WHO: ''veel mensen melden dat ze ziek zijn van de straling''.

''Een hoop mensen rapporteren symptomen en er bestaat zelfs een naam voor, elektrische overgevoeligheid''. Dat schrijft Chiyoji Ohkubo van het EMF-stralingsproject van de World Health Organisation (WHO). Hoewel de WHO de ernst van het probleem onderschrijft, verschijnt over enkele weken een voorlichtingsblad, waarin de gevolgen van de straling volledig worden ontkend. Aan het probleem zelf en hulp aan de slachtoffers wordt niets gedaan, integendeel. Het voorlichtingsblad heeft het karakter van een politiek document.

Symptomen zijn bijvoorbeeld slaapstoornissen, spierpijn, duizeligheid, hartkloppingen, wazig zien, opzwellen, misselijkheid, een brandende huid, vibraties, elektrische stroompjes door het lichaam. Volgens talloze getuigenissen van slachtoffers treden de symptomen op in de omgeving van bronnen van elektromagnetische straling, zoals GSM- en UMTS-zendmasten, DECT draadloze telefoons en WIFI draadloze netwerken. Vaak gaat het om blinde ervaringen, waarbij metingen achteraf en onderzoek van de omgeving aan het licht brengen, dat de stralingsdichtheid inderdaad verhoogd is. Veel slachtoffers ontdekken de relatie met de straling, doordat zij een tijdje elders verblijven en de symptomen daar verminderen of uitblijven. Als ze terugkeren, komen de symptomen ook meteen weer terug. Een aantal mensen neemt de beslissing te verhuizen. Anderen proberen een afscherming tegen de straling te maken, bijvoorbeeld een kooi van horrengaas waarin de slaapstoornissen voorbij zijn.

Kanarie zingt weer

Er is zelfs een case van een kanarie, die niet meer zong en zijn veren verloor. Zijn kooi stond op vijftig meter afstand van een GSM-zendmast. Nadat zijn baas hem had ingepakt in een fijnmazige kooi van Faraday, die een deel van de straling tegenhoudt, begon het beestje weer te zingen en pikte niet meer aan zijn huid. De symptomen zijn dus echt en zitten niet 'tussen de oren'. Dat wordt bevestigd door de co�rdinator van het EMF-project, Mike Repacholi. Hij heeft veel mensen ontmoet die aan stralingsziekte en elektrische overgevoeligheid (EHS) lijden. ''Ik weet hoe ernstig dit het leven van de mensen aantast. De symptomen zijn echt'', aldus de co�rdinator. Maar het EMF-project geeft geen commentaar op de vele betrouwbare en controleerbare getuigenissen en cases. Repacholi ziet het als zijn verantwoordelijkheid om aan het publiek te melden dat de problemen niet bestaan, omdat de wetenschap geen 'elektrogevoeligheid' kan vaststellen. Dat is niet vreemd, want mensen hebben geen zintuig voor de straling in de betrokken frequentiegebieden.

Administratieve functie

De World Health Organisation onderneemt dus niets voor de gezondheid van de vele slachtoffers die zich melden. Ook wordt niets gedaan om toekomstige klachten te voorkomen en de 'epidemie' in kaart te brengen. De meldingen worden door niemand onderzocht, ook niet op nationaal en gemeentelijk niveau, en het EMF-project geeft geen commentaar op individuele gevallen of zwartboeken. Repacholi: ''De WHO trekt geen conclusies. We gaan af op wetenschappelijke resultaten van experts over de hele wereld. Wij zijn alleen maar een secretariaat dat de resultaten doorgeeft via de communicatiekanalen. We concluderen niets en we geven geen aanbevelingen. We hebben slechts een administratieve functie.'' Maar dat is in tegenspraak met het voorlichtingsblad, dat binnen enkele weken verschijnt. De instructies voor dit 'fact sheet' zijn in oktober 2004 op een bijeenkomst in Praag samengesteld door een werkgroep van vijf mensen, waaronder Emilie van Deventer van het EMF-project.

Publieke informatie

Het voorlichtingsblad heeft het karakter van een politiek document, ook al wordt het een 'fact sheet' genoemd. Het geeft informatie voor het publiek, de medische wereld en de overheden. De instructies voor het publiek: de symptomen bestaan, maar mogen niet aan straling worden toegeschreven. Elektrische overgevoeligheid (EHS) mag niet worden geregistreerd. Het publiek moet gewaarschuwd worden tegen commerci�le producten voor het meten van en afschermen tegen de straling van bronnen zoals GSM- en UMTS-zendmasten, DECT draadloze telefoons en WIFI draadloze netwerken. Metingen worden afgeraden. Er mag geen verband gelegd worden tussen op de symptomen volgende ziektes en de straling. Het publiek moet er voortdurend aan herinnerd worden, dat niet-ioniserende straling geen schade aan welzijn en gezondheid kan toebrengen. De symptomen zijn uitsluitend het gevolg van stress door invoering van nieuwe technologie�n.

Politiek document

De politieke boodschap is duidelijk. Gezondheidsklachten door de straling kunnen niet bestaan en mogen niet bestaan, ongeacht de vele meldingen van slachtoffers, ondanks de talloze betrouwbare en controleerbare getuigenissen. Dat het voorlichtingsblad een politiek document is wordt mede duidelijk uit de instructie, dat de nationale overheden informatie moeten opstellen, gericht op de nascholing van huisartsen. De werkgroep schrijft ook, dat de overheden geen geclassificeerde diagnose mogen introduceren, noch een gehandicaptenstatus. Dat laatste is een reactie op Zweden, waar de federatie van elektrisch overgevoeligen (FEB) lid is van de overkoepelende organisatie van gehandicapten en als zodanig subsidie ontvangt van de overheid. Overheden die de instructies van de WHO aan hun laars lappen, worden beschuldigd van het aanwakkeren van slachtofferschap en ''het voortzetten van een mythe''. Overheden die de meldingen van burgers serieus nemen en actief onderzoeken, krijgen bij voorbaat een schot voor de boeg.

Passende interactie

Het EMF-project doet een kleine tegemoetkoming. De symptomen mogen volgens het voorlichtingsblad wel geregistreerd worden, onder de noemer omgevings-onverdraagzaamheid zonder bekende oorzaak, toegeschreven aan elektromagnetische straling (Idiopathic Environmental Intolerance, IEI-EMF). Maar daarna gaan de politieke instructies verder. Overheden moeten stoppen met het meten van stralingsdichtheden in woningen. Ze moeten passende interactie ontwikkelen met zelfhulpgroepen, gericht op het bereiken van de politieke doelstellingen. Tenslotte moeten overheden de dialoog bevorderen, om de houding ten opzichte van de elektromagnetische straling te veranderen. Wie het document leest blijft zitten met verbazing. Hoe verhouden zich de talloze meldingen van mensen die ziek zijn van de straling zich met dit 'fact sheet'? Waarom weigert de WHO commentaar te geven op die vele betrouwbare en controleerbare getuigenissen en cases?

Epidemiologisch onderzoek

De wetenschappelijke basis voor het voorlichtingsblad blijkt zwak te zijn. Net als bij bijvoorbeeld asbest zijn het de epidemiologische onderzoeken die uitsluitsel kunnen geven, omdat elektromagnetische straling een omgevingsfactor is. Volgens de website <www.stopumts.nl> van E.G. hebben alle epidemiologische onderzoeken die tot op heden zijn uitgevoerd, negatieve gevolgen voor welzijn en gezondheid aangetoond. Bovendien stelt G., dat het onmogelijk is dat de negatieve gevolgen niet bestaan, als zij in meer dan de helft van de laboratorium- en provocatieve onderzoeken wel gevonden worden. Zulk onderzoek kan nooit de doorslag geven, omdat de parameters de werkelijkheid van een permanente blootstelling van levende mensen, dieren en planten niet volledig representeren. Maar als het grootste deel van dat onderzoek wel negatieve gevolgen aantoont, moet er iets aan de hand zijn.

Hele en halve onwaarheden

Het voorlichtingsblad van het EMF-project van de WHO verschijnt enkele maanden voor het van start gaan van het Kennsicentrum Straling, in het leven geroepen door het ministerie van Economische Zaken. Ambtenaren van het Agentschap Telecom van EZ, leden van de stralingscommissie van de Gezondheidsraad en voorlichters van de telecom-providers houden door het hele land voorlichtingsbijeenkomsten. Zij houden daarmee niet eens de schijn van onafhankelijkheid op. Hun voorlichting bevat aantoonbaar hele en halve onwaarheden. Zij verkondigen dezelfde politieke boodschap als van het 'fact sheet' van de WHO. Ook het wachten op de uitkomst van een onderzoek in Zwitserland heeft een politieke functie. De onderzoekers hebben zelf al laten weten dat ongeacht het resultaat, dit nooit de basis kan zijn voor beleid. De uitkomsten zeggen namelijk niets over uitgestelde effecten, noch over de gevolgen van permanente blootstelling. Dat die effecten er zijn, staat reeds vast.

Bal ligt bij de gemeenten

De bal ligt dus bij de politiek. Een toenemend aantal gemeenten neemt de bezorgdheid van de burgers serieus, maar doet geen onderzoek naar de gezondheidsklachten die zij melden. Politici tonen weinig interesse in dit deel van de volksgezondheid. De resultaten van het onderzoek in Zwitserland zullen volgens dr. Peter Achermann op zijn vroegst eind december verschijnen. Een woordvoerder van de SP meldt, dat de politieke partijen in Den Haag niet luisteren naar de gezondheidsklachten door bronnen zoals GSM- en UMTS-zendmasten, DECT draadloze telefoons en WIFI draadloze netwerken. Wetenschappelijk staat de schadelijkheid van de straling vast, op basis van de cases, de epidemiologische onderzoeken en het grootste deel van de labortaorium- en provocatieve onderzoeken. Het EMF-project besteedt echter geen aandacht aan epidemiologisch onderzoek en streept de resultaten van de laboratorium- en provocatieve onderzoeken tegen elkaar weg, wat wetenschappelijk ontoelaatbaar is.

2 september 2005

-----------------------------------------------------------------------------------------
Bronnen:
correspondentie met Chiyoji Ohkubo en Michael Repacholi
'Bobje zingt weer', De Telegraaf, 19 augustus 2005
www.sauvonsleon.fr 40 t�moignages (getuigenissen) rond een enkele antenne-installatie
www.stopumts.nl (vragen over de gezondheidseffecten van straling: info@stopumts.nl )
www.who.int/peh-emf/meetings/hypersens_wgrep_oct04.pdf (pagina 8)
www.feb.se en vele andere websites, zoals www.microwavenews.com .



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie