Industrie betaalde wetenschappers om risico's van suiker eten onder het tapijt te vegen

Bron 1: -->
Zie: www.volkskrant.nl/wetenschap/industrie-betaalde-wetenschappers-om-risico-s-van-suiker-eten-onder-het-tapijt-te-vegen~a4376094/
13 sept. 2016

De suikerindustrie betaalde Amerikaanse wetenschappers in de jaren zestig om de risico's van suiker eten onder het tapijt te vegen, blijkt uit nieuw archiefonderzoek. En hoe is het nu?

Wat moet een industrie doen als haar product in het beklaagdenbankje dreigt te belanden? Simpel: laat 'onafhankelijke wetenschappers' in een studie beschrijven dat een ánder product de echte schurk is. De suikerindustrie, bij monde van de Sugar Research Foundation, betaalde drie vooraanstaande Harvard-wetenschappers in 1967 een huidig equivalent van 50.000 dollar om de rol van suiker bij het ontstaan van hart- en vaatziekten te bagatelliseren en verzadigde vetten als grote boosdoener op de kaart te zetten.

Dit blijkt uit archiefmateriaal dat door een groep onderzoekers van de universiteit van California in San Francisco, is geanalyseerd. Hun analyse verscheen in het nieuwste nummer van vakblad JAMA Internal Medicine.

De bevindingen zijn opzienbarend omdat harde bewijzen voor manipulatie van wetenschappelijk onderzoek door de voedingsindustrie zelden te vinden zijn. De onderzoekers laten in hun stuk in JAMA zien dat de suikerlobby de opzet van de studie destijds mede bepaalde, de auteurs van achtergrondmateriaal voorzag en dat zij de studie voor publicatie inzagen - of ze de conclusies hadden beïnvloed is onduidelijk.

Het schandaal speelde in de jaren zestig maar had decennia lang invloed op de richting van het voedingsonderzoek, de voedingsrichtlijnen vanuit de overheid en de publieke opinie over suikers en vetten, stellen de onderzoekers. Omdat de gesponsorde overzichtsstudie van de hand van vooraanstaande voedingswetenschappers was en werd gepubliceerd in een toonaangevend wetenschappelijk tijdschrift (New England Journal of Medicine).

In een opiniestuk in dezelfde editie van JAMA waarschuwt een andere voedingswetenschapper dat beïnvloeding van voedingswetenschappers ook heden nog doorgaat. Een bekend voorbeeld zijn de miljoenenbedragen die frisdrankgigant Coca Cola spendeert om onderzoekers de focus te laten verleggen van de rol van suikerhoudende dranken bij obesitas naar het gebrek aan beweging bij veel mensen.

De Harvard-wetenschappers en de suikerlobbyisten met wie zij samenwerkten, konden niet reageren op de naar buiten gekomen archiefstukken, omdat ze niet meer in leven zijn. In The New York Times reageert het huidige hoofd van het voedingsinstituut van Harvard, Walter Willet, met de opmerking dat de regels over academische transparantie omtrent financiering van de industrie enorm zijn veranderd sinds de jaren zestig. Wel vindt hij dat dergelijk onderzoek niet door de industrie maar met publiek geld betaald zou moeten worden.

Ook in Nederland wordt een groot deel van het voedingsonderzoek betaald door de industrie en wiens brood men eet, diens woord men spreekt - is de gedachte. Al moet een onderzoeker altijd duidelijk vermelden waar de financiering vandaan komt.

Als het om sponsoring gaat in de voedingskunde is Frans Kok, emeritus voedingshoogleraar van de Wageningen Universiteit, een pragmatisch mens. Hij is de eerste om te erkennen dat een aanzienlijk deel van zijn academische werkzaamheden mede mogelijk zijn gemaakt door die industrie. 'In Wageningen zou je 40 procent van de boel kunnen sluiten als we dat geld niet meer zouden aannemen.'

Ook nu nog, na zijn pensioen, zit Kok de wetenschappelijke raad voor van het Kenniscentrum suiker & voeding - een lobbygroep van de suikerbietproducenten. 'Ik kies daar bewust voor, omdat ik vind dat het mijn maatschappelijke taak is om in tijden van enorme voedselverwarring een wetenschappelijk verstandig verhaal naar buiten te brengen. Suiker zit ten onrechte in het verdomhoekje, het is geen gif. Het makkelijkste is om ver weg te blijven van alle banden met de industrie, maar dan zit je dus thuis niets te doen terwijl allerhande goeroes onzin kunnen verkondigen over brood, melk of suiker.'

Bron 2: archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=2548251
12 sept. 2016

Food Industry Funding of Nutrition Research
The Relevance of History for Current Debates

Industry-sponsored nutrition research, like that of research sponsored by the tobacco, chemical, and pharmaceutical industries, almost invariably produces results that confirm the benefits or lack of harm of the sponsor’s products, even when independently sponsored research comes to opposite conclusions.1 Although considerable evidence demonstrates that those industries deliberately influenced the design, results, and interpretation of the studies they paid for,2 much less is known about the influence of food-company sponsorship on nutrition research. Typically, the disclosure statements of sponsored nutrition studies state that the funder had no role in their design, conduct, interpretation, writing, or publication. Without a “smoking gun” it is difficult to prove otherwise.

In this issue of JAMA Internal Medicine, Kearns and colleagues3 report on having found a smoking gun. From a deep dive into archival documents from the 1950s and 1960s, they have produced compelling evidence that a sugar trade association not only paid for but also initiated and influenced research expressly to exonerate sugar as a major risk factor for coronary heart disease (CHD). Although studies at that time indicated a relationship between high-sugar diets and CHD risk, the sugar association preferred scientists and policymakers to focus on the role of dietary fat and cholesterol. The association paid the equivalent of more than $48 000 in today’s dollars to 3 nutrition professors—at Harvard no less—to publish a research review that would refute evidence linking sugars to CHD.

The sponsored review appeared in 2 parts in the New England Journal of Medicine in 1967. Its authors acknowledged support from the industry-funded Nutrition Foundation, but they did not mention the sugar association’s specific funding of their review. Their first article demonstrates a close correlation between sugar and fat “consumption” (actually amounts in the food supply) and mortality in 14 countries (Figure).4 To minimize the association with sugar, the authors seem to have cherry-picked existing data. Despite their having previously published studies linking both fats and sugars to CHD risk, their review gave far more credence to studies implicating saturated fat than it did to those implicating sugars.

Voor het complete verhaal zie de link bij bron 2.

Opgenomen omdat dit verhaal, in details wellicht iets verschillend, van toepassing is voor elk product waar grote economische belangen mee gemoeid zijn. Zo worden de door EMV (RF straling) veroorzaakte klachten i.h.a. wel erkend, maar niet EMV als oorzaak. En ook in ons gebied zijn er zogenaamd 'onafhankelijke' onderzoekers.



Lees verder in de categorie Berichten Nederland | Terug naar homepage | Lees de introductie