EMF 1: Mobiele Telefoon Tumor; Feit of Fabel?

Bron: www.lexnaturalis.nl/?p=555#more-555 .
juni 2013

Een voortreffelijk verhaal, zonder voorkennis te lezen en met enkele mooie uitspraken.

Een mooie:
Aanbieding!!
Nu 350 belminuten met keuze uit:
instant Alzheimer of ADHD voor de kleine voor nog geen 10 euro per maand!

en:
Terwijl andere overheden hun burgers beschermen tegen “waarschijnlijke carcinogenen” wuift de Nederlandse overheid en haar adviesraad dus serieuze wetenschappelijke correlaties gewoon van tafel en laat ze ons liever allemaal participeren in haar lange-termijn onderzoek met 17 miljoen proefpersonen (als dat geen mooie publicatie in Nature oplevert…)

en:
Zijn de vele sterke aanwijzingen vanuit hoogstaand, peer-reviewed, lange-termijn studies dan geen enkele aanleiding voor de Nederlandse overheid om voorzichtig hiermee om te springen? Nee, een beetje onrust is blijkbaar erger dan een ‘waarschijnlijke’ hersentumor als je de redenatie van Prof. E. Lebret probeert te volgen (te zien in de docu van Zembla):

en:
Dankzij onze ruggengraatloze “leiders” die hun gewetenloze hoofd in het zand steken en zich liever laten beïnvloeden door de industrie dan de wetenschap, diegene die mogelijke onrust gevaarlijker vinden dan risico’s op hersentumoren en kinderen met hersenafwijkingen, dankzij deze mensen, die een grote verantwoordelijkheid zouden moeten voelen voor de volksgezondheid, maar dit vooral voelen voor de economische belangen van ons land en daarmee burgers het recht ontnemen om zelf eerlijk geïnformeerde keuzes te maken, dankzij deze leiders zie ik overal om me heen, ongeïnformeerde mensen zeer slechte keuzes maken.

en nu het verhaal (voor de oorspronkelijke tekst met foto's, zie de link hierboven)

EMF 1: Mobiele Telefoon Tumor; Feit of Fabel?
Bovenstaande relatie is er zo één die vaak onderwerp van gesprek is, en wordt ongeveer even vaak als feit of als fabel bestempeld in de volksmond. Door menigeen die dit leest wordt een mogelijk verband tussen mobiele telefoonstraling en gezondheidsrisico’s weggewuifd als alternatieve onzin, of als een soort samenzweringstheorie tegen mobiele telefonie. De typisch ‘nuchtere’ Hollander zal komen met een opmerking als ‘het is niet bewezen’ en dat we ons dus niet druk hoeven te maken. Pas als het “bewezen” is en in het nieuws komt is er reden voor maatregelen is de gedachte van velen onder ons. Aan de andere kant zullen er veel mensen gelijk op de barricade springen om zich in de strijd te gooien tegen verdere verdraadlozing van onze omgeving. Deze mensen ‘geloven’ in de schadelijke effecten van dit onzichtbare en ontastbare gevaar.

Iedereen heeft wel eens gehoord over de claims tussen hersentumoren en het gebruik van mobiele telefoons maar hoe zit dat nou echt? En hoeveel bewijs is er wel of niet voor deze schijnbare relatie? Is het een broodje aap of is er reden tot voorzichtigheid? Steeds meer onderzoek suggereert dat er wel een link bestaat tussen het gebruik van mobiele telefoons, maar het is niet meer dan dat. Het is slechts een associatie, een correlatie, tussen de twee. Correlaties zijn zeer interessant maar uit correlaties kun je nog geen directe causale verbanden vaststellen (geen duidelijke oorzaak-gevolg conclusies).

Maar hoe zit dat nu dan? Is er een oorzaak-gevolg-relatie te vinden tussen mobiele telefoons en het ontstaan van hersentumoren? Of is er een wetenschappelijk theorie die zou kunnen verklaren óf en wáárom een brein gevoeliger zou kunnen worden voor het ontstaan van een tumor als het wordt blootgesteld aan mobiele telefonie?

Om gelijk met het antwoord op die vragen in huis te vallen: Nee, het is (nog) niet onomstotelijk bewezen dat mobiele straling van telefoons kan leiden tot het ontstaan van hersentumoren. En ook al is er steeds meer wetenschappelijk bewijs dat een correlatie bestaat, is er nog geen mogelijk mechanisme onomstotelijk vastgesteld dat hieraan ten grondslag ligt. Één studie die een correlatie aantoont is nietszeggend. Als vijf studies een zelfde correlatie aantonen is dat een reden voor meer onderzoek. Wanneer er 20 of 30 studies zijn die allemaal een correlatie tussen mobiele telefonie en hersentumoren aantonen, kan dit niet meer genegeerd worden ook al is dit nog steeds geen bewijs voor een oorzaak-gevolg-relatie. Wel zullen hieruit serieuze onderzoeksvragen rijzen en zal het absoluut verder onderzoek rechtvaardigen. Dat is dan ook wat er momenteel gaande is in onderzoeksland. Er zijn intussen velen studies die een correlatie aantonen en er zijn ook verschillende studies die mogelijke mechanismen voor het ontstaan van hersentumoren door straling zouden kunnen verklaren.


In 2009 verscheen er een zeer interessant overzicht van onderzoeksresultaten, van onderzoekers aan de Australian National University. Ze onderzochten elf lange-termijn studies die de link onderzochten tussen hersentumoren en het gebruik van mobiele telefoons. De wetenschappers namen in deze meta-analyse alleen de onderzoeken mee die voldeden aan bepaalde eisen:

Ze gebruikten alleen gepubliceerde peer-reviewed studies (studies getoetst door vakgenoten)
De deelnemers aan de studie hadden op zijn minst 10 jaar gebruik gemaakt van mobiele telefoons
De studies moesten een focus hebben op ‘lateraliteit’; of het gebruik van de telefoon aan een bepaalde kant van het hoofd resulteerde in meer tumorontwikkeling aan diezelfde kant.
De gebruikte studies voldeden aan strenge normen en de auteurs van deze meta-analyse concludeerde: “Er is adequaat epidemiologisch bewijs dat suggereert dat er een link bestaat tussen het gebruik van mobiele telefoons en hersentumoren.” Nog geen oorzaak-gevolg trekking, maar het begon er op te lijken dat er iets gaande was (1).

Iets later datzelfde jaar, in 2009, publiceerde het vakblad voor klinische oncologie ook een meta-analyse van 23 verschillende studies. Zij vonden “mogelijk bewijs” dat meer dan 10 jaar mobiel telefoongebruik was gerelateerd aan een toename in het risico voor hersentumoren, en concludeerde dat er meer cohort studies nodig waren om een causaal verband te kunnen vaststellen. In deze studie werd ook een verband aangetoond tussen de zijde van het hoofd waar de telefoon meestal gebruikt werd en de zijde waar de tumor ontstaat (2).

Het debat woedde stilletjes voort, met één onbetwistbaar feit: mobiele telefoons creëren een elektromagnetisch veld dat de menselijke schedel penetreert. De straling van mobiele telefoons valt onder de niet-ioniserende stralingstypen. Dat betekent dat het geen elektronen loskoppelt van atomen of moleculen en ze ‘losschudt’ waardoor er schade ontstaat zoals het geval is bij Röntgenstraling of radioactieve straling. De niet-ioniserende straling van mobiele telefonie is dezelfde straling als gebruikt wordt in een magnetron. De sceptici redeneren dat hoewel de telefoniestraling wordt geclassificeerd als magnetronstraling, het niet sterk genoeg is om DNA te beschadigen of weefsels op te warmen – hetgeen wel zou gebeuren als je je hoofd in de magnetron zou houden – en dat er daarom geen gezondheidsrisico’s bestaan met betrekking tot het gebruik van mobiele telefoons dicht bij het brein. Ok, tot zover akkoord. Het is nooit aangetoond dat mobiele telefoons op korte termijn tot hersenbeschadiging leiden (alhoewel je daar soms ook aan twijfelt als je ziet hoe sommige mensen zich gedragen op openbare plekken in of in het (openbaar) vervoer/verkeer). Dit is echter ook nooit het echte punt van discussie geweest. Het gaat vooral om de lange-termijn, toenemende schade gedurende het leven van de gebruiker. Bestaat er een dergelijke toenemende schade? En impliceert de correlatie een causaal (oorzaak-gevolg) verband?

De World Health Organisation (WHO) deed haar eigen onderzoek met een groep van dertig wetenschappers uit veertien verschillende landen over een periode van tien jaar. De aanleiding voor het onderzoek was de onrustbarende toename van hersenkanker. In 2008 werden er wereldwijd 237.913 nieuwe gevallen van tumoren geregistreerd. Naar aanleiding van het onderzoek classificeerde de WHO in 2011 de blootstelling aan de elektromagnetische straling van mobiele telefoons en andere draadloze apparatuur als “mogelijk kankerverwekkend” (carcinogeen 2B) (3).

Dit werd bevestigd en verder onderbouwd door een onderzoek van de Zweedse kankerspecialist Dr. Lennart Hardell. Hij vond dat de kans op hersentumoren (glioom) kon verdubbelen bij veelvuldig gebruik van mobiele telefonie. Het blijkt dat mensen die voor hun 20ste levensjaar al veelvuldig gebruik maakten van hun mobiel en aanverwante draadloze producten zelfs meer dan vier keer zoveel kans hebben op het ontstaan van een hersentumor (4).

Van geen enkel ander kankerverwekkend product in de geschiedenis kon binnen tien jaar een toegenomen risico op kanker worden vastgesteld. Bij het verband tussen asbest en kanker zat zelfs 50 – 60 jaar!
Hersenweefsels van kinderen hebben anderen eigenschappen dan die van volwassen mensen doordat ze meer water bevatten. Dus naast dat kinderhoofdjes nog volop in ontwikkeling zijn en hun cellen nog flink aan het delen zijn, maakt ook dit verschil in dielectrische eigenschappen de kinderhoofdjes nog veel kwetsbaarder voor de effecten van blootstelling aan elektromagnetische velden. De straling kan dieper doordringen in het kinderbrein en hoe jonger het kind, hoe groter de impact (zie foto hiernaast).

Met het aanvullende Zweedse wetenschappelijk bewijs werd de classificatie voor de mobiele telefoon verhoogd van “mogelijk kankerverwekkend” naar “waarschijnlijk kankerverwekkend”, nog één stap verwijderd van de classificatie “kankerverwekkend” op de schaal van de WHO (4&5).

De Amerikaanse epidemiologe prof. dr. Devra Davis, medeoprichtster en voormalig directrice van het Centrum voor Milieu-Oncologie van de Universiteit van Pittsburgh maakt zich ernstige zorgen over de toekomst aangezien het massale gebruik van mobiele apparaten die elektromagnetische velden creëren. Als het toegenomen risico van jonge gebruikers op kanker wereldwijd vertaald wordt, zal in de toekomst een nog groter tekort ontstaan tussen vraag en aanbod van kankertherapieën. Ze zegt ook dat hersentumoren slechts het topje van de ijsberg zijn en dat de rest van het lichaam ook andere nadelige effecten laat zien zoals gedragsstoornissen bij kinderen en aantasting van hersenfuncties. Begin dit jaar maakte Davis een tour door Europa om de overheden in te lichten over de straling van mobiele telefonie. Ze was echter niet welkom in Nederland (docu).

Wanneer vrouwen tijdens hun zwangerschap veelvuldig blootgesteld zijn aan elektromagnetische straling door bijvoorbeeld mobiel telefoneren, hebben hun kinderen 40% meer kans op gedragsproblemen en als de kinderen zelf ook al op jonge leeftijd mobieltjes gebruiken stijgt die kans tot zelfs 50%. Dit bleek eerder al uit de Deense National Birth Cohort study met 100.000 zwangere vrouwen (6) en vorig jaar ook uit een vervolg studie van de University of Southern California (7). De diagnoses ADHD en autistische stoornissen bij kinderen is de laatste decennia enorm toegenomen, net als het gebruik van mobieltjes onder kinderen en zwangere vrouwen (wederom geen causaliteit, slechts een correlatie).
Een Fins onderzoek van de Finnish Technology Agency vonden een verandering in glucose-stofwisseling in de hersenen na 33 minuten mobiel bellen. Dit zou een oorzaak kunnen zijn van verminderde concentratie en een afname in geheugenfuncties, en dat binnen slechts 33 minuten!(8)

Veel landen (behalve Nederland), telefoonfabrikanten, en experts adviseren daarom simpele preventieve maatregelen om toekomstige problemen enigszins te voorkomen. Afstand houden is een zeer effectieve en simpele manier om de blootstelling van de hersenen en het lichaam aan straling te minimaliseren. Hieronder zie je hoe Apple mensen waarschuwt tegen de straling van de Iphone.


Europese overheden nemen maatregelen!
Verschillende Europese landen hebben uit voorzorg maatregelen genomen om hun burgers te beschermen tegen de “waarschijnlijke” schadelijke gevolgen van overmatige blootstelling aan elektromagnetische velden/straling. Frankrijk heeft een verbod op het gebruik van mobieltjes op scholen voor kinderen jonger dan 14 jaar. België, Duitsland en Engeland informeerden hun bevolking over de gezondheidsrisico’s van mobiele telefoons en geven adviezen hoe burgers blootstelling aan de straling kunnen verminderen. Zelfs in Israël werd onlangs een wet aangenomen die stelt dat er een waarschuwingstekst moet worden vermeld op mobiele telefoon(verpakkingen) en bij reclame-uitingen, die aangeeft dat het product straling genereert die schadelijk is voor de gezondheid, en vooral ook bij (ongeboren) kinderen.

Wat doet Nederland?
Nederland doet helemaal niks om onze burgers en kinderen te beschermen en ze negeren de steeds sterker wordende correlatie tussen straling en hersenkanker in afwachting totdat hun eigen volk het tegendeel zelf bewijst!?

De overheid wordt geadviseerd door een team van wetenschappers en expert. Wonderbaarlijk dat een onafhankelijk (?) wetenschappelijke club een paar weken geleden tot onderstaand advies kan komen:

“Geen duidelijk bewijs voor verband tussen hersentumoren en langjarig gebruik van mobiele telefoon

3 juni 2013

Om eventuele gezondheidsschade door gebruik van mobiele telefoons aan het licht te brengen, met name tumoren in het hoofd, wordt al langere tijd veel onderzoek gedaan. Op dit moment zijn gegevens beschikbaar over een gebruiksperiode van maximaal 13 jaar. Daaruit komt geen duidelijk bewijs naar voren dat deze gebruiksduur een verhoogd risico geeft op een hersentumor of andere tumoren in het hoofd. Over de risico’s op langere termijn kan niets worden gezegd: daarvoor hebben we langere looptijden van het onderzoek nodig. Dit schrijft de Gezondheidsraad in een advies dat vandaag wordt aangeboden aan de staatssecretaris van het Ministerie van Infrastructuur & Milieu.”(9)

Een zinnetje als dat er verdenkingen zijn en het wellicht raadzaam is enige voorzichtigheid in acht te nemen, zou toch wel het minste moeten zijn als de experts daadwerkelijk alle reviews gelezen hebben en als dit het echte advies is geweest aan de overheid, of is het advies mondeling overgebracht en heeft de staatssecretaris er slechts een aantal zinnen uitgepikt die hem wel goed bevielen?

Terwijl andere overheden hun burgers beschermen tegen “waarschijnlijke carcinogenen” wuift de Nederlandse overheid en haar adviesraad dus serieuze wetenschappelijke correlaties gewoon van tafel en laat ze ons liever allemaal participeren in haar lange-termijn onderzoek met 17 miljoen proefpersonen (als dat geen mooie publicatie in Nature oplevert…) Ze komen pas in actie als onomstotelijk is vastgesteld dat de relatie tussen de toename in hersentumoren en mobiele telefonie bestaat. En ja, voor onomstotelijk iets vast te kunnen stellen is inderdaad meer bewijs nodig, maar hoeveel bewijs wil je hebben als de gevolgen daarvan desastreus zijn? Zijn de vele sterke aanwijzingen vanuit hoogstaand, peer-reviewed, lange-termijn studies dan geen enkele aanleiding voor de Nederlandse overheid om voorzichtig hiermee om te springen? Nee, een beetje onrust is blijkbaar erger dan een ‘waarschijnlijke’ hersentumor als je de redenatie van Prof. E. Lebret probeert te volgen (te zien in de docu van Zembla):

‘Als je er weinig over weet, dan maak je mensen onnodig ongerust als je vanuit voorzorg actief informatie gaat verspreiden’, aldus Professor Lebret.

Dit is ronduit schandalig. Met het slappe excuus om ‘mensen niet onnodig (?) ongerust te maken’ ontneem je elke burger de kans om zelf een keuze te maken gebaseerd op de huidige wetenschappelijke status. De ‘nuchtere Hollander’ die liever wacht op onomstotelijk bewijs kan dat gerust doen, terwijl de andere mensen wellicht liever kiezen om niet deel te nemen aan dit experiment en daarmee niet bij te dragen aan het onomstotelijk bewijs. Zij nemen liever het zekere voor het onzekere als het aankomt op hun gezondheid en die van hun kinderen. Maar dat kan alleen als ze een weloverwogen keuze kunnen maken, gebaseerd op eerlijke informatie.

LexNaturalis redeneert liever niet vanuit het struisvogelperspectief van dhr. Erik Lebret en kan zich beter vinden in de redenatie van risico-onderzoeker dr. Jeroen van der Sluijs die de houding van prof. Lebret ook sterk afkeurt:

‘Ik zou als burger eerder in paniek zijn als de overheid stelselmatig waarschuwingen negeert en de gezondheid van de bevolking niet serieus neemt’.

Dankzij onze ruggengraatloze “leiders” die hun gewetenloze hoofd in het zand steken en zich liever laten beïnvloeden door de industrie dan de wetenschap, diegene die mogelijke onrust gevaarlijker vinden dan risico’s op hersentumoren en kinderen met hersenafwijkingen, dankzij deze mensen, die een grote verantwoordelijkheid zouden moeten voelen voor de volksgezondheid, maar dit vooral voelen voor de economische belangen van ons land en daarmee burgers het recht ontnemen om zelf eerlijk geïnformeerde keuzes te maken, dankzij deze leiders zie ik overal om me heen, ongeïnformeerde mensen zeer slechte keuzes maken. Zelfs hoogopgeleiden zoals scheikundigen, biomedisch wetenschappers en neurochirurgen in opleiding (niet allemaal godzijdank) geloven nog steeds in de onschendbaarheid van onze overheid. Ze geloven dat de overheid ons zal waarschuwen wanneer er gevaar dreigt voor de gezondheid. Opmerkingen over de mogelijke gevaren van elektromagnetische straling lachen ze weg, terwijl hun zwangere vrouwen dag in dag uit hun babybreintje alvast lichtjes opbakken door met hun laptopje (met wifi) op schoot hun zwangerschap uit te zitten. Anderen geven hun peuters en kinderen een tablet om mee te spelen, zetten een wifi-router onder de kinderkamer en vinden het vervolgens gek dat hun kind gedrags- en concentratieproblemen ontwikkeld… De overheid waarschuwt niet, dus er is niks aan de hand redeneren zij. “Het is immers niet bewezen…” En zolang het ‘niet bewezen’ is, is er blijkbaar geen reden tot voorzichtigheid, zelfs niet met betrekking tot de meest kwetsbaren onder ons.

Ik hoop dat na het lezen van dit stuk in ieder geval weer een aantal mensen meer, begrijpen dat er wel degelijk een behoorlijk dossier aan bewijs op tafel ligt. Alleen bij onze ministeries ligt dit niet op tafel maar ergens ver weg gemoffeld in een afgelegen donker kamertje waar het daglicht nooit schijnt. De overheden van de landen om ons heen (België, Duitsland en Frankrijk) doen wel wat met het steeds sterker en verontrustender wordend bewijs en adviseren hun volk hierin en verbieden mobieltjes op scholen. Deze overheden zijn absoluut niet voorbarig of gek, de onze stelt alleen andere prioriteiten en laat mensen in het ongewisse. Bekijk de documentaire van Zembla (nogmaals) en vorm je mening opnieuw.

Telefoontumor: Feit of Fabel?
Om terug te komen op de vraag of een ‘mobiele telefoon tumor’ een feit of fabel is kan vanuit wetenschappelijk perspectief geen sluitend antwoord worden gegeven. Dat het een feit is kan (nog) niet vastgesteld worden, maar dat het een fabel is, is bij deze ook naar aller waarschijnlijkheid verwerpelijk, kijkende naar de vele onderzoeken en de richting waarin deze wijzen. De correlatie is sterk en steeds meer bewijs ondersteunt deze correlatie. Onderzoek gaat echter traag, evenals de ontwikkeling van tumoren, dus voor het ‘onomstotelijke antwoord’ zoals dhr. Lebret dit graag ziet, moet u helaas nog even geduld hebben. Samen met Lebret werkt de overheid der Nederlanden hard aan het verkrijgen van een concluderend antwoord. Wetenschap berust op grote aantallen. Hopelijk is 17 miljoen genoeg om over een jaar of tien à twintig een sluitend antwoord te verwachten met bijpassend advies. Tot die tijd zijn we bij LexNaturalis, liever Safe dan Sorry.

Wilt u uzelf en uw kinderen ook liever beschermen tegen deze waarschijnlijk carcinogene straling en ze niet langer laten deelnemen aan één van Nederlands’ grootste experimenten? Wilt u over 20, 30 of 40 jaar geen spijt krijgen dat u zelf geen actie heeft ondernomen? Bent u liever voorzichtig ook al mocht dat achteraf niet nodig blijken te zijn? Houdt dan de volgende LN-richtlijnen in acht:

Lex #1
Afstand is uw beste vriend. Houd uw mobiele/dect telefoon niet tegen uw hoofd; gebruik een headset of liever nog de speakerstand.

Lex #2
Bel alleen wanneer noodzakelijk en houd gesprekken kort. Bel minder, SMS in plaats van bellen.

Lex #3
Bent u zwanger, houd uw telefoon of laptop/tablet dan niet in de buurt van uw buik en voor mannen die nog graag vader willen worden: houd uw telefoon niet in uw broekzak.

Lex #4
Laat uw kinderen niet met een/uw telefoon of tablet spelen. Laat oudere kinderen altijd gebruik maken van speakerstand wanneer ze moeten bellen met een mobiel.

Lex #5
Bel of SMS niet vanuit uw auto (bus of trein) wanneer uw auto daar geen aangepaste antenne voor heeft om blootstelling aan maximale straling te voorkomen. De auto/bus/trein werkt als een kooi en de GSM moet extra hard zenden om contact te maken met de buitenwereld.

Lex #6
Moet u toch veel bellen in de auto let er bij de aanschaf van een nieuwe auto dan op dat de auto een speciaal ingebouwde antenne heeft zodat de blootstelling aan straling wordt gereduceerd.

Lex #7
Schakel de wifi-router in uw huis ’s nachts uit om niet onnodig de hele nacht aan straling blootgesteld te worden en neem liever geen draadloos internet of gebruik dan een eco-router.

Lex #8
Eet veel groene groenten, zorg voor voldoende slaap in een donkere kamer om het natuurlijke herstel van het lichaam te optimaliseren, waardoor eventuele DNA-schade door straling hersteld kan worden.

Lex #9
Woont u naast/onder/vlakbij een zendmast verhuis dan of neem beschermende maatregelen in uw huis. Bij twijfel kunt u hiervoor een bouwbioloog/stralingsdeskundige inschakelen.

Lex #10
Leg uw GSM, tablet etc. niet op uw nachtkastje, evenals de basis voor een draadloze huistelefoon (dect-telefoon).

Lex #11
Verwijder de magnetron uit uw huis. Het zorgt voor extra stralingsbelasting (ook nog na gebruik) en voedsel uit de magnetron bevat geen voeding meer die nodig is om ons lichaam te laten herstellen van stralingsbelasting.

Lex #12
Bekijk Zembla!

Bronnen

1) Khurana VG et al. (2009) Cell phones and brain tumors: a review including the long-term epidemiologic data.
2) Seung-Kwon Myung et al. (2009) Mobile Phone Use and Risk of Tumors: A Meta-Analysis
3) -->
Zie: www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetensch0ap-Gezondheid/article/detail/2439894/2011/05/31/WHO-Mobieltje-veroorzaakt-mogelijk-kanker.dhtml
4) Hardell, L., M. Carlberg & K.H. Mild (2013) Use of mobile phones and cordless phones is associated with increased risk for glioma and acoustic neuroma
5) Davis, D. et al. (2013) Swedish review strengthens grounds for concluding that radiation from cellular and cordless phones is a probable human carcinogen
6) Andersen AM & Olsen J. (2011) The Danish National Birth Cohort: selected scientific contributions within perinatal epidemiology and future perspectives.
7) Hozefa A Divan et al. (2010) Cell phone use and behavioural problems in young children
8) Volkow, ND. et al. (2011) Effects of Cell Phone Radiofrequency Signal Exposure on Brain Glucose Metabolism
9) www.gezondheidsraad.nl/nl/nieuws/geen-duidelijk-bewijs-voor-verband-tussen-hersentumoren-en-langjarig-gebruik-van-mobiele-tele

Docu: www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1261572 .



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie