Hersenen reageren op lage frequenties

Bron: www.trouw.nl/home/hersenboor-kan-in-de-la-blijven-bij-breinstimulatie~a1667e32/

Hersenboor kan in de la blijven bij breinstimulatie

door Dirk Waterval

Onderzoekers komen met een alternatief voor diepe breinstimulatie, een behandeling die soms geweldig werkt maar geen sinecure is.

Voor het eerst zijn Amerikaanse neurologen in staat om regionen diep in het brein te prikkelen, zonder daarbij te hoeven snijden en boren. Ze denken er in de toekomst onder meer hersenschade, geheugenverlies en de nasleep van hersenberoertes mee te kunnen beteugelen.

Dat prikkelen van die diep weggestopte hersengebieden is al decennia mogelijk. Het geldt als effectief bij epilepsie, parkinson en dwangstoornissen, maar geen arts die de operatie zomaar uitvoert. Die moet dan namelijk een gat in de schedel boren, elektroden diep door de grijze massa loodsen, een onderhuidse kabel aanleggen langs de hals om die aan te sluiten op een pacemaker onder het sleutelbeen. De ‘diepe breinstimulatie’ zoals die tot op heden gaat, is alleen voor uitbehandelde patiënten.

Vandaag schrijven technici van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in vakblad Cell hoe het anders kan. Diepe hersengebieden kietelen ze met elektroden óp, in plaats van in het hoofd. Vooralsnog in muizen, maar omdat dat veilig verliep wil de vakgroep niet lang wachten met een vertaalslag naar de mens.

Het te overwinnen probleem was duidelijk. Reeds bekend is dat iemands hersencellen wakker schudden wanneer diegene zijn hoofd in een goed afgesteld elektrisch veld legt. Maar wie alleen specifieke gebieden middenin het brein wil bereiken, zal op deze manier ongewild ook de tussenliggende hersenkwabben meepakken. Dan geef je het hele brein een duwtje in de rug, niet alleen het specifieke deel waar het bijvoorbeeld bij Parkinsonpatiënten misgaat.

images3.persgroep.net/rcs/vOHE3vOumWv0SUgAsGo6lDRTqrk/diocontent/106989047/_fitwidth/581/?appId=e9b4e2a1869038ffcaf318a6d1463b0b

Lage tonen
Daar hebben ze in Massachusetts wat op bedacht. Die hersencellen reageren alleen op een elektrisch veld met een lage frequentie, het equivalent van lage tonen in muziek. Elektrische golven met een hoge frequentie doen ze niets, die laten ze passeren. Een beetje zoals een autoruit alleen bij bepaalde tonen uit de subwoofer begint mee te trillen.

De Amerikanen zetten nu twee elektroden op de muis die allebei hoogfrequente straling door zijn kopje jagen. Die staan zo gericht dat er op het gewenste punt netto een laagfrequent signaal ontstaat. Als combinatie van die twee hoge dus.

Et voilà, nu kon het feest zonder operatie beginnen. Desgewenst kon het team snorharen, pootjes en oren van de onder narcose gebrachte muis laten bewegen. Het elektrische signaal moest daarvoor simpelweg vanuit twee plaatsen samenkomen in punten van het motorische deel van het brein. Ook de hippocampus - een gebied gemoeid met geheugen - kon het laten oplichten, zónder ook de bovenliggende cortex te stimuleren.

Baanbrekend, e-mailt hoogleraar cognitieve neuropsychologie André Aleman van het UMC Groningen. “Er is bovendien kans dat patiënten blijvend baat zullen hebben bij korte stimulatie in het lab. Al zouden ze voor echt langetermijneffecten wel minstens wekenlang dagelijks een sessie moeten ondergaan, vermoed ik.” Constant met een mutsje met elektroden over straat zou dan niet nodig zijn


Het interessante is dat de hersenen volgens het artikel alleen reageren op elektrische velden met een lage frequentie. Dit wisten we al, d.w.z. het niet alleen maar voornamelijk reageren op lage frequenties, zie bijv.
Artikelen/10738/effects_of_6-10_hz_elf_on_brain_waves
en
Artikelen/7506/reflex_rapport%3B_samenvatting_belangrijkste_punten .
Die lage frequenties zijn nu precies aanwezig in de elektromagnetische velden (de meer precieze naam) van draadloze communicatie en dan niet zeer gelokaliseerd in de hersenen maar overal, met de hoogste intensiteit aan de bronkant.



Lees verder in de categorie Artikelen | Terug naar homepage | Lees de introductie