Kennisbericht Kinderen en mobiele communicatie. Misleidend en onverantwoord.

Bron: de Nieuwsbrief van het Kennisplatform EMV
12 dec. 2014

De letterlijke tekst van deze nieuwsbrief luidt:

Beste beste lezers van Nieuwsbrief van het Kennisplatform EMV,

Het Kennisplatform Elektromagnetische Velden heeft een kennisbericht gemaakt over maatschappelijke zorgen over kinderen en mobiele communicatie.

Er zijn geen aanwijzingen dat kinderen gevoeliger zijn dan volwassenen. De Gezondheidsraad concludeert in een advies uit 2011 dat er geen reden is om voor kinderen andere limieten voor blootstelling aan EMV aan te bevelen dan voor volwassenen. In de blootstellingslimieten is een veiligheidsmarge is ingebouwd van een factor 50, dat wil zeggen dat de limiet 50 keer lager is dan het niveau waarboven gezondheidseffecten wetenschappelijk zijn vastgesteld. Deze veiligheidsfactor is toegepast mede ter bescherming van potentieel kwetsbare groepen. Als kinderen dus al gevoeliger zouden zijn dan volwassenen is daar in de blootstellingslimieten al rekening mee gehouden.

Voor meer informatie zie www.kennisplatform.nl .

Met vriendelijke groet,
.................


Nu hadden het NIBE, StopUMTS en NPS per 29 september dit jaar het vertrouwen in het Kennisplatform EMV & Gezondheid opgezegd en het lidmaatschap van de Klankbordgroep EMV & Gezondheid beëindigd wegens het in onze ogen onvoldoende tot niet functioneren van het Kennisplatform.
Hierover hebben we eerder uitgebreid gerapporteerd, zie:
Berichten%20Nederland/8698/kennisplatform_elektromagnetische_velden_%26_gezondheid .
Eén van de redenen om het vertrouwen op te zeggen was, en we citeren:

'Het KP leunt zwaar op de adviezen van de GR, heeft de onjuiste rapportages van de GR nimmer ter discussie gesteld en volgt de GR in het negeren en bagatelliseren van onderzoeksresultaten.'

Hier staat GR voor Gezondheidsraad. We kunnen stellen dat bovenstaande tekst van het Kennisplatform: 'De Gezondheidsraad concludeert ......' ons citaat volledig bevestigt. In de nieuwsbrief staat namelijk uitsluitend direct van de GR afkomstige informatie.

Wat er in de rest van de wereld gebeurt lijkt van geen belang te zijn.
Uit de IARC-WHO publicatie in The Lancet Oncology, van 22 June 2011 citeren we:

Holding a mobile phone to the ear to make a voice call can result in high specific RF energy absorption-rate (SAR) values in the brain, depending on the design and position of the phone and its antenna in relation to the head, how the phone is held, the anatomy of the head, and the quality of the link between the base station and phone. When used by children, the average RF energy deposition is two times higher in the brain and up to ten times higher in the bone marrow of the skull, compared with mobile phone use by adults.

Dus volgens de 10 auteurs van dit artikel in The Lancet Oncology, die mede schreven namens de 30 specialisten die in 2011 de RF straling van mobiele communicatie hebben ingedeeld in klasse 2B, mogelijk kankerverwekkend, een indeling die in de IARC-WHO monografie 102 uit 2013 bevestigd is, zijn kinderen een factor 2 tot 10 maal gevoeliger voor de straling van mobieltjes dan volwassenen. Deze informatie is niet in de samenvatting genoemd, wel ver weg op p. 7 van het Kennisbericht, maar met direct daaropvolgend de bagatelliserende tekst:

De Gezondheidsraad concludeert dat de beschikbare gegevens er niet op wijzen dat blootstelling aan radiofrequente elektromagnetische velden effect heeft op de ontwikkeling van de hersenen of de gezondheid van kinderen.

De hiervoor door de GR opgegeven argumentatie, overgenomen In de nieuwsbrief van het Kennisplatform:

In de blootstellingslimieten is een veiligheidsmarge is ingebouwd van een factor 50, dat wil zeggen dat de limiet 50 keer lager is dan het niveau waarboven gezondheidseffecten wetenschappelijk zijn vastgesteld.

Nu is het niveau waarboven gezondheidseffecten optreden nooit wetenschappelijk vastgesteld, voor zover er een niveau is.
De GR gaat uit van de hypothese dat alleen thermische belasting schadelijk kan zijn en negeert daarmee alle publicaties waarin niet-thermische biologische effecten veroorzaakt door EMV, zoals veroorzaakt door draadloze communicatie, zijn aangetoond. Een aantal van die effecten kunnen echter wel degelijk schadelijk voor de gezondheid zijn.
Er bestaat geen wetenschappelijk vastgesteld niveau. Er is alleen een niet-wetenschappelijke hypothese, die strijdig is met de resultaten van veel onderzoeken en waarmee bovendien alle ervaringen van mensen, waarvan velen ernstig lijden onder de stralingsbelasting, terzijde geschoven zijn.

Over het relatieve belang van wetenschappelijk onderzoek en de daarmee verkregen resultaten t.o.v. ervaringen van personen, bij een indeling of iets schadelijk of niet-schadelijk is, hebben we recent een verhandeling geschreven. De belangrijkste conclusie daarin is dat ervaringen vrijwel altijd doorslaggevend zijn bij zo'n indeling, zie:
Artikelen/8543/overheidsbeleid_gebaseerd_op_ontkenning_van_gezondheidsschade_door_emv .


We zijn in bovenstaande uitvoerig ingegaan op de samenvatting van het Kennisbericht, de nieuwsbrief, die volledig en kritiekloos gebaseerd is op publicaties van de GR. De reden om daar zo uitvoerig op in gaan is omdat die samenvatting het enige is wat beleidsmakers zullen lezen. Na zo'n geruststellende samenvatting vervalt nl. elke reden om het Kennisbericht zelf te lezen.


Nu het Kennisbericht zelf:
www.kennisplatform.nl/actueel/14-12-15/Kinderen_en_mobiele_communicatie.aspx .

De eerste samenvattende alinea luidt:
'Sommige mensen maken zich zorgen dat kinderen gezondheidsrisico’s lopen door blootstelling aan elektromagnetische velden (EMV) van mobiele communicatieapparatuur. In dit bericht zet het Kennisplatform EMV de informatie over de risico’s voor kinderen op een rij. Er zijn geen aanwijzingen dat kinderen meer risico lopen dan volwassenen. Toch zijn er mensen die hun kinderen extra willen beschermen.
Het gaat er dus om dat sommige mensen zich zorgen maken, maar dat is niet nodig volgens het Kennisplatform omdat er geen aanwijzingen zijn dat kinderen meer risico lopen dan volwassenen. Maar volgens het Kennisbericht over elektrogevoeligheid uit 2012 kunnen lichamelijke klachten toch veroorzaakt worden door EMV en worden deze klachten gemeld bij blootstelling ver beneden de geldende limieten, en zijn kinderen volgens het IARC-WHO een factor 2 tot 10 gevoeliger voor EMV. Er zijn dus mensen die hun kinderen willen beschermen, maar het Kennisplatform vindt het niet nodig dit aan te bevelen en negeert daarbij tevens alle in andere landen genomen maatregelen.

Voorts nog een aantal citaten uit het Kennisbericht en ons commentaar daarop:

Er kan niet zonder meer worden geconcludeerd dat kinderen meer of juist minder aan elektromagnetische velden van mobiele communicatie worden blootgesteld dan volwassenen.
Mee eens, maar daar gaat het niet om, het gaat erom of ze gevoeliger zijn dan volwassenen en meer risico lopen.

De blootstelling van kinderen voldoet aan de EU blootstellingslimieten. Omdat alleen acute gezondheidseffecten als gevolg van opwarming wetenschappelijk zijn bevestigd, zijn de limieten gebaseerd op bescherming tegen die gezondheidseffecten.
En niet tegen niet-thermische biologische gezondheidseffecten.

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat er bij normale blootstelling bij kinderen gezondheidseffecten optreden.
Weer dat eeuwige gezeur over wetenschappelijk bewijs, zie ons eerdere commentaar.

Desgewenst kan de blootstelling worden beperkt.
Dat is als je het zelf wil, maar geen waarschuwing naar het publiek dat het verstandig is dit te doen en geen aanbeveling het voorzorgsprincipe toe te passen.

De wens om mogelijk gevoeligere mensen zoals kinderen en zieken extra te
beschermen tegen mogelijke effecten van stoffen en milieu-invloeden is een belangrijke algemene overweging bij het vaststellen van beschermingsniveaus. Deze wens keert met betrekking tot mobiele communicatie ook terug in oproepen van maatschappelijke organisaties.
Maar dus duidelijk niet in een oproep van het Kennisplatform.

Daarnaast hebben sommige landen aanvullend beleid, vooral voor het gebruik van mobiele telefoons door kinderen. In Groot-Brittannië adviseert de overheid bijvoorbeeld om het gebruik van mobiele telefoons door kinderen te beperken tot het noodzakelijke. In Frankrijk is het gebruik van mobiele telefoons op scholen uit voorzorg (en niet alleen vanwege mogelijke gezondheidseffecten) verboden. Ook mogen advertenties voor
mobiele telefoons in Frankrijk niet gericht zijn op kinderen tot veertien jaar. In Frankrijk heeft het parlement een onderwijswet aangenomen waarin is vastgelegd dat de infrastructuur voor de digitale leeromgeving bij voorkeur met bedrade verbindingen moet worden uitgevoerd. In België is er een wettelijk verbod op verkoop van mobiele telefoons die speciaal voor kinderen tot zeven jaar zijn ontworpen en een verbod op reclame die kinderen ertoe aanspoort om mobiele telefoons te gebruiken.

De Raad van Europa heeft op 27 mei 2011 aan de landen van Europa geadviseerd om blootstelling aan EMV te verlagen. Het advies, een politieke oproep, stelt voor om alle redelijkerwijs mogelijke maatregelen te nemen om de blootstelling aan elektromagnetische velden te verlagen. Eerder was er sprake dat de Raad zou oproepen tot verbieden van mobiele telefoons en draadloze toepassingen op scholen. In het aangenoemen advies wordt niet langer wordt gesproken over het verbieden,
maar geadviseerd de voorkeur te geven aan bedraad internet en het stellen van regels voor het gebruik van mobiele telefoons op scholen.
Dit staat er tenminste wel in, maar welke beleidsmaker neemt de moeite tot p. 3 te komen? En waarom geeft het Kennisplatform niet het advies om deze buitenlandse voorbeelden te volgen? Wellicht omdat de GR dat advies niet geeft?

Behalve mogelijke gezondheidsrisico’s als gevolg van blootstelling aan het elektromagnetische veld worden in het beleid voor mobiele telefoons in andere landen ook aspecten zoals concentratieverlies, hoge kosten en mogelijke verslaving betrokken. Het is onduidelijk in hoeverre het genoemde concentratieverlies een gevolg is van blootstelling aan het elektromagnetische veld. Concentratieverlies kan ook andere oorzaken hebben, bijvoorbeeld doordat kinderen voortdurend met hun telefoon bezig zijn.
Maar dus ook door het elektromagnetisch veld en dat is in feite vrijwel zeker omdat ook sommige volwassenen met concentratieverlies kampen, ook indien er geen andere mogelijk storende factoren zijn.
Het bezitten van een mobiele telefoon kan ook andere nadelen hebben. Het kan leiden tot verstoring van de orde in de klas. Ook is risico om overvallen of bestolen te worden hoger. Het gebruik van de telefoon tijdens de deelname aan het verkeer brengt de veiligheid in gevaar. Een ander zorgpunt voor ouders is de vrije toegang tot mobiel internet en het risico in aanraking te komen met internetbronnen die niet geschikt zijn voor kinderen.
Algemene informatie over het gebruik van mobiele telefoons en internet door kinderen is te vinden bij Stichting Mijn Kind Online (www.mijnkindonline.nl) en Stichting De Kinderconsument (www.kinderconsument.nl).
Ook dit staat er, maar deze tekst is niet schadelijk voor de Telecom industrie, met excuus voor het feit dat dit wat cynisch kan klinken.

Standpunten van maatschappelijke organisaties zijn op p. 4 opgenomen:

StopUMTS: ''Kinderen onder de 15 jaar zouden geen mobiele telefoons moeten gebruiken, omdat hun hersenen nog in ontwikkeling zijn. Door hun lagere lichaamsgewicht brengt de straling meer schade toe, vooral aan de hersenen.'' en ''De enige juiste maatregel is een onmiddellijke verlaging van de limiet naar 0,6 V/m met een mogelijke verdere verlaging tot 0,06 V/m om biologische effecten zoveel mogelijk te vermijden.''.

Stichting De Kinderconsument ''raadt kinderen en ouders daarom aan voorzichtig te zijn met mobiel bellen. Deze straling kan schade toebrengen aan je lichaam. Vooral kinderen in de groei zijn hier vatbaar voor''.

Het Nationaal Platform Stralingsrisico's (NPS) stelt: ''Wetenschappelijk onderzoek over de ontwikkeling van de hersens bij kinderen heeft echter aan het licht gebracht dat microgolven van de mobiele telefoon veranderingen van de hersenactiviteit teweeg brengen''. Het NPS erkent de voordelen van mobiele telefoons zoals vooral de
bereikbaarheid. Het NPS adviseert: ''Laat kinderen alleen noodzakelijke telefoontjes plegen. Begeleid kinderen in het omgaan met de mobiele telefoon''.

De Stichting Elektrohypersensitiviteit (EHS) pleit voor toepassing van het voorzorgsprincipe voor volwassenen en vooral voor kinderen, door ”te voorkomen dat ze veel aan elektromagnetische velden worden blootgesteld”. Deze stichting heeft ook in samenwerking met de Stichting De Kinderconsument, het Nationaal Platform
Stralingsrisico’s en het Meldpunt Gezondheid en Milieu de folder ”Mobiel bellen…voorkom
gezondheidsklachten” uitgebracht. Hierin raden zij ouders en kinderen aan voorzichtig te zijn met mobiel bellen.

De International EMF Alliance (IEMFA) roept op om de trends in de tijd te volgen in incidentie (het aantal nieuwe gevallen van een ziekte) en mortaliteit (sterftecijfer) van kanker, neurologische en immuunziekten. Zij adviseert dit vooral te doen voor kwetsbare bevolkingsgroepen zoals kinderen, ouderen en zieken, mede omdat zij ''hun blootstelling grotendeels onvrijwillig'' ontvangen.
Bij dit deel hebben we geen commentaar.

Overigens adviseert de Gezondheidsraad wel de huidige in de praktijk gehanteerde referentiewaarden, die van de blootstellingslimieten zijn afgeleid, aan te passen. De aanpassing houdt rekening met de resultaten van verbeterd onderzoek naar de energieopname van elektromagnetische velden (EMV) in relatie tot de ontwikkeling en bouw van het lichaam. De aanpassing heeft geen betekenis voor de veldsterkte van zendmasten en Wifi-installaties, die in de praktijk onder de nu geadviseerde waarde van 28 V/m ligt.
Wel aanpassen, maar je hoeft niets te veranderen. We hebben wel eens een duidelijker tekst gelezen.

De Gezondheidsraad geeft aan dat langetermijneffecten belangrijk kunnen zijn,
maar omdat er vrijwel geen gegevens over zijn kan er niets over geconcludeerd worden.
En dan hoef je dus niets te doen, deden ze bij asbest, roken en de Q-koorts ook vele jaren niet (bij Q-koorts wel relatief snel, met slechts drie jaar vertraging tot er het 'wetenschappelijk bewijs' was dat geiten de Q-koorts konden overdragen op mensen. De ervaringen van mensen, doodgaan en zo, waren ook daar niet van doorslaggevend belang).

Sommige volwassenen en kinderen geven aan gevoeliger te zijn voor de effecten van elektromagnetische velden dan anderen en klachten te krijgen bij blootstelling beneden de limieten. Hoewel wetenschappelijk onderzoek niet heeft bevestigd dat blootstelling die gezondheidsklachten veroorzaakt of verergert, kan dit ook niet worden uitgesloten. Mensen die aangeven elektrogevoelig te zijn, geven in ervaringsverhalen aan dat ze beter functioneren wanneer de blootstelling wordt verminderd. Het Kennisplatform heeft hierover een kennisbericht uitgebracht
( pdf/Kennisbericht%20Elektrgevoeligheid%2018042012%20samenvatting.pdf ).
Minder stellig dan het Kennisbericht uit 2012, met weer het 'wetenschappelijk bewijs' als drogreden.

4.3 Conclusie
Al met al zijn er tot op heden geen eenduidige aanwijzingen dat kinderen meer of andere gevolgen van elektromagnetische velden zouden ondervinden dan volwassenen. Onderzoek tot op heden geeft geen aanwijzingen voor effecten bij kinderen. Dit is echter een voorlopige conclusie, omdat er nog maar weinig onderzoek bij kinderen is gedaan.

De Gezondheidsraad concludeert dat er geen reden is om voor kinderen andere blootstellingslimieten aan te bevelen. Er zijn geen aanwijzingen dat blootstelling van kinderen (en hun ouders, voor de geboorte van de kinderen) leidt tot een verhoging van de kans op kanker. Er is geen duidelijke invloed van de blootstelling op cognitie. Enkele onderzoeken vinden een verband tussen mobiel bellen en gedragsproblemen, zoals ADHD, maar het is niet duidelijk wat hierbij oorzaak en gevolg is. Voor het verband dat in een onderzoek is gevonden tussen het gebruik van een mobiele telefoon door zwangere vrouwen en gedragsproblemen bij hun kinderen, zijn er ook andere verklaringen dan blootstelling aan elektromagnetische velden mogelijk. Met betrekking tot niet-specifieke gezondheidsklachten zoals hoofdpijn en vermoeidheid kunnen op basis van het huidige
onderzoek geen conclusies worden getrokken.

Het wetenschappelijke onderzoek naar een eventuele hogere gevoeligheid van kinderen voor elektromagnetische velden levert geen consistent beeld op. Soms wordt voor een bepaalde aandoening een hogere gevoeligheid bij kinderen gevonden, maar dat wordt in vervolgonderzoek niet bevestigd. Het Kennisplatform is van mening dat niet valt te verwachten dat het beeld in de nabije toekomst veel duidelijker zal worden, mede gezien de beperkingen aan het doen van onderzoek bij kinderen.

En dus kunt u allemaal rustig gaan slapen. U kunt rustig een 24 uur per dag stralende babyfoon op 20 cm van het hoofd van uw pasgeboren baby leggen. Er hoeft geen enkele voorzorgsmaatregel getroffen worden. Dat doen ze alleen maar in sommige andere landen, zoals Frankrijk en België. En als dan later blijkt dat het niet alleen bij vele honderden mensen misgaat zoals nu, maar bij tien- of honderdduizenden? Ja, er was geen 'wetenschappelijk bewijs'. Het Kennisplatform heeft met dit Kennisbericht wederom duidelijk gemaakt:
- niet op te komen voor de belangen van elektrogevoelige personen, EHS-ers in het bijzonder,
- toepassing van het voorzorgsprincipe niet nodig te vinden,
- geen onafhankelijke koers te varen, maar vrijwel uitsluitend te varen op de koers van de Gezondheidsraad.
Om deze redenen herhalen we dat het Kennisplatform naar onze mening voornamelijk fungeert als politieke organisatie met als doel als bliksemafleider te dienen voor maatschappelijke organisaties die opkomen voor de belangen van elektrogevoelige personen. De gezondheid van de burgers speelt daarbij geen enkele rol en moreel besef lijkt bij het Kennisplatform totaal afwezig te zijn.


Naar aanleiding van dit Kennisbericht en onze bovenstaande reactie daarop stuurden lezers van StopUMTS ons het volgende commentaar toe:

1. Laf gedoe.

2. Commentaar direct gezonden naar het Kennisplatform, met een kopie naar StopUMTS.
..... Wil echter niet nalaten te reageren op jullie debiele kennisgeving over kinderen en mobiele communicatie.
Degene die hiervoor verantwoordelijk is/zijn is misdadig en is/zijn persoonlijk verantwoordelijk en aansprakelijk voor vele onschuldige slachtoffertjes. Het zouden hun kinderen of kleinkinderen maar zijn! Hij/zij weten wel beter c.q. kunnen beter weten en kan zich niet verschuilen achter de onzinnige beweringen van de gezondheidsraad.
We mogen hopen dat deze misdadigers hun gerechte straf niet zullen ontlopen!

3. Dit Kennisbericht haalt een oud advies (2011) aan van de GR. Inmiddels is er een nieuw advies (2013) waarin de GR zegt dat er GEEN reden is om het ALARA principe NIET te hanteren, dus het huidige GR advies is: ALARA toepassen (min. bloostelling).
Dus ook voor kinderen. Dit bericht gaat alleen over ICNIRP normen = max. normen en kan dus bij het oud papier.


Zie verder:
Berichten%20Nederland/8991/kennisbericht_kinderen_en_mobiele_communicatie._rectificatie_ .
13 jan. 2015



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie