Ook in België verontwaardiging over Persbericht Nederlandse Gezondheidsraad.

woensdag, 25 maart 2009 - Categorie: Berichten Belgie

Opiniestuk Beperk de Straling

n.a.v. het bericht van de Nederlandse Gezondheidsraad dat er geen ‘bewijs’ is voor de schadelijkheid van gsm-straling (De Morgen, 19 maart 2009)

21 maart 2009

De Nederlandse Gezondheidsraad beweerde vorige donderdag dat er geen enkel ‘bewijs’ is voor de schadelijkheid van gsm-straling. Vreemd, want in onze eigen Belgische gezondheidsraad blijkt men daar toch anders over te denken. Onlangs nog gaven twee senior stralingsexperten van die raad, Prof. André Vander Vorst en Dr. Jacques Vanderstraeten, in een reportage van La Une te kennen dat zij zich meer en meer zorgen beginnen te maken over de schadelijke effecten.

De Nederlandse Gezondheidsraad gebruikt een semantisch trucje om de indruk te geven dat er niets aan de hand is. Het gaat hier om het gebruik of beter: misbruik van het woord ‘bewijs’. Neen, er zijn inderdaad geen harde ‘bewijzen’, in de strikte en enge betekenis van het woord. Maar wat de Nederlandse Gezondheidsraad er jammer genoeg niet bij vertelt is dat er wel degelijk heel significante aanwijzingen zijn dat EM straling schadelijk is.

Bij complexe materie als de gezondheidseffecten van EM straling, waarmee bovendien nog eens veel economische belangen gemoeid zijn, kan het gemakkelijk enkele decennia duren eer er de schadelijkheid zwart op wit ‘bewezen’ is. De geschiedenis van bijvoorbeeld tabak en asbest leert echter, dat dat bewijs vaak lange tijd vooraf wordt gegaan door significante aanwijzingen dat het product of de stof schadelijk is. Als er één les is, die gezondheidsinstellingen dus hadden moeten trekken uit de geschiedenis, dan is het wel dat significante aanwijzingen voor schadelijkheid serieus moeten genomen worden en dat het wachten op harde bewijzen aan miljoenen mensen het leven kan kosten.

De Nederlandse Gezondheidsraad weigert echter die les te trekken en interpreteert de beschikbare wetenschappelijke studies op een manier die volkomen in strijd is met het voorzorgsprincipe. Pas wanneer alles keihard tot in de puntjes bewezen is zal de Gezondheidsraad erkennen dat er een probleem is. Maar dan zal het voor heel veel mensen al te laat zijn.

Een les die de media uit de geschiedenis van tabak, asbest, maar ook bijvoorbeeld de opwarming van het klimaat zouden moeten trekken is dat er in het debat over de schadelijkheid van bepaalde stoffen of producten, steeds personen of instellingen zijn die het debat telkens opnieuw terug naar af proberen brengen. Zo kregen bijvoorbeeld klimaatsceptici in de media zeer frequent een forum om steeds opnieuw twijfel te zaaien over de (oorzaken van de) opwarming van het klimaat, met alle gevolgen van dien voor de publieke opinie en de politieke wil om maatregelen te nemen. In die zin zijn de media zeker mede verantwoordelijk voor de omvang die het klimaatprobleem uiteindelijk zal aannemen. Wij zouden dan ook willen oproepen niet weer in die val te trappen en (pers)berichten beter op hun waarheidsgehalte te evalueren. Cruciaal ook is dat de achtergrond en belangen van de experten die de uitspraken doen worden nagegaan. Zo zou bijvoorbeeld aan het licht gekomen zijn dat verschillende leden van de Nederlandse Gezondheidsraad momenteel onder vuur liggen omwille van belangenverstrengeling (1). Just a little bit of history repeating.

(1) Zie o.a. de volgende brief van de Nederlandse rechtspraktijk BAWA: pdf/bawa_tweede_kamer_5jun07.pdf .

Zo is Prof. Gert Brussaard bijvoorbeeld directeur van Radicom Consultants (www.radicom.nl), een consultancy bedrijf dat zich bezig houdt met “support of industry and research institutes in the area of wireless telecommunication systems”. Tot de klanten behoren de grote telecomoperatoren in Nederland (KPN Mobile, Vodafone, Telfort, T-Mobile), alsook het Ministerie van Economische zaken.

Voor het originele bericht zie:
www.beperkdestraling.org/Algemeen/NL_Gezondheidsraad_geen_bewijs.aspx .



Lees verder in de categorie Berichten Belgie | Terug naar homepage | Lees de introductie