SOLK: Systematisch Onverklaarbare Leerproblemen bij het Kennisplatform EMV. Commentaar Stopumts.

donderdag, 14 januari 2010 - Categorie: Artikelen

De inhoud van dit artikel is per 2 juli 2010 tijdelijk opgeschort i.v.m. de terugtrekking van het Kennisbericht EHS van de website van het Kennisplatform EMV, in afwachting van een rectificatie door het Kennisplatform. Zie Berichten%20Nederland/4886

(Geplaatst 17 dec 2009, laatst gewijzigd 25 jan 2010. updated 14 jan 2010)

Op 17 dec 2009 publiceerde het kennisplatform elektromagnetische velden het kennisbericht over elektrogevoeligheid Berichten%20Nederland/4315 .

Een faux pas van het kennisplatform.
Dit kennisbericht had nooit gepubliceerd mogen worden.

Het is inconsistent, incompleet, naar de slachtoffers toe in sommige opzichten ronduit beledigend en werpt een smet op het aanzien van het Kennisplatform EMV.
Het kennisbericht sluit niet aan bij de praktijk van alledag waar elektrosmogslachtoffers mee te maken hebben en wordt door betrokkenen als provocerend en sterk stigmatiserend opgevat.
Het is een tweede schoffering van elektrogevoeligen na het jaarbericht van de Commissie EMV van de Nederlandse Gezondheidsraad 2008, om niet te spreken van een regelrechte oorlogsverklaring aan allen die zich stralingsslachtoffer durven te noemen.

Het kennisplatform gaat volledig voorbij aan het feit dat het hier om concrete lichamelijke problemen gaat (zoals hartkloppingen, niet kunnen slapen, duizeligheid, pijn, concrete effecten op niveaus van neurotransmitters, klonteren van rode bloedlichaampjes, enzovoort) die te verhelpen zijn (bijvoorbeeld door uitzetten of afschermen van elektromagnetische velden) en anders tot blijvende lichamelijke schade leiden. Waarom dringt de kennis dat het om re�le lichamelijke klachten en re�le lichamelijke schade gaat niet door tot het platform?
Het mechanisme is bekend:
EMV aan: gezondheidsklachten.
EMV uit: klachten verdwijnen.
Het Platform wenst dit eenvoudige feit niet te accepteren en komt niet verder dan de suggestie als zou het gaan om een placebo effect.

Factsheet 296 van de WHO geeft indicaties over het voorkomen van elektromagnetische overgevoeligheid terwijl peer-reviewed wetenschappelijk onderzoek bevestigt dat blootstelling aan laagfrequente en hoogfrequente velden de oorzaak is van de effecten.

De mening van gremia zoals ICNIRP en de Gezondheidsraad is dat de wetenschappelijk vaststaande effecten (onder meer op niveaus van neurotransmitters en hersengolven) geen gevolgen zouden hebben voor de gezondheid. Die mening wordt gelogenstraft door waarnemingen, ervaringen en resultaten van onafhankelijk peer reviewed wetenschappelijk onderzoek en waarnemingen uit de praktijk.

Stopumts wijst op het werk Kurzwellentherapie van Dr. Erwin Schliephake Onderzoeken/1719 .
Zie vooral: pdf/kurzwellen.pdf .
Het bestaan van EHS is in de wetenschappelijke wereld dus al sinds 1929 bekend en onomstreden maar niet in 2009 bij het kennisplatform EMV dat daarmee 80 jaar achterloopt bij integere wetenschappers zoals Schliephake die nog voor de draadlozing van de maatschappij tot de conclusie kwam dat sommige van zijn medewerkers ziek werden van de elektromagnetische velden die voor sommige van zijn pati�nten (op korte termijn zoals bij botbreuken) zo heilzaam bleken te zijn.

Het kennisbericht geeft daar geen enkele aandacht aan of het staat er zo cryptisch dat zelfs geoefende tekstlezers na grondige bestudering die conclusie missen hetgeen klaarblijkelijk ook de bedoeling is van de auteurs.

Het stuk is pretentieus, als zou het de waarheid en huidige stand van de wetenschap weergeven. Daarentegen is het een knullig overschrijfsel van factsheet 296 van de WHO en vroegere jaarberichten van de Cie. EMV van de Gezondheidsraad waarbij men tot het uiterste gaat om toch vooral maar de slachtoffers in de psychiatrische hoek te zetten, men klampt zich herhaaldelijk en zeer selectief vast aan het (omstreden) werk van de psychiater Rubin met zijn zeer eenzijdige fixatie op het wel of niet kunnen waarnemen.

Jarenlang heeft men pati�nten met een maagzweer ook als psychosomatisch bestempeld, pas de ontdekking van de helicobacter pylori heeft daar verandering in gebracht. Men zou zich wat bescheidener op kunnen stellen met zoveel signalen uit de praktijk.

Dat men een schadelijke stof niet kan detecteren is nog geen bewijs van de onschadelijkheid van de stof zoals we in het verleden bij r�ntgen, asbest, DES, benzeen, houtveredeling etc. hebben kunnen vaststellen. Het kennisbericht hamert daarentegen op de gedachte dat als je het EMV niet kunt waarnemen schadelijke gevolgen niet bestaan. Een onacceptabele gedachtegang en het getuigt van broddelwerk als men deze gedachtegang toch tot een Kennisbericht toelaat.

''Wetenschappelijk onderzoek bevestigt niet dat blootstelling aan EMV gezondheidsklachten veroorzaakt'' is op zijn minst misleidend. Ook al wordt eraan toegevoegd dat er ''daarvoor slechts beperkt aanwijzingen gevonden zijn''.

De zinsnede ''de klachten leken zich te beperken tot de Scandinavische landen'' is suggestief en onwetenschappelijk, om niet te spreken van borrelpraat. Men vermeldt niet dat het hier de ouderwetse monitoren betrof en dat er in Nederland geen informatie over beschikbaar was omdat men i.t.t. Zweden (Karolinska Institutet) niet de moeite genomen heeft om het verschijnsel systematisch te onderzoeken.

Ook nu wordt onderzoek naar klachten en gezondheidsverschijnselen rond zendmasten niet systematisch onderzocht, onderzoek waar Stopumts de afgelopen jaren al wel diverse malen op heeft aangedrongen. Daar waren de 16 miljoen euro (i.v.m. de maatschappelijke onrust rond zendmasten) die minister Cramer ter beschikking gesteld had ook voor bedoeld. En niet om ander onderzoek mee te doen. Het geld is daarentegen weggesluisd naar onder meer onderzoek bij medische scanners. Weliswaar hoogst interessant en wellicht noodzakelijk maar niet relevant en dus oneigenlijk gebruik van overheidsgelden.

Stopumts wordt in het kennisbericht genoemd als partij waarmee gesprekken zijn gevoerd.
Niet alleen is Stopumts niet verantwoordelijk voor inhoud en conclusies,
ter vermijding van iedere indirecte rechtvaardiging achteraf distanti�ren wij ons bij deze dan ook nadrukkelijk van die inhoud en conclusies.

Misleidend is het kennisbericht waar gesuggereerd wordt dat de onderzoeken naar risicoperceptie en naar zendmasten en gezondheidsbeleving aan zouden sluiten bij de aandachtspunten welke in gesprekken met de klankbordgroepleden zijn genoemd.
De opsomming van die aandachtspunten op pag. 12 weerspreekt deze suggestie.

Ronduit merkwaardig is het om ''vanuit de wetenschap'' slechts de WHO en de Gezondheidsraad te citeren. Dat standpunt is bekend. Waar blijven de standpunten van de Bio-Initiative Groep www.bio-initiative.org . de ICEMS Berichten%20Internationaal/4074 , de EEA als hoogste milieuadviescommissie van de EU Berichten%20Internationaal/4070 , de SCENHIR Onderzoeken/3313 en de hoogste Franse adviescommissie AFSSET Berichten%20Internationaal/4125 die enkele maanden geleden haar mening 180� gewijzigd heeft en de gevaren van elektrosmog ondubbelzinnig heeft bevestigd ? Waarom wordt niet gerefereerd aan het recente rapport van de AUVA? Artikelen/4303

Het stuk hamert nog op een tweede centrale gedachte; de klachten zijn er wel maar mogen niet toegeschreven worden aan EMV. Systematische Ontkenning van de Lichamelijke Klachten SOLK medischcontact.artsennet.nl/blad/Tijdschriftartikel/Ongezond-en-ongerust.htm .
Stuitend dat er voor de slachtoffers alleen een oplossing geboden wordt in de richting van cognitieve gedragstherapie (de psychiater). Dat soort gedachten zou men verwachten in een totalitaire staat zoals de voormalige DDR waar mensen met voor de staat onwelgevallige gedachten en meningen ook maar opgesloten dienden te worden.
Staat dat binnenkort soms ook de slachtoffers van electrosmog te wachten?

Als de overheid meent de lichamelijke klachten van stralingsslachtoffers op te moeten lossen met gedragstherapie is dat wishful thinking en cognitieve dissonantie, gestuurd door het grote geld. De overheid durft niet te communiceren over (veiligheid van) EMV omdat dat waarschijnlijk juist meer mensen aan het denken zet dat het misschien ongezond is.
Dat sommige mensen in het dagelijkse leven baat kunnen hebben bij psychologische ondersteuning (zoals cognitieve therapie) wanneer zij getroffen zijn door overgevoeligheid voor EMV en daardoor wellicht weerbaarder om kunnen gaan met hun handicap willen wij niet ontkennen, maar laat de overheid dan eerst toegeven dat er door het toenemend draadloos geweld helaas slachtoffers vallen. Erken dat mensen ziek kunnen worden door EMV en help hen!

Nederland loopt achter vergeleken met de ons omringende landen zoals Belgi� (waar de Minister van Volksgezondheid het stralingsniveau wil verlagen) net als in de 16 Franse proefsteden Berichten%20Internationaal/3692 ; in Frankrijk stelt de wetenschappelijke adviescommissie van de regering AFSSET vast dat uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat celcommunicatie verstoord wordt Berichten%20Internationaal/4125 , de Franse Senaat verbiedt mobiele telefoons in scholen vanwege gezondheidsredenen Berichten%20Internationaal/4114 , de toonaangevende Oostenrijkse verzekeringsmaatschappij AUVA ziet significante en reproduceerbare veranderingen in eiwitsynthese en EEG Artikelen/4303 . Zweden en Noorwegen erkennen elektrogevoelige mensen Artikelen/2885 . De EU adviseert deze erkenning in een resolutie aan alle lidstaten Berichten%20Internationaal/3522 en wat doet het kennisplatform EMV lees de Nederlandse overheid: het stuurt elektrogevoelige mensen naar de psychiater. Nederland zou wel eens de risee van Europa kunnen worden en slaat in ieder geval een enorme flater met het adviseren van �cognitieve gedragstherapie�.

Juist vanuit de praktijk wordt bevestigd dat vermijding van EMV tot een bevredigende afname van de klachten kan leiden. Het kennisbericht is dan ook een regelrechte belediging voor de vereniging Electrohypersensitivity EHS www.stichtingehs.nl .
Volgens welke ''wetenschappelijke inzichten'' (pag. 8) zou deze afname van klachten bij vermijding van EMV berusten op het placebo-effect?
Het wetenschappelijk inzicht van de Cie. EMV van de Gezondheidsraad?
Met rechtstreekse belangenverstrengeling en contacten in de telecomindustrie? stopumts.nl/doc.php/Berichten%20Nederland/4297 .

Weer wordt er de nadruk op gelegd dat er geen werkingsmechanisme bekend zou zijn met als impliciete conclusie dat gezondheidsschade dan ook niet kan ontstaan. Een onhoudbare stelling. Net als de uitspraak dat ''klachten samen dienen te gaan met de aanwezigheid van het veld'' terwijl peer-reviewed onderzoek aangetoond heeft dat bij voorbeeld stressenzymen die o.i.v. het EMV ontstaan pas na een tijdvertraging (als het veld al afgeschakeld is) tot gelding komen en dan pas effecten veroorzaken. Dat stelt provocatief onderzoek, ook dat van Rubin, in een heel ander daglicht, sterker nog, het reduceert dergelijk provocatief onderzoek tot verwerpelijke maculatuur.

Over de aangetoonde schade aan fauna en flora door EMV geen woord. Dat lijkt wel niet in het straatje van de auteurs te passen, het zou immers alle discussie over EHS en de verwijzing naar de psychiater overbodig maken. Sommige mensen zijn nu eenmaal net zo gevoelig voor EMV als tomatenplanten, maar niet alle mensen en niet voor iedere vorm van EMV. Tomatenplanten aan de cognitieve therapie? Onderzoeken/1791 Konijnen ook maar naar de psychiater? Onderzoeken/4245

De vermelding van ''de angst voor nieuwe technologie'' past weer w�l in het straatje van de auteurs (Nocebo) maar hoort men ook te vaak in de kroeg. Het is het stoomtreinargument dat niet ter zake doet, niemand heeft angst voor zijn mobieltje, dect telefoon of monitor. Men ervaart eenvoudigweg onontkenbare gezondheidsklachten. Dat men ��k klachten krijgt als het vermoeden bestaat dat men bestraald wordt is vanzelfsprekend als men weet wat de gevolgen kunnen zijn. De conclusie op pagina 7 is zo cryptisch gesteld dat ieder slachtoffer van elektrosmog het als een verregaande schoffering op kan vatten.

''Het onterecht toeschrijven van gezondheidsklachten aan bepaalde vermeende oorzaken kan er toe leiden dat mensen niet openstaan voor andere verklaringen voor de klachten''. Alleen al de woorden ''onterecht'' en ''vermeend'' spreken boekdelen over de instelling van de auteurs. Het is de wereld op zijn kop. Nee, de mensen zijn gek, imbeciel, zonder enige educatie of gezond verstand!

Staan er dan werkelijk geen opmerkingen in het kennisbericht die gezien kunnen worden als ondersteuning voor mensen met elektrogevoeligheid? Toch wel. Als u heel goed en nauwkeurig leest vindt u in het (pers)bericht dat de klachten van overgevoeligheid onmiskenbaar echte klachten zijn die het leven van de slachtoffers (ernstig) be�nvloeden en dat onderzoek niet (onomstotelijk) aan kan tonen dat de klachten zouden komen door de angst voor EMV. Maar daarvoor moet u wel h��l goed lezen.

Het kennisbericht veroorzaakt desondanks enorme maatschappelijke schade. Het grote publiek ziet haar vooroordelen tegenover slachtoffers bevestigd. Ook dit weerwoord van Stopumts zal daar geen verandering in brengen en geen tegenwicht kunnen bieden aan de impact van de publicatie door het kennisplatform, de schade is al onomkeerbaar aangericht.
Bovendien is door deze publicatie de relatie van het kennisplatform EMV met de leden van haar klankbordgroep ernstig verstoord.

Het zou van wijsheid en wetenschappelijke bescheidenheid getuigd hebben als dit kennisbericht niet in de openbaarheid was gekomen. Ook al kunnen de schrijvers door hun anonimiteit niet ter verantwoording worden geroepen, over enkele jaren zal men wellicht betreuren dat dit kennisbericht is gepubliceerd.
Er zijn al eerder wetenschappelijke carri�res om mindere oorzaken geru�neerd.


Stopumts verwelkomt aanvullende opmerkingen van haar lezers op dit commentaar.

Stopumts is een samenwerkingsverband van enkele academici, allen ervaringsdeskundig, die informatie verzamelen over de schadelijkheid van hoogfrequente elektromagnetische velden voor de gezondheid van mensen en dieren. Stopumts doet dit door deze informatie gestructureerd aan te bieden op haar website. Onderzoeken en informatie die door de Nederlandse overheid niet gepubliceerd worden zijn voor het publiek via Stopumts toegankelijk.

De redactie van Stopumts is vertegenwoordigd door medewerkers uit de volgende disciplines: elektrotechniek, (micro)elektronica, telecommunicatie, informatica, rechten, financi�le economie, wetenschapsjournalistiek, farmacie, geneeskunde, psychologie, biologie, bouwkunde en nautische wetenschappen.




Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie