen we want achter onze woning was tot 2016 ook een camping. Wat mensen aan draadloos allemaal meenemen weet ik niet maar ik kon geregeld niet buiten zitten. Gelukkig hebben we de meter meegenomen en buiten meet het redelijk goed: µ00.1 tot µ00.2 M/w2 en binnen was het µ00.0 M/w2. Dus we blijven.
De volgende dag, na boodschappen in Zuid-Laren te hebben gedaan, voel ik me in het chaletje niet goed. Wil jij even meten vraag ik mijn man. Hij zet de meter aan en meteen knapt het in het chaletje. Wat? Wel µ50.0 M/w2. Help er staan auto’s bij het dichtstbijzijnde chaletje en we zien er iemand aan het werk gaan. We moeten weg. Ik begin te beven, krijg het gevoel weer dat er ballonnen in mijn bovenbenen zitten die opgeblazen worden maar er is geen ruimte. De ellebogen gaan steken en ik begin mijn spraak te verliezen. Hetzelfde als in Zieuwent toen we moesten vluchten. Weg hier, weg hier. Mijn man gaat de beheerder vertellen dat we niet kunnen blijven. Hier kunnen ze niets aan doen want dit chaletje hoort niet bij hun camping.
We moesten toch even wachten op de zoon en schoondochter en het wachten op de nog lege camping was inderdaad ‘schoon’. De antennemasten hebben hier geen bereik, maar wat als de camping vol is?
Niet elke elektrogevoelige is hetzelfde blijkt maar weer eens. Er is verschil in licht elektrogevoelig en ernstig elektrogevoelig.
Wat het leermoment is geweest: altijd eerst meten! Als de afstand te ver is om te meten gaat het over.
Lees verder in de categorie Berichten Nederland | Terug naar homepage | Lees de introductie