Zwitserland: Gigaherz 7e Internationaal Congres Electrosmog Slachtoffers. (Upd + Aanvulling)

Gerelateerde artikelen:
Artikelen/1490
Artikelen/2247
Artikelen/2998

Gigaherz 7e Internationaal Congres Electrosmog Slachtoffers.

Olten, Zwitserland, 21 november 2009

In Olten werd voor de 7e keer een internationaal congres georganiseerd door Gigaherz, de overkoepelende organisatie van 500 locale groepen die zich verzetten tegen zendmasten voor mobiele telefonie. Gigaherz vertegenwoordigt daarmee ongeveer 50.000 burgers in Zwitserland. Stopumts woonde het congres bij.

Van onze speciale verslaggever:

Na een korte inleiding door de vicevoorzitter van Gigaherz Roland Arnet werd de eerste lezing gehouden door de advocaat en ondernemer Vital Burger uit Emmenbrücke over de directe en indirecte waardevermindering in Zwitserland van onroerend goed in de nabijheid van zendmasten voor mobiele telefonie en hoogspanningsleidingen.

Hij stelde vast dat uit onderzoek gebleken is dat de meeste eigenaren van gebouwen waarop zendmasten geplaatst zijn zelf niet in die gebouwen wonen, maar dat zij grote belangen (tot 130 miljard Euro) hebben in onroerend goed in de nabijheid van zendmasten. Indien de waarde van dat onroerend goed met 10% zou dalen geeft dat meteen een enorme schadepost van 13 miljard euro wat op dit moment door de meeste OG bezitters nog niet beseft wordt. Men kan dit vergelijken met onroerend goed in de nabijheid van vliegvelden dat op een sluipende wijze ook minder waard wordt bij toename van geluidsoverlast.

De telecomindustrie weet wat aan schadeclaims mogelijk op haar afkomt, zij weet alleen nog niet wanneer en hoeveel, maar de schadeclaims zullen die van asbest ruim overtreffen. Deze schade is niet verzekerbaar en uit zich niet alleen in directe waardedaling maar ook in de afname van de huuropbrengsten, een afname die in Genève in de buurt van zendmasten reeds 30% bedraagt! Graadmeter voor de houding van de verzekeringsmaatschappijen is bijvoorbeeld dat Vaudoise Assurances in Zwitserland op al haar (hoge) gebouwen geen zendmasten toelaat.

Ook vragen banken (zoals de Zürchner Kantonalbank) tegenwoordig bij een hypotheekaanvraag nadrukkelijk naar de aanwezigheid van zendmasten voor mobiele telefonie, zijn deze aanwezig dan wordt van de klant een hoger eigenkapitaal verlangd.

Opmerkelijk is ook de veranderende opstelling van makelaars en taxateurs bij de beoordeling van onroerend goed. De aanwezigheid van antennes speelt een steeds grotere rol bij de waardebepaling. Is een zendmast te zien vanuit het te taxeren pand dan wordt de waarde onmiddellijk met 10% verminderd. Daarnaast wordt de veldsterkte gemeten en voor iedere V/m gaat er nog eens 10% van de prijs af. Een (hoge) veldsterkte van 3 V/m leidt dus onmiddellijk tot een waardedaling van 40%. Sommige panden in de directe nabijheid van zendmasten blijken zelfs onverkoopbaar.

De heer Burger kwam tot de slotsom dat met mobiele telefonie op lange termijn geen winst te maken is (zie ook onze opm. bij: Berichten%20Nederland/4108 .) De winsten vloeien op dit moment vooral de staat toe. Doordat het risico (net als bij kerncentrales) niet verzekerbaar is zal de schade uiteindelijk door allen (de belastingbetaler) gedragen worden omdat niemand zich aansprakelijk houdt. Uiteindelijk is de bevolking de dupe: naast gezondheidsproblemen moet zij ook het materiële verlies dragen.

Hij raadde de aanwezigen aan met name de institutionele onroerend goed beleggers zoals pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen te informeren over de waardedalingen, tegelijkertijd huurverlagingen te eisen, evenwel terughoudend te zijn met civielrechtelijke processen. Alleen zijn zeer kapitaalkrachtige klanten kunnen het zich veroorloven de providers voor het gerecht te slepen, indien zij verliezen kan in het Zwitserse procesrecht de tegenpartij namelijk automatisch aanspraak maken op 10% van de schade waarover geprocedeerd werd!

Gerelateerd artikel: Berichten%20Internationaal/4103 .


Tweede spreker was Prof. Dr. Olle Johansson van het Karolinska Institut te Stockholm.
Prof. Johansson staat al jaren op de bres voor electrosmogslachtoffers en doet al 30 jaar onderzoek naar de gezondheidseffecten van elektromagnetische velden.

Spreker begon met een historisch overzicht van de wetenschappelijke studies omtrent electro hypersensitivity (EHS) en stelde dat EHS in Zweden niet als een ziekte maar als een handicap wordt gezien. Mensen zijn ten dele te zwaar gehandicapt om aan het maatschappelijk leven deel te kunnen nemen. In dit verband wees Prof. Johansson op de VN resolutie 22; “human rights for persons with functional impairment”.

In Zweden wordt er alles aan gedaan om de maatschappij weer toegankelijk te maken voor personen met EHS. “Do not treat the persons but the environment” is in dit verband in Zweden de leidraad tot handelen bij de autoriteiten. Zelfs als de wetenschap het niet eens is over EHS of een verklaring voor het verschijnsel ontbreekt dien je de medeburger te ondersteunen net zoals bij blinden, doven of rolstoelgebruikers en het is een schending van de wet indien iemand vanwege EHS gedwongen wordt zijn baan op te geven of zijn huis te verlaten, die houding komt neer op een wettelijk verboden vorm van discriminatie.

Vervolgens sprak Prof. Johansson over de vele meldingen van de schadelijkheid van elektromagnetische velden (EMV) in het verleden; dat reeds in 2002 een bericht verscheen in het gezaghebbend medisch tijdschrift The Lancet over kankergevallen rond zendmasten in Vallodidad, Spanje, de vele wetenschappelijke studies over de schadelijkheid van EMV zoals die sinds 1997 regelmatig gepubliceerd worden o.a. van Kwee, Salford, Philips, Dutta, Behari en vele anderen en dat hijzelf al in 1983 in dit verband de uitdrukking bezigde: “largest full scale experiment ever”.

De waarschuwingen worden keer op keer door de wetenschap herhaald, aldus Johansson en even zoveel malen in de wind geslagen. Hij memoreerde dat de Benevento Resolutie, opgesteld door 31 wetenschappers in 2006, nimmer aan kritiek onderhevig is geweest; dat het vakblad Journal of Pathophysiology een volledige uitgave van maart 2009 besteedde aan de gevaren van EMV Onderzoeken/3448 . Alles zonder resultaat.

Meer als anekdote noemde Johansson het feit dat 24 uur mobiel telefoneren overeen komt met 1600 röntgenfoto’s (“en wie zou dat willen ondergaan?”). Hij stelde dat onomkeerbare onvruchtbaarheid door EMV onomstootbaar is vastgesteld (“save the men!”), dat het onderzoek naar de doorlaatbaarheid van de bloed-hersenbarrière reeds 16x succesvol gerepliceerd is en dat de invloed van EMV op mastcellen en onze genen onweerlegbaar is aangetoond. Alles tevergeefs.

Onderzoek aan het Karolinska Instituut (in Zweden belast met de verlening van de Nobelprijs voor Medicijnen) heeft aangetoond dat mensen met EHS in hun huid een toename van mastcellen vertonen (onder meer na 8 uur per dag achter een –ouderwets- computerscherm gezeten te hebben), een gevolg van stralingsschade. Hetzelfde verschijnsel is aangetoond bij ratten, psychosomatische effecten zijn derhalve uitgesloten; ratten lezen geen kranten!

Mensen met EHS vertonen een overreactie van het immuunsysteem. Bovendien blijken bij hen de zenuwuiteinden in de huid gereduceerd te zijn hetgeen deze mensen zo gevoelig maakt als kanariepietjes in een kolenmijn die waarschuwen om zo spoedig mogelijk weg te gaan. Hetzelfde ontwijkingmechanisme ziet men bij vogels en bijen maar binnenkort is er in onze maatschappij geen plaats meer om je te verschuilen (''No place to hide'')

Een prachtige cartoon uit de jaren 50 (Gentlemen, do you want householdwork to kill your wife? .... Let electricity do it!) en een pleidooi voor 100% onafhankelijk gefinancierd onderzoek besloot de geëngageerde rede van Prof. Johansson.


Derde spreker was Prof. Dr. Erich Schöndorf, sedert 1996 hoogleraar milieurecht te Frankfurt am Main, van 1977 tot 1996 tevens Officier van Justitie te Frankfurt. In deze laatste hoedanigheid heeft hij 13 jaar, tot aan de Hoge Raad, succesvol strijd gevoerd tegen de vertegenwoordigers van de houtconserveringsindustrie. Wetenschappelijk causaal bewijs was niet te leveren, aldus Schöndorf, waarbij hij meteen duidelijke en verbluffende parallellen trok met de telecomindustrie, maar hij wist de rechters te overtuigen met getuigenverklaringen van mensen uit de hele Bondsrepubliek, verklaringen van zoveel verschillende individuele gevallen die zo consistent waren dat de rechtbank ze als bewijs aanvaardde.

Een catastrofe herhaalt zich, aldus Prof. Schöndorf. De telecomindustrie en haar producten zijn volledig vergelijkbaar met de houtconserveringsindustrie en hij noemde enkele punten waar een Officier van Justitie bij een komend proces op zou moeten letten. Allereerst dient deze zich te beperken tot de kernpunten. Belangrijk daarbij zijn de volgende uitgangspunten: de technologie is gezondheidsschadelijk en dient verboden te worden, men heeft te maken met veel slachtoffers, de daders zijn de leidinggevenden in de telecomindustrie terwijl de schadelijke stof onzichtbaar is.

Vastgesteld dient te worden dat de bevolking daadwerkelijk getroffen wordt, dat biologische effecten aantoonbaar zijn en dat gezondheidseffecten voldoen aan het plausibiliteitbeginsel. Men dient de vaststaande medische effecten te benadrukken met name het feit dat EMV de melatoninespiegel beïnvloedt, dat melatonine vrije radicalen bestrijdt en teveel vrije radicalen tot DNA breuken leidt en tot beschadiging van het genetisch erfgoed met als gevolg het ontstaan van tumoren.
Eveneens dient men aan te voeren dat de doorlaatbaarheid van de bloed-hersenbarrière een aannemelijke oorzaak voor o.a. hoofdpijn en concentratiestoornissen is en dat EMV de energieverzorging van de cellen nadelig beïnvloedt hetgeen zeer plausibel de totale uitputting der slachtoffers kan verklaren. M.a.w. geen bewijs maar plausibiliteit.

Bij het proces tegen de houtconserveringsindustrie was het het lastigst om aan te tonen dat twee vergiften verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor wel 200 verschillende symptomen, een these die aanvankelijk met hoongelach door de advocaten der tegenpartij van tafel werd geveegd. Eenzelfde situatie doet zich voor bij de schadelijke werking van het gif der telecomindustrie welke verantwoordelijk is voor zoveel verschillende symptomen als hoofdpijn, slapeloosheid, geheugenstoornis, concentratieproblemen, uitputting etc. etc. De oplossing in de procesvoering, aldus Prof. Schöndorf, ligt in het aantonen van een bepaald patroon bij de gevolgschaden.

Bovendien zijn een vijftal epidemiologische onderzoeken zoals het onderzoek dat uitgevoerd is door Eger et.al. te Naila Onderzoeken/151 . voldoende om een rechtbank te overtuigen van een aannemelijk verband tussen mobiele telefonie en het optreden van tumoren. Casuïstiek is in dit verband van doorslaggevend belang. Op medewerking van het Bundesamt fúr Strahlungsschütz (cf. Cie. EMV van de Nederlandse Gezondheidsraad - Stopumts) hoeft men niet te rekenen aldus Prof. Schöndorf; deze gremia zijn volgens zijn stellige overtuiging “incompetent dan wel corrupt”.

Aanvullende argumenten om het plausibiliteitbeginsel te ondersteunen zijn het aantonen van de grote hoeveelheid burgerinitiatieven tot bestrijding van de telecomstraling in geheel Europa hetgeen een aanwijzing zal zijn voor de rechtbank dat er inderdaad iets aan de hand is. “Bestaat dan de helft der bevolking uit idioten” is een retorische vraag die indruk zal maken.

Verder dient men te wijzen op de ziekteverschijnselen bij huisdieren onder invloed van EMV en de aantoonbare schade in fauna en flora (Hoezo attributie of nocebo-effect? Hoezo psychosomatisch?). Kortom men dient te wijzen op de gehele biologische omgeving die duidt op een plausibele samenhang van schade met EMV.

“Waar wetenschappers strijden dienen juristen te zwijgen” is een aloud Duits adagium. Daarom dient de wetenschappelijke aantoonbaarheid van schade in zo’n proces ondergeschikt te zijn aan het belang van steeds dezelfde consistente getuigenverklaringen.
Het zogenaamde aan/uit beginsel zou een rechtbank voor 100% kunnen overtuigen. Zendmast aan: gezondheidsschade. Zendmast uit: herstel van de gezondheid.
Geen wonder dat providers hier niet aan mee willen werken. Berichten%20Nederland/1092 .

Getuigenverklaringen van mensen waarvan de gezondheid zich herstelde na verhuizing naar een minder bestraalde omgeving zijn dan ook van cruciaal belang in een te voeren rechtszaak, die aldus Prof. Schöndorf, niet zo lang in beslag hoeft te nemen als de rechtszaak tegen de houtconserveringsindustrie. In dat geval duurde het 13 jaar tot veroordeling, een proces tegen de telecomindustrie zal naar zijn optimistische inschatting ongeveer 6 jaar in beslag nemen.

(Gerelateerd bericht: Juridische%20Informatie/3616 . )


Als vierde spreker zette Orjan Hallberg uit Zweden zijn theorie uiteen over het ontstaan van huidkanker (Hallberg Ö, Johansson O, ''Malignant melanoma of the skin not a sunshine story!'',. Med Sci Monit 2004; 10: CR336340), een uitvoerig en overtuigend betoog met vele grafieken. Melanomen vertonen al sedert de invoering van FM radiostations een stijgende trend, aldus Hallberg, 7 jaar voor het begin van het massatoerisme naar zonnige kusten!

Eveneens zeer interessant was zijn verhaal over de strategie die de telecomindustrie ontwikkeld heeft om haar investeringen in GSM en UMTS zoveel mogelijk te gelde te maken. Zij zullen zo lang mogelijk volhouden dat deze technologie onschadelijk is en pas, zich beroepend op voortschrijdend wetenschappelijk inzicht, als de investeringen terugverdiend zijn overschakelen op een communicatietechnologie die gebaseerd is op onschadelijk licht of infrarood. Deze inside informatie was interessant om te horen uit de mond van de voormalige milieumanager van de firma Ericson. “Ik mocht alles onderzoeken behalve de gezondheidsaspecten van mobiele telefonie” aldus Örjan Hallberg.
(Stopumts heeft over dit thema al uitvoerig bericht op 15 augustus 2009. Zie: Berichten%20Internationaal/3933 . )

Als laatste spreker voerde Prof. Adlkofer uit München het woord met een uiteenzetting van de resultaten van het Reflexonderzoek waarbij duidelijk DNA schade is aangetoond o.i.v. GSM straling van mobiele telefonie. Dit onderzoek uit 2004 en 2007 (UMTS straling nog agressiever) is inmiddels vele malen wereldwijd gerepliceerd, aldus Adlkofer. Pogingen van de telecomindustrie om de studie als een vervalsing af te doen zijn uitgelopen op een mislukking; het wetenschappelijk tijdschrift dat de studie heeft gepubliceerd heeft geweigerd de publicatie in te trekken.
Zie ook: Artikelen/2998 . en het hieronder als bijlage geciteerde verslagonderdeel van Prof. Dr. Med. Hugo Rüdiger van het vorige Gigaherz Symposium 2008.

Na een levendige discussie met alle referenten besloot voorzitter Hans-U. Jakob van Gigaherz, het wederom zeer interessante 7e Internationale Symposium te Olten.

---------------------

Bijlage: Prof. Dr. Med. Hugo Rüdiger tijdens het vorige Gigaherz Symposium in 2008:

Prof. Dr. Med. Hugo Rüdiger over het onderzoek dat hij de afgelopen jaren had uitgevoerd naar de invloed van elektromagnetische straling op ons DNA. Daarbij werden door zijn onderzoeksgroep menselijke fibroblasten (bindweefselcellen) gebruikt. Het gebruik van de juiste celculturen is volgens prof. Rüdiger van groot belang, immers bij andere cellen zoals bloedlymfocyten vindt men onder dezelfde omstandigheden helemaal niets.

Prof. Rüdiger was zeer stellig in zijn uitspraak dat de beschadiging van het DNA der cellen bij UMTS straling plaats vond bij een stralingsintensiteit die een factor 10 kleiner was dan bij GSM straling terwijl de laatste ook al beschadigingen te zien gaven ver onder het toegestane stralingsniveau. De beschadigingen in het DNA waren consistent en repliceerbaar, ook door andere onderzoeksgroepen en werden aangetoond door o.a. de comet-assay test.

De beschadiging bleek dosis- en tijdsafhankelijk te zijn. De tijdsafhankelijkheid toonde nauwelijks schade na 4 uur bestraling, aanzienlijke schade na 8 uur en bereikte zijn maximum na 20 uur bestraling. Prof. Rüdiger benadrukte dat de gentoxische veranderingen door hoogfrequente elektromagnetische straling ondubbelzinnig vastgesteld is en dat deze veranderingen aan de basis staan van alle chronische ziekten zoals kanker.

Toch pleitte hij zeer realistisch niet voor het afschaffen van de mobiele telefonie maar voor een op een verstandige wijze omgaan met een prachtige techniek die immers ook levens kan redden. Hij besloot zijn voordracht dan ook met de aanbeveling om alleen te bellen als het echt noodzakelijk is, daarbij te letten op een goede ontvangst (dus niet te bellen in auto of trein) en altijd gebruik te maken van de luidsprekerfunctie.

Natuurlijk stond Prof. Rüdiger aan het begin van zijn voordracht even stil bij de vermeende terugtrekking van de betreffende studies. Hij was hier ook zeer stellig in. Hij voelde zich buitengewoon om de tuin geleid door de rector magnificus van de Weense Universiteit die hem bewogen zou hebben één van beide DNA studies terug te nemen omdat een laboratoriumassistente gegevens vervalst zou hebben.
Deze assistente heeft dat duidelijk ontkend, wel kwam zij bij toeval na afloop van de proeven achter de code van het dubbelblind onderzoek.

Prof Rüdiger erkende een fout gemaakt te hebben: om zijn medewerkers te beschermen had hij toegestaan een van de studies terug te trekken waarop de Universiteit een persbericht deed uitgaan dat hij “de DNA studies teruggetrokken had”. Maar hij staat nog steeds voor 100% achter de resultaten van het onderzoek, resultaten die overigens in andere laboratoria zoals bij de onderzoeksgroep van Dr. Niels Kuster van de ETH Zürich bevestigd werden.

Tot slot had Prof. Rüdiger een bittere aanklacht voor de telecomindustrie. Twijfel zaaien is hun streven, tegenover ieder studie die schade aantoont wordt een studie geproduceerd die het tegendeel bewijst. Hij gaf als aanbeveling het boek van David Michaels te lezen (Doubt is their Product) over de geschiedenis van de manipulatie der wetenschap in de afgelopen 50-60 jaar. Wat in het boek nog ontbreekt zijn de elektromagnetische velden.
www.us.oup.com/us/catalog/general/subject/Medicine/PublicHealth/?view=usa&ci=9780195300673# .

----------------------
Aanvulling 2 dec 2009:

Op het Congres te Olten werd ook een officieel begin gemaakt met het verzamelen van handtekeningen ter ondersteuning van het Parlementslid (Nationalrat) Christian van Singer die zich inzet voor lagere emissienormen in Zwitserland en met een parlementair initiatiefvoorstel de bevoegdheden van het rijk inzake de plaatsing van zendmasten weer terug wil geven aan de gemeenten. Daartoe werken 9 organisaties samen die strijden tegen de huidige stralingsbelasting in het land. Een voorbeeld voor Nederland!

Bron: Gigaherz 2 dec. 2009

9 Mobilfunkkritische Organisationen der Schweiz haben sich letzten Herbst zu einem Petitionskomitee zusammengeschlossen und anlässlich des 7. Nationalen Elektrosmog-Kongresses vom 21.11.09 in Olten die offizielle Unterschriftensammlung zur Unterstützung der parlamentarischen Initiative von Nationalrat Christian van Singer gestartet.

Das Petitionskomitee am Startpunkt im Stadttheater Olten:

Markus Lauener (IG gegen Funkantennen in Wohngebieten, Wängi TG)
Stefan Zbornik (IG strahlungsfreies Kreuzlingen)
Hansueli Stettler (IG Mobilfunk mit Mass St.Gallen)
Hans-U. Jakob (Schweiz. IG Elektrosmog-Betroffener, Gigaherz.ch)
Charlotte Jakob-Fehr (IG Mobilfunk mit Mass, Erlenbach ZH und Churwalden GR)
Peter Schlegel (Bürgerwelle Schweiz)

leest u verder het Duitstalige artikel met foto's op:
gigaherz.ch/pages/posts/petition-fuer-weniger-funkstrahlung1555.php .



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie