Opwarmen van wijn in een magnetron - gevaarlijk?

zondag, 21 januari 2007 - Categorie: Artikelen

Opwarmen in een magnetron of op het gas is in principe hetzelfde. Het gaat allebei onder invloed van elektromagnetische straling, die energie aan de op te warmen drank toevoegt. Misschien is het beter wijn op te warmen op het gas? Volgens kenners verdwijnt dan het karakter .....

Elektromagnetische straling kan heel langzaam tot heel snel wisselen. Heel langzaam is bijvoorbeeld de elektrische en magnetische velden rond de elektrische installatie in huis. Dat is 50 Hz, zo langzaam dat de elektrische en magnetische velden niet samensmelten. De elektrische kun je makkelijk afschermen met elk metaal, de magnetische alleen met heel speciale metalen.

Gaat het sneller wisselen dan kom je bij de radiofrequente velden: ouderwetse radio, tv, walkie-talkie enz. Nog sneller, dan kom je bij de hoogfrequnte straling: GSM, UMTS, DECT, magnetron, draadloze netwerken, radar (bij de radar zit je al in de microwaves). Nog sneller, dan kom je in het gebied van infrarood - en daar heb je specifieke cellen voor in je huid, die detecteren dat als warmte. Nog sneller, dan ben je in het zichtbare licht, van rood tot blauw (violet). Licht heeft per foton ('deeltje' straling) ongeveer 100 maal meer energie dan hoogfrequent. Ultraviolet kun je niet zien, maar dat heeft voldoende energie om huidkanker te veroorzaken door ionisatie (chemische wijziging).
Alles met minder energie dan ultraviolet kan niet chemisch wijzigen, te weinig energie. We zien met onze geëvolueerde ogen licht en we voelen met onze geëvolueerde huidcellen warmte. Hoe dat kan is onbekend. In ieder geval is het met licht zo, dat de fotonen op celwanden vallen, de membraanpotentiaal wijzigt enigszins en hopla, het lichaam gooit er
een miljoen maal zoveel energie tegenaan om neuronen aan te maken die het gedetecteerde overbrengen naar de hersenen, waar er een beeld van wordt gevormd. Bij warmte ook zoiets. De vakmensen zeggen dat het bij hoogfrequent niet kan (hoewel ze wel erkennen dat de zeer geringe energie wel wordt geabsorbeerd. Het is echt erg weinig energie, 1/4 kcal per uur of zoiets). Maar ja, dat geldt voor licht ook, dat wordt pas wat als je het concentreert met een vergrootglas, dan kan zonlicht een brandje veroorzaken. Als je nog sneller wisselende straling hebt, dan is het ioniserend (röntgenstraling, gammastraling, kernstraling).

De mate van absorptie, c.q. terugkaatsing, doorlating, afbuiging, is steeds afhankelijk van de eigenschappen van de 'materie'.

Op het gas warm je vooral op met infrarood (wat wij ook voelen als warmte). In de magnetron warm je op met hoogfrequente (maar dan wel meer vermogen, bijvoorbeeld 1500 Watt, dan een mobiele telefoon, maximaal 2 Watt. Een eitje koken gaat niet met een mobiele telefoon).

Er is ook een verschil in hoe de warmte ontstaat en het materiaal doordringt. In een magnetron zijn het vooral de watermoleculen die gaan trillen (daar waar water zit wordt het het eerst warm. Daarom knallen spullen met water binnenin in een magnetron al gauw uit elkaar). Op het gas gaat het allemaal wat gelijkmatiger, het begint dan ook van buitenaf warm te worden, water en andere moleculen. Een magnetron kan ook chemische processen versnellen.

De meeste mensen hebben geen flauw idee van wat elektromagnetische straling is. En de vakmensen kennen alleen de Maxwell'se vergelijkingen en hoe je een antenne en een ontvanger moet bouwen, elektrotechnisch. Dat werkt! Ik kan me de lol goed voorstellen.
Wat een ontdekking moet dat geweest zijn, en wat een plezier om het uit te werken tot draadloze communicatie. Maar ik heb zo'n vermoeden dat elektromagnetische straling niet helemaal begrepen wordt. En de interactie ervan met iets (cellen? mikroskopische deeltjes? trillingen?) in het lichaam. En jawel, misschien is het wel een randgebied dat aan het paranormale grenst. In letterlijke zin in ieder geval wel, het gebied buiten het door de wetenschap gekende.

Op zich is die discussie over wijn in de magnetron een discussie met veel onzin, waarschijnlijk. Wat er gebeurt is dat de watermoleculen de meeste energie absorberen, sneller bewegen en dat is warmte. Eigenlijk niks mee mis, behalve als je in enge dingen wil geloven.

Overigens, als je de deur van een magnetron eraf haalt, je sluit het deurcontact kort en je zet de magnetron aan met de opening tegen de muur van je buren, dan heb je na enige tijd geen buren meer. Je kunt zelf beter wat afstand houden en wellicht een hoofddoek drenken in melk. En wat alu-folie over je buik! Maar dan heb je het wel over hoogfrequente straling met een groot aantal fotonen (de energie per foton is afhankelijk
van de frequentie), dus niet over waar je aan blootstaat door een GSM- of UMTS-zendmast op enige afstand of een DECT-telefoon op het dressoir.

Wat ook nog variabel is, dat is de vorm van de wisselingen (bijvoorbeeld volgens een golfbeweging of met horten en stoten, in pakketjes (gepulst) of continu, met een wisselende amplitude (wisslende maximale sterkte, AM) of een wisselende frequentie (binnen een klein frequentiegebied, FM)). De variatie is dus groot !!!!!

En de variatie van de menselijke cellen is ook groot !!!!! Dus de variatie van zenders en de variatie van ontvangers is groot. Bovendien hebben we geen specifieke ontvangende cellen voor alles wat langzamer wisselt dan warmte (infrarood). Het is dus een zooitje, van alles is mogelijk en van alles kan ook niet optreden, geheel afhankelijk van de variabelen van antennes en lichamen. Waarschijnlijk is wat er in lichamen gebeurt als
gevolg van zeer kleine effecten die het gevolg zijn van de absorptie van zeer weinig energie een rommeltje. Meestal lost het lichaam dat wel op, maar soms niet voldoende. In mijn lichaam is de 'fight or flight' toestand een autonome reactie. Maar juist omdat het lichaam er niet voor is ge�volueerd (omdat er 150 jaar en langer geleden nauwelijks
straling van 0 tot microwaves was - maar warmte en licht hebben wel altijd bestaan, daar zijn we wel voor geschapen en/of ge�volueerd). Eigenlijk zijn we nu dus aan het evolu�ren voor hoogfrqeuente straling. Veel mensen redden het mogelijk, maar een deel van de mensen (en misschien wel bijna alle mensen) kan het niet bolwerken.

Het probleem is dat het werkingsmechanisme (hoe kan straling die onvoldoende energie per foton heeft chemische of wijzigingen bewerkstelligen of op een andere manier gevolgen hebben) niet wetenschappelijk bewezen is. Evenmin niet bewezen overigens - als Van Geel zegt er zijn geen gevolgen voor de gezondheid, bevindt hij zich ook op drijfzand. Het is wel aangetoond dat mensen elektromagnetische straling (behalve licht en warmte) niet kunnen detecteren (net als koolmonoxide, dat merkt een mens ook pas als het vaak te laat is). Des te erger, je bent dus aangewezen op secundaire gevolgen, die ook een andere oorzaak zouden kunnen hebben, om te merken of je een probleem door hoogfrequente en/of laagfrequente straling hebt.

De gevolgen van kleine effecten van elektromagnetische straling bestaan, maar voorlopig bestaat er een situatie waarin de mensen die deze gevolgen ondergaan geen beroep kunnen doen op gezondheidszorg, niet erkend worden als gehandicapt en geen hulp en ondersteuning krijgen. Gezien het onderzoeksprogramma van ZonMW (waarin medisch onderzoek van individuen en medische epidemiologie ontbreken) zal daar niet gauw verandering in komen.

(c) stopumts (21 januari 2007)



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie