'De elektromagnetische mens' door Gerrit Teule (boekbespreking)
dinsdag, 03 januari 2006 - Categorie: Artikelen
'Wij zijn van top tot teen elektromagnetische wezens'
''De hoogfrequente straling, die ook nog eens in scherp afgebakende blokjes (pulsen) wordt verzonden, laat moleculen en atomen meetrillen (resonantie) en dat leidt tot lichte verstoringen in ons lichaam.'' Dat schrijft Gerrit Teule in zijn nieuwe boek 'De elektromagnetische mens'. ''Ons lichaam is echter een zelfherstellend systeem en veel van deze externe invloeden worden soepel opgevangen. Ze verdwijnen onder de immuniteitsdrempel en leiden daardoor (voorlopig) niet tot zichtbare kwalen.''
Maar daar blijft het niet bij. ''De verslechtering van het immuunsysteem van massa's mensen correleert vrij nauwkeurig met de invoering van de draadloze communicatie. Ziekten zoals suikerziekte, allergie, astma, reuma, vermoeidheid, kanker en depressiviteit zijn terug te voeren op een langzaam instortend immuunsysteem, door ons eigen toedoen.'' Het is een stelling die waarschijnlijk wel klopt, maar met cijfers onderbouwen kan Teule hem nog niet. Hij is daarom van plan de statistiek na te trekken, zoals onderzoekers in Zweden hebben gedaan.
Onbenul
Teule verbaast zich dat de Gezondheidsraad het verband tussen de verstoringen door elektromagnetische straling enerzijds en hoofdpijn, duizeligheid en slaapstoornissen anderzijds opzij schuift met als argument: 'Wij begrijpen het niet. We kennen het werkingsmechanisme niet. Het kan dus geen kwaad'. Teule noemt dat een cruciale fout en een wetenschappelijke blunder. ''Het kan onbenul zijn, maar ook ingegeven zijn door politieke of economische motieven. Van respect voor de werking van het lichaam getuigt het in ieder geval niet.''
Gerrit Teule (1942) werkte bij IBM en was gespecialiseerd in het dagelijkse gebruik van elektronica en computers op de werkvloer. Hij vroeg zich af ''wat zijn elektronen eigenlijk en wat doen ze in ons leven?''. Zo kwam hij terecht in theorieën over evolutie en elektromagnetisme, in het gebied tussen materie en geest, maar altijd vond hij de weg terug naar de techniek. Dat dreigt in het boek 'De elektromagnetische mens' verloren te gaan. Het boek eindigt met een gedicht van meer dan twintig pagina's, over de eonische mens.
Trillingen
Het begin van het boek gaat over de interactie tussen elektronen en over de chemie die geheel berust op elektromagnetische interacties met fotonen en elektronen. ''Materie is door elektromagnetische kracht ingesloten ruimte'', schrijft Teule. Straling is een trillend elektromagnetisch veld. Zeer snel trillende straling kan elektronen losstoten uit moleculaire verbindingen (ioniseren). In de magnetron gaan watermoleculen meetrillen. Trillingen kunnen storend werken in het lichaam (resonantie) en zwerfstromen opwekken.
Tot zover gaat het om algemeen aanvaarde wetenschap. Toch plaatst Teule een vraagteken in een kluwen tussen enerzijds de verstoringen door elektromagnetische straling en anderzijds hoofdpijn, duizeligheid, vergeetachtigheid en slapeloosheid. Dat zou niet hoeven. Er is al het een en ander bekend over de relatie tussen straling en klachten. Ferdinand Ruzicka schrijft erover ( www.mikrowellensmog.info ), deeltjesfyscius Johan Michael Williams beschrijft de depolarisatie van membranen, Verschaeve stelt resonantie als werkingsmechanisme voor.
Geestpiramide
Tot zover is het boek nuttig voor mensen die willen dat de straling binnen de perken wordt gehouden. Teule verwacht rond 2010 een wetenschappelijke doorbraak. In de decennia daarna zullen de overheden langzaamaan maatregelen nemen. Net als bij asbest. Maar dan introduceert Teule een kader, dat weinig nut heeft voor de concrete aanpak van de straling. Hij oppert het model van een geestpiramide. Aan de top staat Omega, het doel waar wij bewust heen kunnen werken. ''Vanaf nu is de mens verantwoordelijk voor het verdere verloop van de evolutie van het bewustzijn hier op aarde'', aldus Teule.
Nou, nou. Dat kan wel wat een toontje lager, tenslotte is de mens feitelijk bezig de aarde flink te beschadigen op fysiek en biologisch niveau. Een geestpiramide met hypothetische eonen als de schakel tussen fysica en biologie onderaan en filosofie en religie bovenaan is intrigerend, maar overbodig. Voor resonantie en depolarisatie is geen filosofie of religie nodig. De resonantie die oscillaties in het lichaam verstoort vindt toch wel plaats, anders zou de natuurkunde niet kloppen. Depolarisatie en zwerfstromen treden ook op zonder het model en een geestpiramide is niet nodig om hun werking te verklaren.
Eonen
Teule wil graag dat de eonen-hypothese waar is. Een elektron is dan het onstoffelijke punt waar de fysieke drager van de geest, de eon (een aparte tijdruimte), raakt aan onze driedimensionale ruimte. Dat is mooi, maar geen politicus in de Tweede Kamer zal aan de minister van Economische Zaken vragen of hij wel weet dat Omega het doel is waar wij heen moeten werken en dat de mens een eonisch wezen is, dus dat de straling van draadloze apparaten aan banden moet worden gelegd.
Helaas komt Teule ook nog met Hulda Clark op de proppen en schrijft direct daarna: status, aangetoond. Hij doelt daarmee echter op de alomtegenwoordigheid van de elektromagnetische kracht. De verhalen van Hulda Clark zijn bizarre onzin. Misschien heeft ze een ware snaar geraakt (namelijk dat trillingen in de geneeskunde belangrijk zijn), maar wat zij beweert is gestoord. ''Botten (platte ingewandswormen) zijn de oorzaak van alle vormen van kanker, maar alleen bij mensen met propyl alcohol in hun lichaam''.
Niettemin een boeiend boek. Gerrit Teule schreef eerder 'GSM-straling, nieuwe feiten en inzichten' en 'GSM-straling en de grondwettelijke onaantastbaarheid van ons lichaam'. Daarin blijft Teule praktisch en legt hij ook de relatie met chemische verontreiniging. De boekjes zijn nog steeds actueel, hoewel er sindsdien veel materiaal bij gekomen is. De boodschap van Teule is duidelijk en als technicus met veel ervaring weet waar hij over schrijft.
Gerrit Teule
De elektromagnetische mens, over de evolutie van ons bewustzijn
Sigma Uitgeverij, Postbus 259, 5000 AG Tilburg (www.sigmapress.nl)
ISBN 90-6556-247-8
155 bladzijden
FvV
Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie