Zwitserse onderzoek onvolledig

Zwitserse onderzoek onvolledig

De uitkomst van het Zwitserse onderzoek blijkt niet volledig te zijn. Hij geldt slechts als er een dosis-response relatie tussen de straling en de effecten bestaat.

Dat bevestigt Niels Kuster, directeur van de IT'IS Foundation en professor aan de ETH in Zürich. Hij was een van de onderzoekers van het Zwitserse onderzoek.

''We zijn geheel uitgegaan van het bestaan van een dosis-response relatie. Door verschillende mensen is echter voorgesteld om uit te gaan van amplitude-windows'', aldus Kuster. Een window is een gebied met straling van een bepaalde structuur (frequentie, modulatie) waarbinnen in bepaalde delen van biologische systemen bepaalde effecten optreden.

Bij geluidsgolven bijvoorbeeld is de reactie van een mens hetzelfde als zijn naam wordt gefluisterd of geroepen: hij draait zich om. Beneden een drempel is er echter geen reactie. Buiten een frequentiegebied van ongeveer 20 tot 20.000 Hz wordt het geluid ook niet waargenomen. Zulke windows bestaan ook bij elektromagnetische straling. Een voorbeeld is het zichtbare licht. Alleen binnen bepaalde frequenties nemen we zichtbaar licht waar met onze ogen.

Het is lastig om windows te onderzoeken. ''We kennen het vermogen niet, we kennen het biologische mechanisme niet, we kennen de plek van interactie niet, we kennen de frequentie niet en de modulatie niet. Met andere woorden, we hebben de middelen en de tijd niet om te onderzoeken of er een window effect is. Als we het vinden, is het bij toeval. Misschien kan het nieuwe Nederlandse onderzoeksprogramma hier aandacht aan besteden'', aldus Kuster.

Kuster toont zich kritisch over de manier waarop staatssecretaris Van Geel de uitkomst van het Zwitserse onderzoek interpreteert en bekend heeft gemaakt. De politiek maakt vaak misbruik van onderzoek en geeft de uitkomsten onjuist weer. ''Dat gebeurt elke keer. We hebben de beperking van het onderzoek duidelijk aangegeven. Het was een poging om het onderzoek van TNO te valideren, en die poging is mislukt. Elke andere conclusie uit het onderzoek is niet terecht'', aldus Kuster.

Het enige dat door het Zwitserse onderzoek opnieuw is aangetoond, is dat mensen geen orgaan bezitten waarmee ze zwakke elektromagnetische straling bewust waar kunnen nemen (ook niet voor ioniserende straling). Uitzonderingen zijn het oog voor het zichtbare licht en de huid voor de warmte van infrarode straling.

Volgens Gerrit Teule, auteur van het binnenkort bij uitgeverij Schors in Amsterdam te verschijnen boek 'De verborgen vervuiler', is het werkelijke probleem van de straling noch door TNO, noch door het Zwitserse team, goed onderzocht. ''De gevoeligheden die mensen rapporteren wijzen niet op een dosis-response relatie'', aldus de schrijver.



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie