Over de verklaring van drie leden van het Europees Parlement.

zaterdag, 18 april 2009 - Categorie: Artikelen

Het is fantastisch goed nieuws, dat drie leden van het Europees Parlement, Elizabeth Lynne, Kathy Sinnott en Carl Schlyter, een verklaring hebben uitgegeven over de risico's van de draadloze technologie, waarin zij van heel Europa vragen om over te stappen op een maximale veldsterkte van 0,6 V/m voor hoogfrequente straling.
Geheel terecht constateren zij dat bewezen is, dat onder omstandigheden biologische effecten optreden beneden de huidige maximale grenswaarden.

Wat ontbreekt in de verklaring is echter een voorstel, hoe om te gaan met de slachtoffers van de straling. Zij worden 'electrohypersensitive' genoemd, overgevoelig voor elektromagnetische velden. Op dit moment wordt helemaal niet erkend dat mensen last kunnen hebben van de biologische effecten van (niet-thermische, niet-ioniserende) elektromagnetische velden en zelfs schade kunnen oplopen.

Zou het niet beter zijn om te spreken van 'hyperabsorptivity' (door eigenschappen van het weefsel) en 'hyperreactivity' (door eigenschappen van de cellen en het systeem) in plaats van 'hypersensitivity', want niemand voelt hoogfrequente velden zoals we het zichtbare licht kunnen zien. Mensen voelen niet of een antenne aan of uit staat, maar een aantal heeft wel last van verschillende reacties van het lichaam op de geabsorbeerde en biologisch versterkte signalen.

Meer dan een kwart van de bevolking absorbeert meer dan tweemaal de gemiddelde specifieke absorptie (SAR), dus als een mobiele telefoon een SAR van 2 W/kg heeft, geldt voor een kwart van de mensen meer dan 4 W/kg (voor sommigen oplopend tot bijvoorbeeld 8 W/kg). De signalen van de straling worden biologisch versterkt en als zij boven een drempel komen, heeft dat effecten en die effecten kunnen gevolgen hebben.

Zelfs iemand als Rodney Croft van het Australian Centre for Radio Frequency Bioeffects Research (www.acrbr.org.au) ziet in, dat als de absorptie en reactie van mensen verschilt (bijvoorbeeld jeugd, oudere, zieke mensen tegenover jonge, gezonde volwassenen, maar ook mensen met verschillende eigenschappen), dat de gevolgen voor de mensen met hoge absorptie en reactie dan worden gemaskeerd in het bestaande onderzoek (desondanks houdt hij vol, dat het 'geen issue' is).

Wellicht kan worden onderzocht wat de werkelijke absorptie van mensen is, in afwijking van de theoretische gemiddelde absorptie, en wat de werkelijke biologische reactie is.
Dan zouden we af kunnen van de 'self declared hypersensitivity', die immers subjectief is en moeilijk te objectiveren.



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie