Boek van Belgische topambtenaar Vanden Berghe zet aan tot denken over stralingsgevaren

Bron: Veto, Onafhankelijk Leuvens Studentenweekblad 19 april 2010

Boek zet aan tot denken over stralingsgevaren

Straling | Het gevaar van de gsm

Toen het boek 'Stralingsgevaar!' van Patrick Vanden Berghe ons in de schoot viel, moesten we toch even slikken. We schakelden onze gsm uit en speurden de horizon af of er ergens een gsm-mast te bekennen viel. De schrijver schetst immers een dramatisch verhaal, waarin zijn eigen lichaam ten prooi valt aan de gevaarlijke elektromagnetische stralen. Zijn voortdurende hoofdpijn schreef hij toe aan de ongezonde woon- en werkomgeving waarin de moderne mens tegenwoordig leeft. Feit of fictie? Wij zochten uit of u vanavond nog rustig kan slapen.

Pieter Haeck

Welke technologie zorgt er eigenlijk voor dat u, lieve lezer, zorgeloos uw geliefde kan opbellen? De informatie die u via uw gsm wilt overbrengen, in de vorm van vele lieve zoete woorden, worden gebundeld in een gsm-signaal dat bestaat uit allerlei elektromagnetische golven. Om de afstand met uw geliefde te overbruggen, wordt het signaal verstuurd van uw gsm naar de dichtstbijzijnde gsm-mast, dan naar de volgende, enzovoort. Om deze signalen terdege te kunnen verwerken, hangt rond zo'n gsm-mast bijzonder wat straling. En om het stijgend aantal gsm-gebruikers te pleasen, neemt ook het aantal gsm-masten hand over hand toe.

Het wereldwijde web is geplaveid met believers, non-believers, gefundeerde meningen van gerenommeerde wetenschappers en paniekboodschappen van absolute kwakzalvers. Zo zijn er sites bij de vleet die proberen bij te houden hoeveel gsm-masten er nu precies in België te tellen zijn. Het valt wel meteen op dat de onzekerheid over de gevaren van gsm-straling vergeleken worden met hoe asbest in de vorige eeuw werd aangepakt. Asbest raakte als bouwmateriaal algemeen verspreid in de maatschappij, net zoals gsm's, terwijl er onvoldoende geweten was over de gevaren van asbest.

Bescherming

Wat denkt onze Alma Mater erover? Tijdens de Week van de Ethiek in 2009 organiseerde de Groep Wetenschap & Technologie een debat rond gsm-straling, waarop experts massaal pleitten om onze voorzorgen te nemen. Zowel professor Victor Moshchalkov als professor Guy Vandenbosch stelden dat, ondanks enkele overtuigende experimenten op dieren, men nog niet weet welke effecten elektromagnetische stralen in het algemeen op de mens hebben en men dus maar beter terugvalt op het voorzorgsprincipe.

Mensen zouden dus geïnformeerd moeten worden over de mogelijke gevaren en enkele concrete tips ter harte nemen, zoals de gsm niet te dicht bij het lichaam dragen en vooral sms'en in plaats van bellen. Wanneer we echter de bevoegde diensten van de K.U.Leuven vragen of er een bepaald beleid wordt gevoerd inzake gsm-straling, ter bescherming van de eigen werknemers, dan blijft het akelig stil. Ook op de vraag of men eerder al geconfronteerd werd met werknemers die dezelfde klachten ondergingen als Patrick Vanden Berghe, volgt slechts een stamelend doorverbinden.

Daar waar de K.U.Leuven zich dus nog niet helemaal heeft gepositioneerd op de problematiek, is het bredere maatschappelijke debat ook verre van gevoerd. Zoals tijdens het Leuvense debat rond de gsm-straling reeds door Prof. Moshchalkov werd opgemerkt, liggen de toegestane normen in Vlaanderen inzake gsm-straling hoger dan elders en moet ook nog eens worden opgemerkt dat tussen 2007 en 2010 de gsm-straling vanwege een bevoegdheidsverschuiving door geen enkele officiële instantie werd gecontroleerd.

Voor het origineel zie:
www.veto.be/veto/veto3621/STRALIN.html .



Lees verder in de categorie Berichten Belgie | Terug naar homepage | Lees de introductie